**..นิยายฝัน วันคืน อันชื่นฉ่ำ
คือลำนำ เสียงกลอน ที่อ่อนไหว
คือภาพรัก ประจักษ์แจ้ง แห่งดวงใจ
คือใครใคร คนนั้น ที่ฉันรอ
**..เล่าถึงคืน จันทรา วันฟ้าใส
ดาวละไม ล้วนเลิศ งามเกิดก่อ
แทนความหวัง ที่เรา เฝ้าพะนอ
ส่งไปง้อ ขอคำรัก จากคนดี
**..แล้วคนดี ที่ฉันรอ ก็ไม่ให้
เอาเมตตา น้ำใจ ไว้ไหนนี่
เธอหยิบยื่น คำลา มากี่ที
ฉันก็รี่ รับไว้ เสมอมา
**..พอแล้ว .. ที่รัก
ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักผ่อน ก่อนดีกว่า
ทิ้งไว้เถิด ถ้อยคำ และน้ำตา
ปล่อยรักคร่า ใจฉัน จนวันตาย
13 มกราคม 2546 22:12 น. - comment id 104687
ชอบกลอนบทสุดท้าย บรรทัดที่ หนึ่งและสอง เป็นพิเศษ เหมือนให้กำลังใจดีค่ะ เอ่ ไม่แน่ใจว่าสื่อความหมายถูกหรือเปล่า

13 มกราคม 2546 22:35 น. - comment id 104694
(o*^___^*o)

14 มกราคม 2546 07:52 น. - comment id 104734
แง๊ ฮือๆๆ ร่ำไห้ อิอิ

14 มกราคม 2546 07:52 น. - comment id 104735
แล้วคนดี..ที่ฉันรอ.. ก้อไม่ให้..
..
.. เรนเป็นกำลังใจ..ให้..
..ลอง.. ที่จา..รอ..เธอ อีกครั้ง..
เรนว่า.. สักวัน.. เธอต้องให้..
จริงๆ.. นะค่ะ.
..

25 กุมภาพันธ์ 2546 13:01 น. - comment id 110535
ขอขอบคุณมากครับ
