กวีบทเศร้า คนเหงาคนหนึ่งส่งไปให้ พร้อมจดหมายจากแดนไกล ไม่ได้ลงที่อยู่ต้นทาง แอบยิ้ม..เมื่อคิดว่าอีกไม่นานก็ถึง เธอคงซึ้งคลายอ้างว้าง แต่ใจคนเขียนแสนบอบบาง รอน ๆ จะขาดวางลงทุกที รอยคราบหยดน้ำตา ที่เปื้อนมาบนจดหมายฉบับนี้ ใช่..ฉันร้องไห้น่ะคนดี เพราะ..ชีวิตยามนี้ไม่มีใคร บทกวีให้เธอ เขียนแล้วเผลอร้องไห้ เจ็บร้าวไปทั้งใจ อยากให้มาร่วมรับรู้ กวีบทเศร้า และจดหมายไม่ได้ลงที่อยู่ เคว้งคว้างกลางสายลม..เดียวดายอาดูร ในวันที่..สายฝนแข่งกับน้ำตาพร่างพรู เพราะเธอ..ไม่ได้ใส่ใจมารับรู้ แล้วมัวแต่ดูแลใครคนใหม่ที่มาแทน
16 มีนาคม 2546 11:01 น. - comment id 115287
สวัสดีตอนสายค่ะ ทุกคน
งัดกวีบทเศร้า จากไดอารี่เก่า ๆ มาให้ร่วมรับรู้อีกหนหนึ่ง.. เพราะตอนนี้มัวแต่ปั่นต้นฉบับจนหัวปั่น..
ตั้งใจจะเขียนตอนที่ 2 ของเรื่องสั้นที่โพสไว้ในไทยโพเอ็มเมื่อวันวาน ให้จบภายในวันสองวันนี้..
แล้วจะมาอ่านงานเพื่อน ๆ ย้อนหลังค่ะ ตอนนี้ไปแระ..แว๊ปปปปปป..
คิดถึงทุกคนค่ะ..

16 มีนาคม 2546 11:17 น. - comment id 115294
กวี..บทเศร้า..
กับความเหงา..ที่รายรอบ..
ผีเสื้อ..บินหอบ..
รอบรอบ..ภูเขา..
บินผ่าน..กวีบทเศร้า..
อยากเล่า..ทุกอย่าง..
กับความอ้างว้าง..
ที่มีมานาน..กับความหวาน..ที่พบ..
กวีบทนี้..
ไม่มีสัมผัส..
แค่ให้รู้รับ..
ว่า....รักคุณจัง..
แว๊ปปป.....
..

16 มีนาคม 2546 11:44 น. - comment id 115300
จดหมายไม่ลงที่อยู่ ฮือออ แต่ป๋ม จิ ถึงจะลงที่อยู่ ก็ไม่เคยมีใครตอบกลับ คิดแล้ว น่าเศร้า อิอิ

16 มีนาคม 2546 12:41 น. - comment id 115310
บอกที่อยู่มาจิ คุณดอกไม้ เดี๋ยวอ้อมส่งไปเอง แฮ่ๆๆๆ ......มาซับน้ำตาให้พี่แจมจ๊า...

16 มีนาคม 2546 13:46 น. - comment id 115321
ไดอารี่พี่แจมท่าทางกลอนจะเยอะน่าดู อิอิ...ดีคับแบ่งๆ..ผมอ่านมั่ง เพราะคร๊าบ ^_^

16 มีนาคม 2546 14:47 น. - comment id 115336
เป็นความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมา...ด้วยภาษากวีที่สวยงามค่ะ...ขอชื่นชมด้วยใจจริง...

16 มีนาคม 2546 14:53 น. - comment id 115338
ขอบคุณค่ะ ** ราชิกา ที่แวะมาเยือน ** น้องแพ็ค พี่เต็มใจแบ่งให้อ่านจ้า ** ใจดีจัง น้องอ้อม ของพี่ต้องผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่นะ ไม่งั้นซับไม่หมด อิอิ ** ต้องพิจารณาตัวเองแล้วนา นายดอกไม้ ทำไมลงที่อยู่แล้วเค้ายังไม่ตอบ คิก ๆ ** เรนจัง วันนี้..เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกนิ๊ดแล้ว ภาษาสวยมากจ้ะ ชอบที่เรนเขียนให้นะ..รัก..น้องสาวคนเล็กเช่นกัน

16 มีนาคม 2546 15:26 น. - comment id 115345
พี่แจม คับ ที่ไม่ได้ ลงเพราะ นู๋ อยู่ ไม่เป็น ทีอะคับ อย่าว่ากัน นะ ^__________^

16 มีนาคม 2546 16:19 น. - comment id 115358
แวะเข้ามา รู้สึกชอบจังค่ะ พูดจิงนะ อ่ะ ชูนิ้วโป้งให้

16 มีนาคม 2546 16:41 น. - comment id 115359
พี่แจมคะ...
กลับมาอ่าน..อีกครั้ง..
สงสาร..ผีเสื้อ..นะคะ..ก็เรน..ให้เค้าบินหอบ..
..เขียนได้งัย..ไม่รู้ดิคะ...
..ผีเสื้อ..บินหอบ..
แก้ให้เรนด้วยค่ะ.. ก็..
เรน..อยากเห็น.. ผีเสื้อหอบ..เป็นงัยนะคะ..
.... อารมณ์..อยากแกล้ง..
อิอิอิ..(ผีเสื้อ...บินหอบ..)

16 มีนาคม 2546 20:30 น. - comment id 115414
โอ๋ๆๆๆๆ....อย่าร้องไห้เลยน้าาาา.....อุดหนุนชอล์กขีดกันมดสองแท่ง...เลยแล้วกัน

16 มีนาคม 2546 20:44 น. - comment id 115424
*** ดิน.. ทีพี่ทำลืมนะะะะ..แหม ***เรนจังซะอย่าง...ทำเอาผีเสื้อบินหอบเลย (สงสารผีเสื้อ อิอิ) **ฮัตคุง.. ไม่ต้องเลย ไม่ต้องเลยยยย..

16 มีนาคม 2546 23:21 น. - comment id 115480
อ่านกวีบทนี้ บรรทัดสิบสี่มีแล้ อ่านแล้วต้องแปล ถ้าต้องแก้ช่วยที

17 มีนาคม 2546 05:00 น. - comment id 115518
โอ๋ๆๆๆ อย่าร้องๆน่ะ อิอิ เอาไดอารี่มาเขียนบ่อยๆน่ะค่ะ จะรออ่าน
