หน้าส่วนตัว
ฉันรักที่จะเดิน...เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสนุกและเพลิดเพลินกับมัน
เป็นประสบการณ์ที่คนอยู่นิ่งไม่มีวันได้สัมผัส
ไม่รู้ว่าเมื่อไร...ใจดวงน้อยๆดวงนี้จะหยุดอยู่กับที่...แต่คงไม่มี
เพราะว่าตอนนี้ฉันต้องไป...หยุดอยู่นานไม่ได้...ตราบที่ยังมีลมหายใจ
รองเท้าสองข้างนี้ก็จะพาไป...สู่หนทางแสนไกล...
สู่โลกอันกว้างใหญ่...ห้วงน้ำหุบเหวและขุนเขา...
ไม่อาจยื้อหยุดสองเท้านี้ได้....
บางครั้งที่ฉันท้อ...ฉันก็จะหยุด...มองกลับมาดูหนทางที่ผ่านมา
เห็นผู้คนมากหน้าหลายตา...พากันเดินเบียดเสียดกันอยู่ในที่แคบๆ
แล้วก็หันกลับไปมองทางข้างหน้า...เห็นสายรุ้งที่ขอบฟ้าน่าอิงแอบ
บอกกับตัวเองจะไปให้ถึงที่นั้น...แล้วจะคว้าเอาฝันมาแนบกาย...
----------*********--------------*********-----------********-----------*******----------
รวีลับฟ้า 20 ก.พ. 2546 00:52 น. - ID 29580 
1513
7
0
20 กุมภาพันธ์ 2546 01:19 น. - comment id 109744
หวังว่าทุกคนคงตามหาฝันอยู่นะ... อาจจะมีบางคนที่เจอแล้ว... คนที่ยังไม่เจอก็ขอให้เดินต่อไปอย่าได้หยุด...
20 กุมภาพันธ์ 2546 01:39 น. - comment id 109747
ก็หาอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่เหมือนกัน รู้สึกดีจังเมื่อได้ฟังกลอนของคุณ (อ่านไม่ใช่เหรอ)
20 กุมภาพันธ์ 2546 10:48 น. - comment id 109767
มาเป็นกำลังใจนะคะ ด้วยรักและชื่นชอบชื่อจริงและนามปากกาคุณค่ะ..วารินระวี..ไพเราะมากเลยนะคะ พุดพัดชาอยากแปลเอาเองว่า..สายน้ำสีทอง..นะคะ จะตามอ่านงานเสมอไปนะนะหากมีเวลา.. ด้วยรัก
20 กุมภาพันธ์ 2546 11:35 น. - comment id 109783
เยี่ยมไปเลยค่ะ. . .สายรุ้งที่ขอบฟ้าน่าอิงแอบ (ความหมายดีมากเลย)
ตอนเด็ก ๆ เคยวิ่งไล่ดวงจันทร์เหมือนกันนะค่ะ
แต่ยิ่งวิ่ง ดวงจันทร์ก็ยิ่งหนี. . .เลยลองหยุดวิ่งดู
แต่รู้มั้ย. . .ตอนที่หยุดน่ะ เหมือนเราไม่มีทางไปถึงดวงจันทร์ได้เลย
แต่เมื่อเริ่มวิ่งตาม. . .ความรู้สึกมันบอกว่า คงมีซักวันล่ะที่วิ่งไปถึง. . .
(ความคิดตอนเด็ก ๆ น่ะค่ะ. . .อาจจะเอ๋อ ๆ หน่อย อิอิ)
=^___^=
20 กุมภาพันธ์ 2546 13:02 น. - comment id 109802
คุณพุดพัดชา...---...ขอบคุณค่ะ คงจะเป็นอย่างนั้น แต่จะเป็นสีทองได้คงต้องขอให้อาทิตย์ส่องหน่อยล่ะ คุณแม่มดน้อย...---...ไม่เอ๋อหรอกค่ะ ตอนเป็น เด็กเคยเหมือนกัน เวลาที่ส่องไฟฉายไปบนฟ้า ในเวลากลางคืน ยังแอบฝันว่า แสงนั้นไปถึง ไหนกัน ถ้าไปถึงดวงจันทร์ จะฝากไปบอกคนที่อยู่บนนั้นว่าสบายดีหรือไม่ และ(หวังว่าพ่อคงดูอยู่)
20 กุมภาพันธ์ 2546 13:04 น. - comment id 109804
คุณตุ๊กตาไล่เหงา...---...ขอให้เจอในสิ่งที่หมายนะคะ แล้วจะแวะไปเยี่ยม
20 กุมภาพันธ์ 2546 18:13 น. - comment id 109852
การตามหาในสิ่งที่ต้องการ..อาจจะสมหวัง...หรือผิดหวังบ้าง..เป็นของธรรมดา...แต่สิ่งที่สำคัญ....เราได้ทำในสิ่งที่หัวใจปรารถนาแล้ว...ก็ OK.... แวะมาให้กำลังใจค่ะ...
21 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น. - comment id 109976
คุณราชิกา...---...ขอบคุณค่ะ ว่าแต่คุณราชิกา สิ่งที่ปรารถนาอยู่สมหวังบ้างหรือยัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด