ตื่นแต่เช้าด้วยความหมองหม่น... รู้สึกว่าคนหนึ่งคนตรงนี้...มันอ่อนไหว มึนตุบ-ตุบ ที่หัว...ไม่รู้ว่าตัวเป็นอะไร รู้สึกตัวสั่นเทา...ร้าวไหว สุดทน ลุกขึ้นอย่างอ่อนแรง-อ่อนล้า ดูเหมือนหนทางไปข้างหน้า...มันมัวหม่น เอนล้มลงอย่างไม่อาจฝืนทน ล้มลงกองอยู่บน...ผืนที่นอน นี่เราเพลียใจหรืออย่างไร คิดว่าความเจ็บปวดที่ผ่านไป...เราได้ให้เป็นบทสั่งสอน แล้วเพราะเหตุใด...จิตใจยังคงร้าวรอน หนาว-หนาว...ร้อน-ร้อน ลึกอยู่ภายในใจ หรือเราเพลียกาย...เวียนหัว เรายังหมองมัว...เพราะว่าโรคประจำตัว ยังไม่หาย ที่เป็นอยู่ย่างนี้...เพราะว่าตัวเราร้อนจี๋...ไม่สบาย ต้องนอนซมรักษากาย...หลับไปให้คลายตัว จะเพลียกาย...หรือเพลียใจ ก็ทั้งปวดข้างในใจ...และก็ปวดหัว รักร้าว...และโรคภัย...ล้วนทำให้กายและใจหมองมัว อาจจะเป็นอย่างนี้สักชั่วครู่...และคงจางไป ขอเพียงได้นอนสักพัก เรื่องหนัก-หนัก...หากได้พัก ก็คงพอทนไหว หากมีเรื่องใดในวันนี้...ร้ายดีอย่างไร คนเจ็บทางนี้ขอบาย...จะกลับไปนอนพักผ่อนทั้งกาย และใจ...ให้หายดี
7 มกราคม 2547 12:55 น. - comment id 199112
เป็นห่วงคนไม่สบายคนนั้น อยากให้เขาหายในเร็ววัน...จากป่วยไข้ ไม่ว่าเขาจะเพลียกาย...หรือเพลียที่หัวใจ ความคิดถึง..ความห่วงใยที่ส่งไปให้... ......คงช่วยให้เขาหายดี หายเร็วๆนะคะ....

7 มกราคม 2547 13:16 น. - comment id 199117
รักษาสุขภาพด้วย และก็ขอให้หายป่วยเร็ว ๆ ละกันนะคะ

7 มกราคม 2547 13:22 น. - comment id 199125
สงสัยจะเพลีย ทั้งใจ-กาย ถึงได้รู้สึกเหมือนไม่สบาย เช่นนี้ ร่างกายเลยไม่กระเป่า กระปี้ รู้สึกไม่ค่อยดี .. เมื่อเธอทิ้งไป ทักทายกันอีกแล้ว(ห้ามเบื่อ)

7 มกราคม 2547 15:07 น. - comment id 199179
อ่อนล้าไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา เธอไม่เคยต้องฟันฝ่าลำพัง เธอยังมีฉันอยู่ และพร้อมจะต่อสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง ขอเพียงเรามีกัน อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ *-*ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ เป็นห่วงเป็นใยเสมอ*-*

7 มกราคม 2547 15:23 น. - comment id 199187
^*^
^*^
^*^............มาให้กําลังจ้า. พู่กัน.........^*^
โอมเพี้ยง...จงหายป่วยเสียโดยไว
ยังมีฉันคอยอยู่ใกล้ๆ
เป็นกําลังใจจนกว่าเธอจะหายดี
^*^..................^____^...................^*^

7 มกราคม 2547 15:58 น. - comment id 199205
...สวัสดีค่ะ .....พักนะคะคนดี ตื่นมาอีกทีคงสดใส มีเพื่อนๆ มามอบกำลังใจ คงหายไว...และสดใสเช่นเดิม ........^-^.......

7 มกราคม 2547 17:28 น. - comment id 199251
-----^_^----------- ล้มลงนอน พักสักนิด ค่อยสู้ต่อ แค่ไม่ท้อ ที่จะลุก ขึ้นยืนไหว แค่เท่านี้ ก็คงพอ กับความห่วงใย ที่ฉันส่ง ไปให้ ถึงใจเธอ ขอให้หายเร็วนะคะ มีกำลังใจให้เสมอ

7 มกราคม 2547 18:36 น. - comment id 199299
โอย...ไม่ไหวแล้วครับเพลียมาก... ถึงคุณตะแหง่ว...ขอบคุณนะครับ คุณkanoongkaning ...ขอบคุณนะครับ คุณ100เหตุผล...ไม่เบื่อแน่นอนครับ คุณผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณที่ห่วงใยนะครับ ถึงคุณแนทตี้...ยินดีมากครับ พู่กันได้รับมนต์ของคุณแล้ว ถึงคุณซอมพลอ...สวัสดีครับ ขอบคุณที่มานะครับ ถึงคุณardin...ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ตอนนี้พู่กันลุกขึ้นมาแต่งกลอนไม่ไหวเลย... แหม...ไทโพเอ็มคงจะครึกครื้นนะครับ... ขอบคุณทุกคนนะครับทีมาเยี่ยม (คราวนี้เยี่ยมไข้นะครับ แอ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ไอน่ะครับ)

7 มกราคม 2547 20:06 น. - comment id 199326
ถ้าเพลียกาย หายง่าย ได้พักผ่อน ได้หลับนอน ซักงีบ สงบแท้ ถ้าเพลียใจ คงหายยาก ด้วยย่ำแย่ สุดทางแก้ ต้องมองหา น้องยาใจ

7 มกราคม 2547 22:56 น. - comment id 199368
หูกวางสวัสดีครับ อ่านเมลด้วยนะครับอีกประมาณ10นาทีอ่ะ มีรูปสวยมากเลยครับอยากให้ดู(สวยราวนางฟ้าเลยอ่ะ)

8 มกราคม 2547 01:40 น. - comment id 199443
ขอให้หายไว ๆ นะ

8 มกราคม 2547 08:13 น. - comment id 199490
ถึงคุณชัยชนะ... หาน้องยา...เป็นยาดี...ที่รักษา เหนือยอุรา...ก็หายปลิด...คิดสุขี หนือยร่างกาย...ใดเล่า...เราไม่มี คู่ชีวี...มารักษา...กายาเรา อิ อิ ต่อกลอนให้นะครับ...ขอบคุณมากนะครับที่มายเยี่ยม

8 มกราคม 2547 08:15 น. - comment id 199491
ถึงคุณชัยชนะ... หาน้องยา...เป็นยาดี...ที่รักษา เหนือยอุรา...ก็หายปลิด...คิดสุขี หนือยร่างกาย...ใดเล่า...เราไม่มี คู่ชีวี...มารักษา...กายาเรา อิ อิ ต่อกลอนให้นะครับ...ขอบคุณมากนะครับที่มายเยี่ยม ถึงคุณมันส์ฝรั่ง...ไม่มาเยี่ยมไข้กันบ้างเลยนะเพื่อน...จะโชว์รูปอย่างเดียวนะ...เอาเถอะ ๆ ยกให้ ๆ ยังไงก็ขอบคุณที่มานะ ถึงคุณ...ข้าปล้อง... ตอนนี้พู่กันค่อยยังชั่วแล้วครับ..ขอบคุณมากนะครับ...(กำลังกินน้ำข้าวปล้องอยู่เลยนะเนี่ย)...

8 มกราคม 2547 10:49 น. - comment id 199545
****เป็นกำลังใจให้ครับ**** ****ยามมีปัญหา ชีวิตจะสอนเราว่า เราสามารถเข้มแข็งได้มากกว่าที่เคยคิดว่าจะเข้มแข็งได้*** หายป๋วยไวไวครับ.....ยิ้มเข้าไว้

8 มกราคม 2547 12:26 น. - comment id 199616
*-* *+* มาทักทายด้วยคน*-* *+*
....เลิกเพลียได้แล้ว คนมาให้กำลังใจ
ตั้งหลายคนแล้วไง....
กลอนเพราะจัง

8 มกราคม 2547 14:51 น. - comment id 199675
ถึงคุณแทนคุณแทนไท... ขอบคุณสำหรับข้อคิด ดี ดี นะครับ...เป็นข้อคิดที่น่าใช้มาก...อย่างน้อย ผมก็รู้ว่ามีคุณแทนคุณแทนไท อีคนที่เป็นกำลังใจให้ผมนะครับ... ขอบคุณมากครับ...*-* ถึงคุณเปิลอินเตอร์... ...รวมถึงคุณเปิลอินเตอร์ด้วยใช่ไหมครับ...ยินดีมากครับ... ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนกันนะครับ...*-*
