นั่งมอง....ตรงขอบฟ้า
เห็นน้ำตา.......ฟ้าหลั่งริน
เห็นสายลม..น่าชื่นชม...ช่วยปลอบประวิน
แต่ฟ้าซิ......ไม่ค่อยเข้าใจ....ในความเป็นจริง
ไม่ยอมนิ่ง.....ไม่ช่างใจ .....ในโชคชะตา
ทันใดนั้น.....ฟ้าหยุดร้อง.......แล้วมองไปรอบๆเห็นทุกสิ่ง
พระอาทิตย์......มาบอกฟ้า......มาพักพิง
ขวัญเจ้าจงนิ่ง...พี่มาอิง.....จะชี้ทาง
เจ้าจะโศก....เศร้าสร้อยไป.....ใยเล่า
ไม่มีเขา....เจ้ามีพี่....ชี่ทางกว้าง
ถ้าเจ้าโกรธ....โลดโผนโจน....ทะยานไปต่างๆ
คนรอบข้าง....ต่างโศกเศร้า....เช่นเจ้าเอ๋ย
28 กรกฎาคม 2544 04:42 น. - comment id 6786
ช่วยให้ความคิดเห็นหน่อยซิครับ

28 กรกฎาคม 2544 05:17 น. - comment id 6791
แต่งอะไรที่มันคล้องจอง มีสาระกว่านี้หน่อย

30 กรกฎาคม 2544 02:56 น. - comment id 7073
คุณไผ่หลิวโกรธใครมา คุณนิติเธอตั้งใจเขียน พยายามอีกนิดนะ ใบไผ่ เอาใจช่วย เหมือนคนขับรถนั่นแหละ มีทั้งมือใหม่ มือเก่า และมืออาชีพ แถมพวกตีนผีอีกเยอะ
