ภวังค์รักสลักบึง
โอ้...ร้อยเอ็ดบึงพลาญตำนานรัก
ยังสลักเกาะกลางมิห่างหาย
เห็นหนุ่มสาวอ้อยอิ่งคู่หญิงชาย
แลชม้ายมองเมินสะเทิ้นใจ
ดอกบัวหลวงในธารตระการเด่น
น้ำกระเซ็นพุพุ่งสูงไสว
หมู่มัจฉาว่ายแหวกแทรกบังใบ
แลวิไลน่าทึ่งบึงพลาญ
แต่ชายหนึ่งซึ่งเศร้านั่งเหงาเงียบ
กับพื้นเรียบเขียวขจีฤดีซ่าน
ปล่อยใจลอยล่องลับไปกับกาล
ค้นตำนานรักหวานบุราณมา
สุริยันผันผ่ายลงบ่ายคล้อย
ยังเลื่อนลอยฝันฝากกับฟากฟ้า
จิตสำนึกตรึกการณ์ผ่านเวลา
เรียนวิชารักศาสตร์วิลาศลอย
ความมืดมิดปกคลุมทุกมุมเกาะ
น้ำค้างหยาดหยดเหยาะลงเผาะผ็อย
เสียงหรีดหริ่งเริงร่าดังป่าดอย
วับแวบแสงหิ่งห้อยคล้อยตามดิน
สายตาจับดวงดาวเริ่มหนาวหนัก
เรียนบทรักในภวังค์หวังถวิล
เดินจากบึงบัวหลวงซึ้งดวงจินต์
แว่วได้ยินเสียงไก่วันใหม่เยือน
(๒๐ มกราคม ๒๕๓๐)
1402
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
