ดอกไม้หนึ่งซึ่งนรกให้ตกอับ
ถูกบังคับเป็นมาลีไม่มีค่า
ด้วยความเชื่อผิดผิดติดตัวมา
เป็นดอกไม้บูชา "แม่กาลี"
เป็นพวงร้อยห้อยคอนักโทษประหาร
ใช้ทัดหูประจานเหล่าอิตถี
ซึ่งร่านแรด แพศยา ปานกากี
เป็นมาลีสายสร้อยสวมห้อยคอ
จนกลายเป็นมาลีมีความผิด
จนชีวิตเปล่าเปลี่ยวห่อเหี่ยวห่อ
จนชาชินสิ้นใครสนใจพะนอ
ต่างตั้งข้อครหา "เปื้อนราคี"
เหมือนฉันเป็นดอกไม้ไร้กลีบหวาน
เหมือนยามบานไม่พิลาสขาดซึ่งสี
เหมือนเสน่ห์เกสรหนอนย่ำยี
เหมือนฉันมีพิษแรงแฝงโทษภัย
จึงต้องรับแถบอุบาทว์คาดใบหน้า
หรือฉันมีมารยาและสาไถย
จึงต้องมีชีวิตผิดจากใคร
ต้องหัวใจหม่นมัวชั่วชีวี
ประกาศิตติดหัวให้ชั่วโฉด
รับทั้งโทษทั้งทัณฑ์อันเต็มที่
ด้วยประณามหยามหมิ่นสิ้นความดี
เป็นมาลีช้ำชอก "ดอกชบา"
2917
9
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
