ขอมองฟ้าที่แขวนใจไว้ทั่วฟ้า ขออ่านพื้นพสุธาภาษาสาส์น ขอดมดอมหอมหมู่มาลีมาลย์ ขอลิ้มรสความหวานให้ซ่านใจ ขอเคลิ้มฝันกับตะวันที่ส่องหล้า ไม่เหว่ว้าแม้นอยู่ห่างเพียงไหน ขอฝากลมพรมพริ้วรักคนไกล ไปเคลียคลอพนอไล้ใจของเธอ
14 มิถุนายน 2546 09:51 น. - comment id 147034
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..
..เดี๋ยวเรนมา..นะคะ..
แบบ..ขอไป..แต่งกลอนแป๊ปป..
..บทกลอนหวานจัง..
เรนจัง..ยิ้มชอบใจ..
..ขออนุญาตเก็บไว้..
เป็นตัวอย่าง..จะได้หัดแต่ง..ให้เก่ง..
...เรน..ขอบคุณ...

14 มิถุนายน 2546 10:28 น. - comment id 147041
ดวงดารา ระยิบ วิบแสงสวย หัวใจระรวย แสงธรรม ต้องตาฉัน สุดรันจวญ ป่วนปั่น ยลแสงจันทร์ ทุกคืนวัน อบอุ่น แสงดาวเดือน อิอิ เขียนธรรมะแล้วใจสงบดีจังท่านณ.รังษี

14 มิถุนายน 2546 11:27 น. - comment id 147048
เพราะจังค่ะ ........................................... :)

14 มิถุนายน 2546 16:33 น. - comment id 147075
บ่ายมากแล้วรอคุณเรนก็ยังไม่มา ไปแต่ลกลอนอยู่ถึงไหนกันจ๊ะ....ขอนะ...กลอนนี้ ที่ว่าจะแต่งให้ ถึงเย็นก็จะมาดูใหม่ เพราะวางใจในคุณเรน ...กลอนธรรมะชนะใจให้สงบ กลอนสยบกิเลสกามที่ลามไล่ กลอนธรรมะชนะหมดทุกสิ่งไป เพียงคุณน้ำมีใจหใสบายจริง.....อิอิ ...จริงป่าว! คุณฟองอากาศ ลอยมาเจอกับ ณรังษี กลับกลายเป็นRainbow ....อิอิ เพราะอีกไหมครับ

14 มิถุนายน 2546 20:10 น. - comment id 147103
ตอนเย็น..
เรน..มัวเล่น กับปุยฝ้าย..
เพ้นท์ กรวดหินดินทราย..
ให้ปุยฝ้าย..เค้าห้อยคอ..
..ขอรัก.. ตะวัน..
กับภาพฝัน..ที่เรนขอ..
ตะวัน..มอบฝัน ให้ไม่ท้อ..
เรนอ้อนขอ.. อยากเก็บ ตะวัน.. จัง..
...เรน..มาแล้วนะคะ..
ก้อ..เรนแต่งไม่เก่ง..
กว่าจะเข็นออกมาได้..
เรน..แทบขาดใจ...
อภัยเรน.. สักครั้ง.. ได้ปล่าวร่า..
อิอิอิ...
