ฉันเป็นเพื่อเธอนะที่รัก
เปลวเพลิง
ฉันนั่งอยู่ตรงนี้นะที่รัก
ด้วยดวงพักตร์ขื่นขมและตรมหมอง
เมื่อที่รัก-เธอไม่ชายตามอง
ฉันจึงครองเหงาจิตชิดมิวาย
เช้าแรกเหมือนแดดอุ่นละมุนละม่อม
ทอมาย้อมหนาวเย็นให้เร้นหาย
ปลุกดอกไม้ผลิบานตระการราย
เปล่งประกายเหมือนสรวงพร่างดวงดาว
ใจฉันจากหินผาศิลาแกร่ง
ที่ทรงแห่งวิญญาณอันกร้านกร้าว
เริ่มอ่อนโยนอ่อนไหวขึ้นหลายคราว
ยิ่งนานยาวยิ่งกร่อนยิ่งอ่อนใจ
ด้วยเธอพรมหยาดน้ำฉ่ำชื่นแช่ม
หยดลงแต้มทุกวันจนหวั่นไหว
ฉันเริ่มมีรอยร้าวพราวภายใน
แล้วต้นรักก็ผลิใบขึ้นไม่ช้า
แต่เมื่อสูรย์โคจรถึงตอนบ่าย
น้ำก็หายโดยระเหยไปต่อหน้า
เธอเคลื่อนกายดั้นด้นขึ้นบนฟ้า
แล้วไม่มาไยดีเหมือนที่เคย
ฉันนั่งอยู่ตรงนี้นะที่รัก
มันเจ็บนักเจ็บกมลจนเกินเอ่ย
ยามหยาดเพชรจากตามาสังเวย
ฉันจะเย้ย "ที่รักจ๋า" ให้สาใจ
เมื่อเธอเป็นแสงอุ่นทอก่อความช้ำ
ฉันจะนำความเหน็บหนาวเข้าโถมใส่
ถ้าเธอเป็นน้ำหยดรดหทัย
ฉันก็จะเป็นไฟเผาไหม้เธอ
เปลวเพลิง 25 เม.ย. 2556 23:44 น. - ID 147064 
2526
1
4
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
