อยู่คนเดียวในห้องกว้าง ระยะทางห่างไกลใจห่วงหา คิดถึงเหลือเกินคนรัก ยามห่างตา อยากรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้างคนดี ใจเธอยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า ช่วยส่งข่าวมาบ้างอย่าห่างหาย คนทางนี้เงียบเหงาเศร้าเดียวดาย เพียงน้อยใจเธอไม่เคยใส่ใจกัน คำสัญญาวันเก่าจำได้ไหม บอกให้รอจนท้อใจใยเงียบเฉย หรือเธอไม่รักกันเหมือนอย่างเคย บอกมาเลยดีกว่าอย่าเงียบไป
20 มกราคม 2547 13:30 น. - comment id 205266
คำสัญญาวันเก่าเราจำได้ ที่เงียบไปใช่เลือนเหมือนห่างหาย มัวแต่เมาเหล้าอยู่ในหมู่ชาย อย่าท้อใจเลยหนอขออภัย ล้อเล่นจ้า...อิอิ

20 มกราคม 2547 13:32 น. - comment id 205269
:)

20 มกราคม 2547 13:35 น. - comment id 205272
เผอิญมีเรื่องไม่สบายใจ ก็เลยทำให้ไม่ได้ติดต่อหา คิดถึงเธอคนดีทุกเวลา ไว้จะส่งข่าวมาอีกครั้ง...ถ้าฉันสบายดี..

20 มกราคม 2547 15:04 น. - comment id 205301
คำสัญญาเก่าก่อนยังจำได้ ระลึกไว้ในใจทุกห่วงหา คิดถึงเจ้าจอมขวัญแม่แก้วตา รอหน่อยหนาพี่จะกลับไปรับขวัญเจ้าคนดี อิอิ

20 มกราคม 2547 15:33 น. - comment id 205314
ถึง...ผีขี้เมา
เพราะเห็นเหล้าดีกว่ารักนักใช่ไหม
ถึงไม่มาใส่ใจกันเหมือนเก่า
พอเมาเหล้าทีไรก็ลืมคนไกล
พิษสุราเมรัยทำให้เธอลืมกัน
ขอบคุณค่ะ อิอิ
ถึง...ทิกิ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทายกัน..
ถึง..ตะแหง่ว
แค่ได้รู้ว่าเธอสบายดี
ฉันคนนี้ก็ดีใจเหลือหลาย
สู้อุตสาห์คิดถึงซะมากมาย
แบบว่าคอยห่วงใยคนไกลกัน
ขอบคุณค่ะสบายดีก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ..อิอิ
ถึง..ข้าวปล้อง
จะให้รอร้อรออีกนานไหม
เจ้าหัวใจโรยรากลัวรอเก้อ
รอร้อรอรอแล้วรอเพียงเธอ
รอให้เธอกลับมารับขวัญไง
ขอบคุณนะคะ...^_^

20 มกราคม 2547 16:41 น. - comment id 205357
ไม่ได้เงียบไปใหนค่ะ อยู่ตรงนี้เสมอนะ แซวเล่นนะ ทักทายค่ะ *_______*

20 มกราคม 2547 16:58 น. - comment id 205375
เอื้อนเอ่ยด้วยอ่อนท้อ ขอบอกต่อด้วยอ่อนไหว อยู่ที่นี่อยู่อย่างเหนื่อยใจ เฝ้าบอกพร่ำออกไปใจพะวง เหนื่อยล้าแล้วเหนื่อยใจ มิใช่เพราะเธอที่มั่นคง แต่เป็นใจฉันเองที่ยังหลง หลงอยู่ในความเดียวดายกับตัวเอง ร่ำไห้จนเหนื่อยยังมิหาย แต่กลับกลายเป็นอ้างว้างยิ่งวังเวง เหว่ว้าหัวใจโดนข่มเหง แม้สำเนียงเสียงที่เปล่งยังมิคาดเดา ปล..คิดถึงเธอ..คิดถึงกัน

20 มกราคม 2547 18:11 น. - comment id 205427
ที่เงียบเพราะขี้เกียจพูดกับคุณ

20 มกราคม 2547 19:12 น. - comment id 205473
เพราะครับเพราะ กลอนเปล่าเยี่ยมอีกแล้ว

20 มกราคม 2547 19:32 น. - comment id 205480
ไม่ได้เงียบหายไปไหน เพียงอยู่ไกลไม่ได้ไปพบหน้า ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ติดต่อมา ไม่เอาน่า...เธอคนดีอย่าน้อยใจ คิดถึงยังคิดถึงอยู่ ห่วงใยและยังอยากรู้เรื่องราวเธอรู้บ้างไหม ได้ยินว่าเธอเหว่ว้าฉันเองก็อ้างว้างจนจับใจ แต่ระยะทางก็ไม่เคยทำให้ใจเลิกคิดถึงเธอ ปล..คิดถึงเธอ..คิดถึงกัน

20 มกราคม 2547 19:38 น. - comment id 205483
ที่เงียบหาย ถูกสั่งไป ต่างประเทศ ด้วยสาเหตุ ซัดดัม คนเดียวจ้า ถ้าไม่ตาย ไม่ลาลับ กลับคืนมา พบใบหน้า คนหลัง ตั้งตาคอย

21 มกราคม 2547 10:03 น. - comment id 205661
ถึง...100 เหตุผล
แค่ทักทายก็ดีใจสุด ๆ แล้วล่ะค่ะ
ถึง..รุ้งสวรรค์
เหนื่อยใจเหนื่อยล้า
ความรักที่ผ่านเข้ามาล้วนผิดหวัง
เหนื่อยกับความรักที่มักไม่จีรัง
หมดหวังสิ้นหวั้งเหมือนสิ้นใจ
ขอบใจจ้า..เป็นไงบ้าง งานเหนื่อยกายยังดีกว่ารักแล้วเหนื่อยใจนะ..ว่าไหม
ถึง..ต๋องแต๋ง
ไม่อยากพูดเพราะอะไรอ่ะ...แต่ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันนะคะ
ถึง..คุณพิกุลทอง
ขอบคุณนะคะสำหรับคำชม แล้วพิกุลที่ถูกทอดทิ้งหายดีหรือยัง
ถึง..ยัยเปิ้ล
รับรู้เสมอว่าเธอยังอยู่ข้าง ๆ
แม้ว่าเราอยู่ห่างในทางฝัน
แต่รู้ได้เสมอว่าเธอคิดถึงกัน
ขอบคุณคืนวันที่มีเธอ..
สบายดีนะเพื่อนนะท้อบ้าง แต่ไม่ถอยอยู่แล้วจ่ะ สัญญา
ถึง..คุณชัยชนะ
แล้วจะรอพบหน้าเธอคนเก่า
จะทนเหงาทนท้อรอเธอหวน
ที่แต่งกลอนออดอ้อนคร่ำครวญ
หวังเพียงให้เธอทบทวนคำสัญญา
ขอบคุณค่ะ อ่านไปยิ้มไปอ่ะ เขียนได้ตลกดีนะ....^_^
