*****************************************
จันทร์กระจ่างรางเรืองเป็นเนืองนิตย์
ลอยสถิตกลางหาวพราวเวหา
แม้นเมฆคล้อยลอยเลื่อนเลือนนภา
แสงแจ่มจ้าหาได้หายจากไป
ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์
เงาจันทราอารักษ์อยู่ใกล้ใกล้
ถึงราตรีแรมร้างห่างจันทร์ไป
แสงสดใสใจคะนึงถึงมิวาย
หากจันทร์เจ้าที่เฝ้าปองมองไม่เห็น
ดาราน้อยลอยเด่นมิเว้นหาย
โอ้จันทร์เจ้าสกาวฟ้าอย่าเดียวดาย
แสงดาวรายพรายเรียงอยู่เคียงจันทร์
*******************************************