โอ้ว่าพี่จ๋า.............จำลาจากไกล
พี่ไม่เข้าใจ ...............อาลัยพี่จริง
ยังจำติดตรึง.........ถึงในทุกสิ่ง
พี่น้องหนุงหนิง .........แอบอิงคุยกัน
พี่แกล้งหยอกล้อ...น้องพ้อ พี่ขัน
มีเธอมีฉัน.................รำพันกันไป
หัวใจสับสน..........กมลหม่นไหม้
ต้องจากกันไกล.........ใจหายนะคะ
ยังจำคำสอน.........ก่อนนอนไหว้พระ
น้องไม่ลืมค่ะ..............ไหว้พระทุกวัน
เมื่อคืนพี่จ๋า..........พี่มาในฝัน
เกรี้ยวกราดดุดัน.......ในฝันขมขื่น
น้องสั่นงันงก........แล้วตกใจตื่น
ใจคงสุดฝืน...............สะอื้นออกมา
น้ำตาไหลนอง.......สองแก้ม พี่จ๋า
อยากเว้าวอนว่า........พี่อย่าหน่ายหนี
น้องอยู่ไม่นาน......ถึงกาลที่มี
จากกันดีดี.................สิ่งนี้ต้องการ
25 พฤษภาคม 2546 20:27 น. - comment id 140422
เรนชอบจัง..
บทกวี.. สื่อ..ความรู้สึก.. ได้น่ารัก..
เรน..ชื่นชม นะค่ะ...

25 พฤษภาคม 2546 22:43 น. - comment id 140468
จากกันไม่ทันลา ต้องหายหน้าลาไปไกล ไม่ว่าจากไปไหน ยังห่วงใยไปชั่วกาล ............................... E:p

26 พฤษภาคม 2546 18:44 น. - comment id 140694
เขียนถึงใครค่ะ น่ารักจัง

26 พฤษภาคม 2546 23:00 น. - comment id 140751
น้ำตาไหลนอง.......สองแก้ม น้องพี่
อยากเว้าวอนว่า........พี่ไม่หน่ายหนี
พี่ทราบดีครับ ......ถึงกาลที่มี
จากกันดีดี.................สิ่งนี้ต้องการ
ดอกไม้เบิกบาน....สี่ปีรอบรั้วมหาลัย
พี่ขออำนวยอวยชัย .... พานพบความสำเร็จ

27 พฤษภาคม 2546 08:34 น. - comment id 140838
ชอบเหมือนกันค่ะ

27 พฤษภาคม 2546 21:37 น. - comment id 141017
... น่ารักจริงจริง น้องหญิง..พี่ชาย รักกันไม่หน่าย ไม่กลายเปลี่ยนไป ถึงแม้ต้องจาก จำพรากกันไกล รักนั้นยิ่งใหญ่ ตลอดไปนิรันดร์ ชอบมากเลยค่ะ @^_^@

28 พฤษภาคม 2546 01:55 น. - comment id 141078
ขอให้พบพี่ชายเร็วๆแล้วกันนะคะ จะได้ไม่เป็นโรคเหงา
