อากาศหนาวติดลบลง หลายองศา
รุ่งทิวาสายหมอกตก ปกคลุมถิ่น
ปิดดวงหน้าตะวัน อันโสภิณ
ทาทาบตฤณด้วยน้ำค้าง ใสบางเบา
ณ หมู่บ้านห่างไกล ในพงพฤกษ์
ความรู้สึกทรมาน นานเงียบเหงา
มีกองไฟเท่านั้นช่วยบรรเทา
เสื้อผ้าเก่าขาดบาง สวมร่างตน
ธรรมชาติอาจร้ายเยี่ยมกรายสู่
แต่ก็อยู่กันได้ไม่พร่ำบ่น
มรดกตกทอด ยอดอดทน
ทุกทุกคนซึมซับได้รับมา
ไม่ย่อท้อทรมานจนกร้านแกร่ง
ไม่แก่งแย่งชิงดีตีสีหน้า
ไม่ฉ้อราษฏร์บังหลวงลวงประชา
มากองศาศีลธรรม ไม่ต่ำทราม
ทุกคนอยู่กันได้มาหลายศก
เห็นใจปกครองกันไม่หยันหยาม
หนาวกายแต่อุ่นใจในเขตคาม
คงความงาม ความดี ที่ยืนยง
ขณะที่ในเมืองซึ่งเฟื่องฟุ้ง
เจริญรุ่งทางวัตถุปะทุส่ง
อุณหภูมิศีลธรรมกลับต่ำลง
สักวันคงถึงคราวเสื่อมหนาวตาย.
2 มกราคม 2547 07:40 น. - comment id 196989
สักวันคงถึงคราวเสื่อมหนาวตาย. หนาวลึกลึกบาดเข้าไปข้างในกระดูก หนาวเพราะถูกเหยียดหยันจนสั่นไหว หนุ่มสาวหนาวคาวสวาทอนาถเพียงใด หรือจะร้อนลามไหม้หมดสิ้นเมือง ฯ สนันสนุนคนดีเป็นศรีเมือง...ครับ

2 มกราคม 2547 10:41 น. - comment id 197003
แต่งได้ไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาแต่งไม่เป็นค่ะ เอาเป็นว่ามาชื่นชมในผลงานแล้วกันนะค่ะ

3 มกราคม 2547 11:22 น. - comment id 197270
ต้อนรับการมาของไม้เก็ต สู่ร่มรักเรือนไทยอีกครานะคะ ด้วยผลงานอันงามสาระมากค่าในธรรมชาติ ที่พุดชื่นชมและรออ่านมาแสนนานมากกกก..ค่ะ ดีใจจริงๆค่ะ

5 มกราคม 2547 13:56 น. - comment id 198139
แต่งได้ยอดเยี่ยมมาก ๆ ค่ะ ถ้าเลือกได้ก็คงเลือกหนาวในป่าดีกว่านะ

8 มกราคม 2547 00:45 น. - comment id 199404
ขอบคุณ กวีบ้านนอก (ไม้เก็ดก็อยู่บ้านนอกเหมือนกัน) ขอบคุณ พุดพัดชา ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณข้าวปล้อง ที่ให้กำลังใจไม้เก็ด เพื่อน ๆ ที่นี่มากไมตรีทุกคน

6 มกราคม 2548 22:49 น. - comment id 283515
แต่ได้ดีมาก ๆ นะครับ พี่ ขอชม ขอบคุณที่เข้าไปชมผงานนะครับ
