โอ้หนอ..เจ้าความรัก
ช่างยุ่งนัก..แสนวุ่นวาย
ป่วนเปี้ยน..กลายเข้าใกล้
ทำหัวใจ..ให้ไหวเอน
คราวนี้..มาไม้ไหน
มาทักทาย..หรือหยอกเล่น
ใจนะ..ใจเย็นเย็น
ขอได้เห็น..เจ้านานนาน
ที่นี่..มีน้ำใส
ดื่มชื่นใจ..ให้เบิกบาน
พักผ่อน..เชิญสำราญ
จะอยู่นาน..ตามสบาย
เจ้าบ้าน..แสนยินดี
จากวันนี้..จนวันตาย
ความรัก..เหมือนสหาย
ที่รอคอย..เพื่อพบพาน
ด้ายแดง..แอบเก็บไว้
มัดหัวใจ..มาเนินนาน
ปลายหนึ่ง..มัดผูกคาน
แกะปมคลาย..หมายเจ้าชม
คล้องปลาย..ที่คลายออก
ผูกเป็นดอก..รักให้สม
มัดเจ้า..ความรักชม
ปมหัวใจ..ได้คู่กัน
........................................
ู^_^ สำหรับวันนี้จ้า ^_^
........................................
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:06 น. - comment id 216131
โอ้หนอเจ้าความรัก มาทายทักรักถึงที่ แถมหอบมามากมี กับความดีล้นหัวใจ จึงขอเก็บเอาความรัก มาพิกพักด้วยรักใคร่ แถมด้วยความห่วงใย มอบใจจากให้กลับคืน *-*มาเป็นเพื่อนคนเขียนค่ะ อยู่ด้วยกันบนคานจะได้ไม่เหงานะจ๊ะ อิอิ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ)*-*

14 กุมภาพันธ์ 2547 17:43 น. - comment id 216250
อิอิ..กลอนน่ารักจัง ^_^
