หน้าส่วนตัว
.....ผู้เดินทางไปสู่ดินแดนแห่งเงา
ดินแดนอันเงียบเหงามีแต่เราที่เข้าใจ
เดินเหยียบย่างไปบนทางอันแสนไกล
อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่มีตัวเราคอยก้าวเดิน
.....ไร้ซึ่งเสียงสำเนียงเสียงใดๆ
มีเพียงปีกบางใสที่ล่องลอยอย่างผกเผิน
คือตัวเรากับใจเราพร้อมเผชิญ
ในเส้นทางที่ก้าวเดินก็หนีไม่พ้นเงาของตัวเอง
กระดานโต้คลื่น 4 มี.ค. 2547 18:15 น. - ID 47952 
1102
16
0
4 มีนาคม 2547 18:51 น. - comment id 225003
บทกลอนงาม... มาชื่นชมค่ะ ........................................................... :)
4 มีนาคม 2547 19:15 น. - comment id 225022
ชื่นชมค่ะชอบกลอนบทนี้จัง
4 มีนาคม 2547 20:14 น. - comment id 225086
น้องตั๊ก แต่งได้ดีมาก ๆนะครับ พี่ขอชม เลยนะ
4 มีนาคม 2547 20:47 น. - comment id 225110
..ไพเราะ..มากนะคะ..
สื่อความหมาย..ได้ดี..จริงๆคะ...
เรน.. แวะมา.. ชื่นชม..นะคะ.
4 มีนาคม 2547 20:53 น. - comment id 225117
ทำไมความเห็นเราไม่มีหละ.... เอาใหม่ก็ได้ เขียนได้ดีครับ....
4 มีนาคม 2547 22:29 น. - comment id 225185
เมื่อได้ดินในดินแดนแคว้นถิ่นนี้ ก็รู้ดีในตนกมลฉัน มีเงาความใกล้ชิดยึดติดพลัน ทำให้ฉันกลับกลายนั้นมามีเงา *-*กลอนแต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ ชอบคะชอบ*-*
5 มีนาคม 2547 03:31 น. - comment id 225332
ฟองอากาศ........ ขอบคุณที่แวะมาชื่นชมกันเจ้าค่ะ เจลใส ขอบคุณที่แวะมาชื่นชมกันเจ้าค่ะ
5 มีนาคม 2547 03:33 น. - comment id 225333
ถึงแม่จิตร.........
ขอบคุณนะค่ะพี่ยศที่เข้ามาชมบทกลอน.........
5 มีนาคม 2547 03:35 น. - comment id 225334
พี่แทน....... ขอบคุณนะพี่แทนที่อุตสาห์มาคอมเม้นต์อีกรอบ.............
5 มีนาคม 2547 03:39 น. - comment id 225335
เรน........
ขอบคุณนะพี่เรนที่แวะมาชื่นชมเจ้าค่ะ
พี่ตูน
ขอบคุณค่ะพี่ตูนที่เข้ามาอ่าน.........
5 มีนาคม 2547 05:28 น. - comment id 225348
เรนจัง..มาอยู่นี่เอง...
*************************************
ตื่นขึ้นมา..มาแอบดูน้องน้อย..
ไฉน..เหลือแต่รอยยับ ๆ ของผ้าห่ม
เจ้าตัวดี....ไปปลิวลม..
แอบมาชื่นชม...กับกระดาน..โต้คลื่น
กลับบ้าน..ไปอาบน้ำ..ล้างหน้า..
พี่ภู...จะพา..ไปส่งโรงเรียน...
ยังเล็ก..ต้องพรากเพียร...
หัดเขียนอ่าน..ให้เก่งไว้...
กระดานโต้คลื่น..จ๋า..
พี่มาพา..น้องกลับบ้าน.
แล้วแอบแวะ..มาอ่านงาน...
ของกระดาน....ที่แสนพิไล
งดงาม..ละสวยสด...ด้วยคำ..
และความหมาย...........
ชื่นชม..จากหัวใจ...
ของคนไกล...ชื่อ ภูตะวัน.
*********************************
พี่ตะวัน..แวะมาเยี่ยมจ้า...
กำลังจะเข้านอนแล้ว....วันนี้โลกใส....
ใบไม้.......ใบหญ้า.......ก็สดสวย......
ก่อนจะนอนหลับแบบอมยิ้ม.......
ขอแวะมายิ้มให้อ่านงานน้องกระดานโต้คลื่น
.....ก่อนแล้วกัน....
ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ..
เอ...หรืออรุณสวัสดิ์...ดี ......
ปล. ไม่ต้องมาปลุก..พรุ่งนี้ตื่นสาย...
เสียงใด ๆ ปลุก..ก็คงไม่ตื่น...ยกเว้น
เสียงลมพัด....ใบไม้ไหว
5 มีนาคม 2547 06:48 น. - comment id 225365
สิ่งที่เราทำไว้ย่อมเป็นเงาตามตัวเรา เราไม่อาจหลบหลีกปลีกหนีพ้นล
11 มีนาคม 2547 14:23 น. - comment id 229095
พี่ภู...น่ารัก....
มาตามน้องกลับบ้าน
พี่เรนรีบกลับเร็วพี่มาตาม
ไปอาบน้ำ แต่งตัวเป็นเด็กดี
..................................................
ขอบคุณพี่ภู.........
ที่มาดูผลงาน.......วันนี้น้องกระดาน.....
มาตอบนานขอโทษที.....
11 มีนาคม 2547 14:27 น. - comment id 229100
สิ่งที่เดินตามเราเสมอคือเงาของตัวเราเอง.......
11 มีนาคม 2547 14:58 น. - comment id 229135
มาชื่นชมชมชื่นบทกลอนเจ้าค่ะ เพราะดีค่ะ ^____^
11 มีนาคม 2547 16:19 น. - comment id 229164
ช็อกโกแล็ตเจ้าข้า........
ขอบพระทัยเจ้าค่ะ.......ที่แวะเวียนมาหาเจ้าค่ะ
12 มีนาคม 2547 11:08 น. - comment id 229475
เพราะจับใจ มากน้องสาว
12 มีนาคม 2547 22:07 น. - comment id 229973
พี่สาวที่แสนดี.........เข้ามาที่นี่แวะทานน้ำทานท่าก่อน...... ......... หลับฝันดีทุกครั้งยามเข้านอน..... ยามลืมตาตื่นก็ให้คิดถึงกระดาน........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด