วันอ่อนไหว

kanoongkaning

เพียงผู้หญิงธรรมดา
ที่ผ่านอะไรมามากมายจนวันนี้
ทั้งทุกข์ สุข เศร้า ไม่สมหวังกับความรักที่เคยมี
กลายเป็นคนคนแอที่มีแต่น้ำตา
มีชีวิตที่เดียวดาย
มีเพียงลมหายใจยามรอนล้า
มีน้ำตาเป็นเพื่อนเสมอมา
กลายเป็นหญิงเจ้าน้ำตา ไม่มีค่าสำหรับใคร....				
comments powered by Disqus
  • ช็อกโกแล็ต

    2 มีนาคม 2547 12:16 น. - comment id 223695

    ทำไมจะไม่มีค่า
    มองมาสิยังมีฉันคนนี้
    เข้ามาอ่านบทกลอนแล้วนะคนดี
    อย่าคิดว่าตัวเองไร้ค่าสิมันไม่ดีกับหัวใจ.....^__^
    
    *นะจ้ะ ช็อกแล็ตมาอยู่เปงเพื่อนค่า
  • ตะแหง่ว

    2 มีนาคม 2547 12:37 น. - comment id 223712

    เป็นเพียงผู้หญิงเจ้าน้ำตา
    ที่รู้สึกอ่อนล้าในบางครั้ง
    เมื่อความรักที่มีในใจเริ่มจืดจาง
    เขาคนนั้นก็เหินห่างออกไป
    ...
    แต่อยากบอกผู้หญิงเจ้าน้ำตา
    ถึงแม้ว่าเขาจะจากไปที่ไหน
    แต่ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่มีใคร
    อยากให้มองดูรอบกาย...มีคนมากมายเป็นห่วงเธอ..
    
    หวัดดีค่ะ ไม่เจอกันนานจัง
  • แทนคุณแทนไท

    2 มีนาคม 2547 13:23 น. - comment id 223756

    เขียนได้ดีใกครับ
    อ่านแล้ว ชื่นชมคนเขียนจัง เขียนได้เหมือนอยู่ในอารมณืนั้นจริงๆ....
    
    จะล้ารอน ฦ อ่อนล้า
    หยดน้ำตา จะเรื่อไหล
    อาบทั่วเนื้อหัวใจ
    ไม่เป็นไร น้ำตาเรา
    
    ร้องร้องน่ะคนดี
    ทุกคนต่างมีวันเศร้า
    แม้ไม่ได้รักแนบเนา
    เจ้าก็เศร้าเพราะความรัก
    
    .....
  • พันดาว

    2 มีนาคม 2547 14:59 น. - comment id 223804

    ************************************************
    เป็นเพียง    หนึ่งวัน         ที่อ่อนไหว
    ที่หัวใจ       อ่อนแอ       แพ้ความเหงา
    แค่หนึ่งวัน   ที่ปล่อย       ให้ตัวเรา
    อยู่กับเงา     ของอดีต     ที่ผ่านมา
    ย่อมมีวัน      พรุ่งนี้          ที่สดใจ
    พกหัวใจ       เดินทาง     ตามหาฝัน
    แล้วเจ้าหญิง  เจ้าน้ำตา   จะพบวัน
    ที่บอกฉัน     ว่าไม่มีวัน    จะเสียน้ำตา.... อีกต่อไป         
    --------------------------------------------------------------
    ขอบคุณ บทกลอนเศร้าๆ อ่านแล้ว เข้าใจความรู้สึกจิงๆ 
    
  • พันดาว

    2 มีนาคม 2547 15:00 น. - comment id 223805

    ************************************************
    เป็นเพียง    หนึ่งวัน         ที่อ่อนไหว
    ที่หัวใจ       อ่อนแอ       แพ้ความเหงา
    แค่หนึ่งวัน   ที่ปล่อย       ให้ตัวเรา
    อยู่กับเงา     ของอดีต     ที่ผ่านมา
    ย่อมมีวัน      พรุ่งนี้          ที่สดใจ
    พกหัวใจ       เดินทาง     ตามหาฝัน
    แล้วเจ้าหญิง  เจ้าน้ำตา   จะพบวัน
    ที่บอกฉัน     ว่าไม่มีวัน    จะเสียน้ำตา.... อีกต่อไป         
    --------------------------------------------------------------
    ขอบคุณ บทกลอนเศร้าๆ อ่านแล้ว เข้าใจความรู้สึกจิงๆ 
    
  • kanoongkaning

    2 มีนาคม 2547 16:42 น. - comment id 223830

    ขอบคุณทุกเสียง ทุกความรู้สึกดี ๆ ที่เข้ามาทักทายกัน  
    ขอบคุณ...ช็อกโกแล็ต
               ยินดีกับความผูกพัน
            ขอบคุณสำหับกำลังใจที่มีให้
            ดีใจที่ทักทายกันพร้อมคำปลอบใจ
            ฉันไม่เป็นไร..ขอบใจเธอจริง ๆ
    
    ขอบคุณ  ตะแหง่ว
              บางครั้งบางทีฉันอ่อนไหว
               หัวใจบอบบางก็ปวดร้าว
                ทุกอย่างทุกหนทางทุกย่างก้าว
                 เต็มไปด้วยความปวดร้าวที่บั่นทอน
                    แต่ก็ดีใจที่ยังมีอีกสิ่งหนึ่ง
                     คอยเป็นที่พึ่งพิงยามอ่อนไหว
                      กำลังใจจากเธอที่มีความจริงใจ
                        ฉันไม่เป็นไรยืนอยู่ได้ด้วยกำลังใจเล็ก ๆ  จากเธอ
    
    ขอบคุณ..แทนคุณแทนไท
                        เจอเมื่อไหร่ก็ทักทายกันเสมอมา  ยินดีอย่างยิ่งที่มีกำลังใจดี ๆ ที่ให้มาค่ะ
    
    ขอบคุณ.....พันดาว
                  ชีวิตคนคงไม่มีที่เศร้าตลอดไปหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะที่ให้กำลังใจกัน แค่วันนี้อาจจะล้มลงไป แต่พร้งนี้จะลุกยืนสู้ใหม่ค่ะ  รับแล้วนะคะกำลังใจ  ขอบคุณบทกลอนที่เขียนให้เพราะจับใจจริง ๆ ค่ะ
  • พู่กันของหูกวาง

    2 มีนาคม 2547 17:27 น. - comment id 223865

    บางครั้งคนอ่อนไหว ไม่ใช่คนอ่อนแอเสมอไป..
    สิ่งที่เราเจ็บ..คนเข็มแข็งไม่เคยเจ็บ..
    ดีใจนะครับที่เราเองก็ยังมีความรู้สึกที่อ่อนโยน..
    มันขาดไม่ได้จริง ๆ กับชีวิตคนเรา
  • ชัยชนะ

    2 มีนาคม 2547 19:51 น. - comment id 223921

    อ่อนไหวอย่าอ่อนใจ
    อ่อนข้อให้อย่าอ่อนความ
    อ่อนน้อมย่อมอ่อนงาม
    อ่อนช้อยตามความอ่อนยอม
    
    มาเป็นกำลังใจให้หายอ่อนเปลี้ย อ่อนเพลีย อ่อนแอ นะครับ
    
    
    
  • ชัยชนะ

    2 มีนาคม 2547 19:53 น. - comment id 223922

    อ่อนโยน พิมพ์ผิดครับ ไม่ใช่อ่อนยอม
    
    จะใจอ่อนหรือเปล่าเนี่ย
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    2 มีนาคม 2547 20:02 น. - comment id 223931

    อบอุ่น...เมื่อเธอ...อยู่เคียงข้าง...
    ความอ้างว้าง...เคยมี...พลันหาย...
    
    ใกล้ใกล้เธอ...ความสุข...ล้นหัวใจ...
    
    ความรัก...ความห่วงใย...มากมายมี...
    
           มีเธอ...ดูสดใส...ไปทุกสิ่ง...
    
    ได้เอนอิง...หัวใจ...ดวงน้อยนี้...
    
    รอเวลา..มาพบ...ด้วยยินดี...
    
    เพราะเธอมี...ความอุ่นใจ...ให้แก่กัน...
    
     
           เธอคือ....เพื่อน...ที่แสนดี...
    เธอมี....หัวใจ...ห่วงใยฉัน....
    
    เธอรับรู้...รับฟัง...เข้าใจกัน....
    
    เธอเท่านั้น...ที่ฉัน..มอบหัวใจ...
    
           เธอคือ...ความฝัน...อันอบอุ่น....
    
    เธอเกื้อหนุน...ให้ฉัน...เดินก้าวไป...
    
    ความหวังดี...จริงใจ...เธอมีให้....
    
    แล้วทำไม...หัวใจฉัน...จะ...ไม่ให้เธอ...
    
     
           ถึงเพื่อน...ผู้รู้ใจ....
    ถึงสายใย...ความสัมพันธ์...
    
    เคยมี...กันและกัน...
    
    ร่วมฝ่าฟัน...ผ่านทุกข์ภัย...
    
           กอดคอ...เย้าหยอกเล่น...
    
    เป็นเฉกเช่น...เพื่อนรู้ใจ...
    
    เติบโต...ห่างกันไป...
    
    เพื่อนรู้ไว้...ยังคง...คิดถึงกัน...
    
     
    มาส่งกำลังใจให้จ๊ะ..เรายังมีกันเสมอนะเพื่อนรัก
  • เรนจัง..

    2 มีนาคม 2547 22:02 น. - comment id 224033

    ..เรน..เป็นเพื่อน..นะคะ..
      แบบ เรน..แต่งยังไม่เก่ง..
         ..อยากปลอบเป็น บทกวี ...
      ..คิดตั้งนาน ..ไม่ได้ ..สักที...
            ..อยากบอก..
       ..คุณ คนดี...
              ..เรน.. คือ เพื่อน... ที่ใกล้คุณ...
         ...วันนี้ ..แค่ท้อ...
       เรนช่วยต่อ.. ยิ้มให้..
         พรุ่งนี้ ..เริ่ม สดใส..
            ..ก้าวใหม่ ..กับความรู้สึก..ดีๆ.. นะคะ..
    
           เรน..  แวะมา.. เป็นเพื่อน...
  • cool-hearted

    3 มีนาคม 2547 00:03 น. - comment id 224092

    แล้วมันก็จะผ่านไป
    เพียงแต่เราต้องเข้มแข็งให้มากมากเท่านั้น
    ร้องไห้ให้มากมากนะ
    แปลกมั้ยที่แนะนำอย่างนี้
    เพราะพี่เองก็ปล่อยให้มันร้องๆๆๆๆๆๆ
    
    แล้วมันจะหยุดเอง
    ไม่รู้จะไปห้ามมันทำไม ยิ่งห้ามยิ่งเหงา
    
    ไม่รู้ว่าจะเข้าใจหรือป่าว
    
    เอาใจช่วยนะจ๊ะ
  • kanoongkaning

    3 มีนาคม 2547 09:47 น. - comment id 224185

    ขอบคุณ......พูกันของหูกวาง
              รับกำลังใจหอบในที่เธอให้
              เก็บไว้เป็นกำลังใจยามท้อเหงา
              ความห่วงใยที่ผ่านมากับสายลมางเบา
              ฉันรับเอามาใส่ใจทุก ทุก วัน
      ขอบคุณค่ะอ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นมากโขเลยล่ะค่ะ
    
    ขอบคุณ.....ชัยชนะ
    
                 เจอทุกทีก็มีกลอนมาฝากทักทาย
                 อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกครั้ง
                 ดีใจจังที่มีใครบางคนห่วงใยอยู่ห่าง ๆ
                 ขอบใจอีกสักครั้งที่เธอยังทักทายกัน
             ขอบคุณนะคะดีใจที่ทักทายและมีกำลังใจเป็นบทกลอนมาทักทายกันเสมอ
    
    ขอบคุณ...แอ๊ปเปิ้ล
                   เพื่อนผู้แสนน่ารักเสมอมา  กอดคอกันแหว๋ว ดีใจ เสียใจ เรารับรู้เสมอมีเปิ้ลอยู่ข้างกัน  สำหรับเพื่อน ไม่ต้องพูดอะไรมากมายแค่  เห็นหน้ากับรอยยิ้มก็มีกำลังใจมากมาย อยู่แล้ว
    
    ขอบคุณ..เรนจัง
                  น่ารักทุกครั้งนะคะ กลอนของเรนจังเป็นกำลังใจที่น่ารักทำให้ยิ้มกับความสดใสของบทกลอนได้ทุกทีเลยล่ะค่ะ
    
    ขอบคุณ...พี่ปอนด์
                 ค่ะสักวันน้ำตาจะหายไปเอง แล้วใจก็จะเข้มแข็งขึ้นตาม ขอบคุณพี่ปอนด์ที่น่ารักนะคะเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มีนาคม 2547 17:52 น. - comment id 224406

    อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้
    เธอคนดีของฉัน
    อ่อนล้าหมดแรงกำลัง
    เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ
    
    สู้นะลุกขึ้นเถอะ
    ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา
    เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา
    เธอไม่เคยได้ฟันฝ่าลำพัง
    
    เธอยังมีฉันอยู่
    และพร้อมจะต่อสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง
    ขอเพียงเรามีกัน
    อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ
    
    *-*เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ*-*
  • kanoongkaning

    4 มีนาคม 2547 11:42 น. - comment id 224753

    ถึง...ผู้หญิงไร้เงา
                   และแล้วก็ยิ้มอีกจนได้
                   ปัญหาผ่านมาอีกเท่าไหร่ก็จะสู่ต่อ
                   มีกำลังใจจากเธอผู้ห่างไกลมาก็พอ
                   ยังมีแรงก่อความฝันให้เป็นความจริง
    
                   หากไม่มีเธอมาคอยเป็นเพื่อน
                   โลกของฉันคงเหมือนพระจันทร์ที่ไร้คนอาศัย
                   ความรักห่วงใยจากเธอที่มีมาอย่างมากมาย
                   นำเก็บมาในหัวใจเหมือนเติมไฟให้ให้สู้อีกที

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน