เหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง
ไม่อยากตั้งความหวังอะไรไว้
รู้สึกอ่อนล้าเกินกว่าจะก้าวต่อไป
อยากร้องไห้ให้กับหัวใจที่อ่อนแอ
ได้แต่ปลอบตัวเองให้เข้มแข็ง
อย่าได้แสดงออกถึงความพ่ายแพ้
ในเมื่อยังมีคนที่คอยรักคอยแคร์
ใช่เพียงแค่เราเดินบนถนนสายนี้ลำพัง
ถึงจะปลอบตัวเองอย่างไร
แต่หัวใจก็ยังไม่อยากหวัง
คงต้องรอความทัอลดหมดกำลัง
แล้วฉันจะก้าวเดินอีกครั้งหลังจากได้พักทำใจ*
24 สิงหาคม 2546 12:20 น. - comment id 162532
เข้มแข็งไว้นะพี่ตะแหง่ว น้องสาวคนนี้ขอเป็นกำลังใจจ้า

24 สิงหาคม 2546 13:12 น. - comment id 162540
ขอบคุณค่ะน้องต่าย พี่จะเข้มแข็งนะ

26 สิงหาคม 2546 05:54 น. - comment id 162976
ปลอบใจตัวเองอยู่เสมอ ว่าสักวันจะเจอความสดใส เจอคนที่ทำให้ชีวิตดีเรื่อยไป แต่ตอนนี้ขอพักเหนื่อยในหัวใจหน่อยแล้วกัน ***กลอนคุณภาพจริง ๆ เลยค่ะ ชอบค่ะชอบ***

26 สิงหาคม 2546 09:08 น. - comment id 162993
ตอบ คุณผู้หญิงไร้เงา จะปลอบตัวเองอย่างนี้ จนกว่าจะมีพลังสู้ต่อไป
