หน้าส่วนตัว
บทกวีมีค่าเพี้ยง พัชรา
มิอาจเทียบราคา ค่าได้
เพราะเกิดจากจินตนา การก่อ เกิดขึ้น
เพียงหนึ่งคำย้ำไซร้ อาจสร้าง รมยา
กวีกาญจน์ผ่านฟ้า ภาษาไทย
เป็นเอกลักษณ์ยิ่งใหญ่ เทอดหล้า
ยากจะหาชาติใด ควรคู่ เปรียบเทียบ
ควรจึ่งเทิดรักษา อย่าให้ มอดมลาย
รินทรัฏฐ์ 22 ก.ย. 2545 17:19 น. - ID 22970 
943
6
0
22 กันยายน 2545 17:23 น. - comment id 79154
...กานท์กวีมีค่าล้ำ..............อำพัน ศิลป์เปรียบเทียบเทียมกัน...มิได้ มิอาจแข่งอาจขัน..............ประชันอวด การแข่งเป็นสิ่งไซร้...........ยากได้เทียมกัน ข้อผิดครับ เช่นเดิม บาทสุดท้าย ไม่เว้นนะครับ ติดกัน และ โคลง ท่อนสร้อย ต้องใช้คำสร้อย1คำ ไม่ใช่ใช้คำสุภาพทั้ง2คำนะครับ บทที่2 บาทที่3 คำเอกหายไปครับ เท่านี้แหละ
22 กันยายน 2545 17:33 น. - comment id 79156
ตะลึง...!! พี่ริน เก่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆค๊า...เยี่ยมที่สุดเลย..!! รู้เปล่าค๊า..๑^o^๑ มาช่วยอนุรักษ์ด้วยคนคะ พี่รินแต่งได้เก่งมากๆๆคะ เพราะด้วย...!! อืมถ้าผิดนิดหน่อย..คงม่ะเป็นไรมั้งค๊า ไว้ค่อยแต่งใหม่ๆ เด๋วก็จะ สุดยอด...!! ละคะ.. ^_____________________________^
22 กันยายน 2545 17:44 น. - comment id 79158
ขอขอบคุณรินทรัฏฐ์ซึ่งแต่งโคลงดี ๆ มาให้อ่าน ขอบคุณ windsaint ซึ่งช่วยวิจารณ์ให้ความรู้
22 กันยายน 2545 18:55 น. - comment id 79179
แหม รินทก็แต่งโคลงได้ดีเหมือนกันนี่น่า...^_^
23 กันยายน 2545 10:59 น. - comment id 79399
แต่งเก่งจ่ะริน.........เพราะจ่ะ กำลังใจและความคิดถึงนะจ๊ะคนดี
23 กันยายน 2545 15:50 น. - comment id 79515
ขอบคุณทุกคนมากครับที่มาให้กำลังใจ
23 กันยายน 2545 21:32 น. - comment id 79732
โอ้โห ขนาดบทแรกยังไพเราะขนานนี้เลยนะเนียครับ อิอิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด