อำนาจมืด
เปลวเพลิง
ใครหนอทรงอำนาจราชศักดิ์
พอที่จักต้านอะไรที่ใหญ่กว่า
ด้วยแรงเรี่ยวเชี่ยวฉกรรจ์อันลือชา
เพื่อเปิดฟ้าสว่างหวังอย่างยั่งยืน
โลกอาจมีมืดหม่นเมื่อชนหลับ
เช้าก็รับแสงปลุกให้ลุกตื่น
ขับไล่ม่านสีดำแห่งค่ำคืน
ดลหล้ารื่นมธุรสจรดใจ
โอ้ชีวิตเก่าเก่าเรานี้หนอ
ก็เฝ้ารอแสงทองส่องสดใส
บัดนี้เมฆมืดฟ้าดำกว่าใด
ปกแผ่ไปไพศาลทุกบ้านเรือน
ดาวความหวังหรี่แสงแรงพละ
เกินที่จะหยาดเย็นมาเป็นเพื่อน
เสรี สิทธิ์ อิสระ เริ่มจะเลือน
โลกยิ่งเหมือนนรกานต์นับนานวัน
เฝ้ารอคอย ลอยคอ ท้อแท้ยิ่ง
เพราะมีสิ่งสวยงามในความฝัน
ความร้อนร้ายคือสิ่งจริงนิรันดร์
ปิดแสงจันทร์แสงสูรย์จำรูญตา
รอเพียงผู้ทรงอำนาจราชศักดิ์
รวมแรงรักขจัดภัยให้หายหน้า
เปิดฟ้ากว้างชมดาวพราวนภา
หวัง ศรัทธา เสรี สิทธิ์ อิสรชน
แต่ยิ่งคิดยิ่งรอยิ่งท้อแท้
ยิ่งวิ่งแร่ยิ่งเห็นไม่เป็นผล
ถามธรณินยินคำช้ำเกินทน
“เขาอยู่หนแห่งใดก็ไม่รู”
เปลวเพลิง 18 มิ.ย. 2556 01:35 น. - ID 147357 
3279
4
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
