หยิบปากกามาจรดบนกระดาษ
ห้องเกลื่อนกลาดด้วยรักและคิดถึง
ฝากไปยังพระจันทร์ที่คำนึง
คิดถึงกันบ้างไหมใจจันทร์เอย
ความเงียบเหงาซึมแทรกอยู่ทุกที่
จันทร์เจ้านี้หนีหายไปไหนหนอ
แสงดาวน้อยร่อยริบหรี่คงมิพอ
จะห่อหุ้มเจ้าจันทร์ในวันไกล
จันทร์ยังนิ่งมองดาวเพียงเงียบเงียบ
หนาวเย็นเยียบถึงใจให้หวลถึง
ดาวดวงน้อยรอคอยมิอาจดึง
เอื้อมไม่ถึงแสงจันทร์ไม่หันมอง
...star..
16 พฤศจิกายน 2546 01:38 น. - comment id 182036
เปิดคอมมาพิมพ์อักษร เพื่อฝากงานกลอนให้เห็น เป็นอย่างนี้อยู่ทุกเช้าเย็น ด้วยว่าอักษราที่เห็นเน้นผูกพัน ***กลอนไพเราะดีค่ะ***

16 พฤศจิกายน 2546 07:35 น. - comment id 182059
ขอบคุณนักคนดีที่คิดถึง ใจคำนึงถึงพี่อยู่มิหาย แม้จะเศร้าเหงาจิตเพียงเดียวดาย ยังไม่ไร้พี่มาให้กำลังใจ ป.ล. ขอบคุณค่ะ ผู้หญิงไร้เงา

16 พฤศจิกายน 2546 17:17 น. - comment id 182175
แอบ มาอ่าน งาน กลอน ที่ สร้างสรรค์ นะคะ อิอิ ...

19 พฤศจิกายน 2546 21:48 น. - comment id 183172
ว้าว สุดยอด เหนือคำบรรยาย

19 พฤศจิกายน 2546 23:18 น. - comment id 183191
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่มาอ่านกัน เรียนหนักค่ะตอนนี้เลยแต่งได้น้อย^___^
