๏๏หยุด..!๏๏
        ๏หากฉันยังก้าวต่อไปในวันนี้
มันจะดี...หรืออย่างไร...ให้คิดเห็น
ชั่ว..ทิ้งดี..นี้สังคม...บ่มบำเพ็ญ
บอกเนื้อเย็น...สวยกว่าวัย...ใสกว่าเงา ๚ 
       ๏บุญทำมาแต่คราไหน...ใครจะรู้ ?
บุญเคียงคู่...จากภพไหน...ใจร้อนเร่า
นี่มันบาป....สาปวาง...ข้างญาณเรา
นรกก้าว....ย่างหา.....พระยายม ฯ  ๚ 
     
       ๏คนเรานั้น....มันจะดี...ที่คบหา
เจรจา....อ่อนหวาน...ค้านความขม
แต่หากใจ...ดึงดื้องง....หลงคารม
บุญจะล่ม....ลงบาป...เหมือนสาปวาง.. ๚ 
      ๏โอ้ละเน้อ....ดวงเดือน....ก่อนเลือนลับ
ถ้อยนั้นขับ.....ซับน้ำตา....แก้มสองข้าง
ริมปากเกลี่ย.....ผ่านละมุน.....อุ่นมิจาง
สำนึกวาง.....หว่างอารมณ์.......บาปพรมดำ ๚ 
       ๏กระแสเจ้า....เร้าป่วน.......รัญจวนจิต
ทิ้งชีวิต....อนาคต......สลดถลำ
ใจสะท้าน.....คร้านจะสู้.....สู...มันกรรม
ใจระยำ......มันตอบกลับ....จะอัปรีย์ ๚ 
       ๏อนิจจา....เจ้าเล่ห์ร้อน.....รักก่อนหน้า
ฝืนชะตา.....ข้าฯจะหลบ.....เร้นหลีกหนี
จะยั้งหยุด......มุดฝ่า.....หาญวารี
อันกรากเกรี้ยว....เชี่ยวทวี.....สะท้านสะเทือน ๚ 
๏๚ะ๛ 
๏ทิกิ_tiki ๚
สามบทแรกจารเมื่อคืนก่อนจะหลับพร้อมรอยน้ำตาสองแก้ม
สามบทหลัง จารหน้าจอ จบเดี๋ยวนี้ ๑๒:๑๕ นาฬิกา
 เที่ยงพระอังคาร  ๑๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏๏จะหยุดไม่ไหวเสียแล้วละหนอ...๏๏
 
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚				
				
			18 พฤษภาคม 2547 13:47 น. - comment id 270030
                  พี่นี้เจ็บเจียนตายมาหลายครั้ง
        แต่ยังรั้งใจตื่นให้ยืนสู้
        เจ้บที่ผ่านสานให้เห็นเช่นเป็น**ครู**
        ไว้ปลอบรู้..เย็นกู้ภัย.....ดับไฟกรรม
 เราจะมีชีวิตเพื่อช่วยคลายทุกข์ให้คนอื่น
แม้นว่ามันจะยิ่งทำให้เราทุกข์กว่าเดิม
ก็ตาม
ทิกิ_tiki
							
							
18 พฤษภาคม 2547 14:05 น. - comment id 270039
ประสบการณ์สานเก็บเป็นชีวิต ให้ได้คิด..ถึงก่อนเก่า เราเคยผ่าน รู้ถูกผิด เพราะได้พบ ประสบพาน.. แม้ก่อนกาล เคยเจ็บช้ำ ซ้ำอกตรม จะไม่เหยียบทางเดินที่เคยหลง ชีวิตนี้มีคัมภีร์...ความโง่งม เพราะเคยทำ...กรรมไว้...เช่นโคลนตม จะให้จม..ซ้ำซาก..ยากนักเอย... **จาเข้าจายที่เราแต่งไหมหนอ** สุดชีวิตและจิตใจ..แต่กลอนสอนใครมะค่อยเปน แต่กลอนคุณดีมั่กๆเลยค่ะ..คุณtiki..ชื่นชมค่ะ.. *-*-*แวะมาทักทาย*-*-*- เดะอ่อนกลอน...

18 พฤษภาคม 2547 14:05 น. - comment id 270040
จำต้องมาเขียนเรียนให้ทราบ ว่านี้มันเป็นจินตนาการอันสะท้านสะเทือน เกรงว่าจะเข้าใจผิดว่าไปทำมิดีมิร้ายอะไรใครอีก ขออภัยที่มาเบรคอารมณ์ระเริงของท่านผู้อ่าน โปรดใช้ วิจารณญาณ ทิกิ_tiki

18 พฤษภาคม 2547 14:15 น. - comment id 270048
ประสบการณ์สานเก็บเป็นชีวิต
ให้ได้คิด..ถึงก่อนเก่า เราเคยผ่าน
รู้ถูกผิด  เพราะได้พบ  ประสบพาน..
แม้ก่อนกาล เคยเจ็บช้ำ  ซ้ำอกตรม
จะไม่เหยียบทางเดินที่เคยหลง
ชีวิตนี้มีคัมภีร์...ความโง่งม
เพราะเคยทำ...กรรมไว้...เช่นโคลนตม
จะให้จม..ซ้ำซาก..ยากนักเอย...
**จาเข้าจายที่เราแต่งไหมหนอ**
สุดชีวิตและจิตใจ..แต่กลอนสอนใครมะค่อยเปน
แต่กลอนคุณดีมั่กๆเลยค่ะ..คุณtiki..ชื่นชมค่ะ..
*-*-*แวะมาทักทาย*-*-*-
เดะอ่อนกลอน...
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 7883 - =_+ VeNuS +_=  
 รหัส - วัน เวลา : 274458 - 18 พ.ค. 47 - 14:05  
อ่อ งานเขียนได้ดีมากค่ะ คุณ วีนัส คะ
        ๏      ทางที่ผ่านหาญระทึกนึกตระหนก
ทางที่ยกหยิบมาอ้างช่างปั้นป่วน
เปรียบชีวิตผิดนัวเนียเสียกระบวน
ถูกทรายดูดดึงรัญจวนจะเป็น-ตาย
        รีบคว้าไขว่สายใยฟ้าทอดมาสู้
ต้องกอบกู้เกินกระหน่ำจำความหมาย
เกินจะหยุด สุดยั้งยุด...สุดฟ้าปลาย
เพลิงอารมณ์สะท้านหมาย...ตายทั้งเป็น  ๚ะ๛ 
๏ทิกิ_tiki ๚
							
							
18 พฤษภาคม 2547 14:22 น. - comment id 270052
จินตนาการล้ำคำหรูเลิศ อยากจะเกิดเก่งกลอนวอนสอนฝัน ทำอย่างไรให้เก่งเร่งรีบวัน จะเทียบทันรุ่นพี่ที่เชี่ยวชาญ อย่าเข้าใจผมผิดคิดการใหญ่ วัดรอยใครเข่นฆ่าประหัตถ์หาร ด้วยผู้น้อยด้อยค่าเกิดวันวาน อีกไม่นานคงเก่งเช่นพี่เรา **แต่งเก่งเหลือเกินครับ ทำอย่างไรจะเก่งเช่นนี้บ้าง?**อารมณ์ของบทกวี หาใช่อารมณ์ตัวตนของตัวตนเราไม่

18 พฤษภาคม 2547 14:40 น. - comment id 270062
อ่านแล้ว เศร้าค่ะ แต่ความเศร้าก็เป็นบ่อเกิดแห่งพลังได้ใช่ไหมคะ ชื่นชมงานกลอนของคุณทิกิเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

18 พฤษภาคม 2547 14:55 น. - comment id 270071
สวัสดีครับพี่ทิกิ สบายดีไหมพี่....เขียนกลอนแล้วมีสมาธิดีนะ

18 พฤษภาคม 2547 14:57 น. - comment id 270075
อยากจะเกิดเก่งกลอนวอนสอนฝัน ทำอย่างไรให้เก่งเร่งรีบวัน จะเทียบทันรุ่นพี่ที่เชี่ยวชาญ อย่าเข้าใจผมผิดคิดการใหญ่ วัดรอยใครเข่นฆ่าประหัตถ์หาร ด้วยผู้น้อยด้อยค่าเกิดวันวาน อีกไม่นานคงเก่งเช่นพี่เรา **แต่งเก่งเหลือเกินครับ ทำอย่างไรจะเก่งเช่นนี้บ้าง?**อารมณ์ของบทกวี หาใช่อารมณ์ตัวตนของตัวตนเราไม่ จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส รหัส - วัน เวลา : 274471 - 18 พ.ค. 47 - 14:22 ขอขอบคุณค่ะ ไม่เกิดกับญาณวิถีจิตตัวเอง ก็เพียงเพ้อคลั่ง มันต้องสำนึกด้วยธาตุทั้งสี่ อันรุนแรงราวพายุบุแคม ในวิถีอารมณ์ ก็จะเข้าใจความเป็นไปแห่งวิบาก ยามกระทบใจให้เลื่อนไหลไปตามเหตุ คือกรรมอันเร่งเร้าสุดประมาณ นั้นก็จะเขียนได้ดุจครุแห่งชีวิต ทิกิ_tiki

18 พฤษภาคม 2547 15:04 น. - comment id 270079
อ่านแล้ว เศร้าค่ะ
แต่ความเศร้าก็เป็นบ่อเกิดแห่งพลังได้ใช่ไหมคะ
ชื่นชมงานกลอนของคุณทิกิเสมอค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7479 - เพียงคนเดียว  
 รหัส - วัน เวลา : 274481 - 18 พ.ค. 47 - 14:40  
 
๏ขึ้นชื่อว่า อารมณ์ ...บ่มมารนี้
มันเจ็บปวดฤดี...ที่หุนหัน
มาเค้นคล้องลากดึงตรึงย้ำมั่น
ให้แพ้พ่ายอารมณ์มัน.....เจ้าแห่งมาร....
        แต่กระนั้นมันใช่ฝากเพียงรอยแผล
คอยเล็งแล่หัวร่อให้ใจฟุ้งซ่าน
ได้กระแทกกระทั้นกลอนป้อนบทจาร
บนทางมาร...แห่งนักกลอน...หลอนอารมณ์ ๚ 
กระนี้ก็เขียนได้มาเช่นนี้แหละค่ะ  คุณ 7479 - เพียงคนเดียว   คะ
							
							
18 พฤษภาคม 2547 15:05 น. - comment id 270080
ื้อื้อฮื้อออออออออออออออ คุณทิกิ เปลี่ยนไป อิอิ ล้อเล่นค่ะ ยังเยี่ยมเหมือนมะพร้าวเผาเคล้าน้ำโซดาค่ะ ยังหอม ยังหวาน ด้วยรสชาดมิอาจจะบรรยายค่ะ

18 พฤษภาคม 2547 15:11 น. - comment id 270086
สวัสดีครับพี่ทิกิ สบายดีไหมพี่....เขียนกลอนแล้วมีสมาธิดีนะ จาก : น้ำ รหัส - วัน เวลา : 274490 - 18 พ.ค. 47 - 14:55 อ่อ ใช่ค่ะ น้ำ แต่แหม กว่าจะได้สมาธินี้ อารมณ์มันกระเจิงไปซะกู่ไม่กลับ จับไม่อยู่ซะเหลือเกินละ คุณน้ำ ทิกิ_tiki

18 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 270087
ื้อื้อฮื้อออออออออออออออ คุณทิกิ เปลี่ยนไป อิอิ ล้อเล่นค่ะ ยังเยี่ยมเหมือนมะพร้าวเผาเคล้าน้ำโซดาค่ะ ยังหอม ยังหวาน ด้วยรสชาดมิอาจจะบรรยายค่ะ จาก : มัดหมี่ค่ะ รหัส - วัน เวลา : 274499 - 18 พ.ค. 47 - 15:05 อ่อค่ะ สงสัยต้องบอกว่า อายุต่ำกว่า สิบเจ็ด ห้ามอ่านซะมัง เออ ก็แค่น้องๆ r อาร์ตัวเล็ก เท่านั้นแหละค่ะ มัดหมี่ ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ ทิกิ_tiki

18 พฤษภาคม 2547 15:31 น. - comment id 270099
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม? แกล้งถามไปอย่างเล่น เล่น แกล้งหยอกเหย้าตามเธอเห็น แกล้งเป็น แต่ใจคิดจริงจัง แต่งได้น่าอ่านทุกทีเลยครับ

18 พฤษภาคม 2547 15:52 น. - comment id 270106
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม?
แกล้งถามไปอย่างเล่น เล่น
แกล้งหยอกเหย้าตามเธอเห็น
แกล้งเป็น แต่ใจคิดจริงจัง
แต่งได้น่าอ่านทุกทีเลยครับ  
จาก : รหัสสมาชิก : 35 - นิติ  
รหัส - วัน เวลา : 274518 - 18 พ.ค. 47 - 15:31 
           อย่าเลยอย่าทำพี่เจ็บช้ำ
อย่าเรียงร้อยถ้อยพร่ำซ้ำเติมพี่
ปากร้อยร่ำคำรสพจน์วลี
หยุดใจนี้..เมื่อพี่ตาย..ให้สัญญา
เอ้า กลอนพาไปอีกแล้ว 
กรรมไม่เจตนาค้าบ
ไม่ได้สัญญาจริง กลอนมันพาไป โฮ้ย
ทิกิ_tiki  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 274524 - 18 พ.ค. 47 - 15:50  
							
							
18 พฤษภาคม 2547 15:59 น. - comment id 270112
อยากจะหยุดหัวไว้ที่ tiki เหมือนกันครับ แต่ก็กลัวโดน น้ำผึ้งผสมยาพิษ ให้กิน (แต่ถ้าเป็นจริงอย่างนี้ก็คงจะเต็มใจกินเหมือนกัน 5555555) ทำไงดีเราเลยได้มาให้กำลังใจเหมือนเดิม

18 พฤษภาคม 2547 16:08 น. - comment id 270114
ว่าจะลอกกลอนลงให้ครบ เลยไม่ครบ เพราะมาตอบทีละคนเลยนะคะ .. น้ำผึ้ง...ผสม เกลือสะตุ ผสม บอระเพ็ดตากแห้งป่น ปั้นเป็นลูกกลอนกินแก้โรคสาระพัดนะคะ อย่าหยุดเลยค่ะ จะหัวปั่นเปล่าๆ ทิกิเคยหยุดได้ซะที่ไหนล่ะ เขียนกลอนตามใจฉันเค้าอยู่นี่แหละ อิอิ

18 พฤษภาคม 2547 17:40 น. - comment id 270152
เราเอาลมไปช่วยพัดทุกข์ให้ทิกิดีมั้ย.....อิอิอิ

18 พฤษภาคม 2547 18:33 น. - comment id 270182
เราเอาลมไปช่วยพัดทุกข์ให้ทิกิดีมั้ย.....อิอิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 23 - kOrOkOsO รหัส - วัน เวลา : 274572 - 18 พ.ค. 47 - 17:40 ไปอ่านมาแล้วตอบแล้วละโกโรโกโส น่ะ

18 พฤษภาคม 2547 19:13 น. - comment id 270206
มีรัย..เกิดขึ้นหรอคะ..
 เรนอยากจะ..รู้จังเลย..
    ก็..ยิ้ม  แบบนี้....เรนไม่คุ้นเคย..
 แบบ..มัย? เฉย..กับเรนจัง..ร่า..(ฮือ อ อ.. ฮือ..)
     เรน..เป็นห่วง..นะคะ...
ก็..อยากจะ.. ให้..พี่ทิกิ..รู้ว่า..
    ทุกสิ่งที..ผ่านมา..
    พี่ทิกิ..มีค่า..มากมาย..ในความรู้สึก..ที่มี..
         ห่วงใย..พี่..มากมาย..
  อยากอยู่ใกล้.. ปลอบใจ.. ตรงนี้..
       ขอมือ.. ที่แสนดี...
           ยื่นมา..อีกที.. ให้เรนจัง... 
    น๊า..นะ..
          แบบ..เรนเขียน..จากความรู้สึกจริงๆ..นะคะ..
           ..คุย..กับเรน..ได้ปล่าวร่า..
    นะคะ...
							
							
18 พฤษภาคม 2547 19:48 น. - comment id 270226
แม้นโลกนี้ มันร้ายนัก ยังรักได้ จะเจ็บใจ เจ็บกาย มาหลายครั้ง ขอจงเก็บ สิ่งดีๆ เป็นพลัง โลกยังสวย ด้วยมนต์ขลัง แห่งรัก...ที่จิตใจ :)...เห็นคนแต่งกลอนดุๆ ได้แล้วอิจฉาค่ะ อิๆๆ อยากแต่งได้บ้าง วันหลังสอนบ้างนะคะ เริ่มเลี่ยนตัวเองแล้ว

18 พฤษภาคม 2547 20:16 น. - comment id 270235
ใจช่างฝัน..ดวงนั้น..ตื่นขึ้นแล้ว ประกายตา ฉายแวว ที่สดใส ฝันเพราะคำหวานพรอดมาออดใจ ตอนนี้ตื่นขึ้นใหม่ไม่ฝันแล้ว มาขอบคุณในน้ำใจ.. มาอ่านและมาเขียนบอกไว้ค่ะคุณทิกิ

18 พฤษภาคม 2547 20:35 น. - comment id 270244
พี่ทิกิ..มีค่า..มากมาย..ในความรู้สึก..ที่มี..
         ห่วงใย..พี่..มากมาย..
  อยากอยู่ใกล้.. ปลอบใจ.. ตรงนี้..
       ขอมือ.. ที่แสนดี...
ขอบใจเรนคนดี
							
							
18 พฤษภาคม 2547 20:53 น. - comment id 270254
แม้นโลกนี้ มันร้ายนัก ยังรักได้ จะเจ็บใจ เจ็บกาย มาหลายครั้ง ขอจงเก็บ สิ่งดีๆ เป็นพลัง โลกยังสวย ด้วยมนต์ขลัง แห่งรัก...ที่จิตใจ :)...เห็นคนแต่งกลอนดุๆ ได้แล้วอิจฉาค่ะ อิๆๆ อยากแต่งได้บ้าง วันหลังสอนบ้างนะคะ เริ่มเลี่ยนตัวเองแล้ว จาก : รหัสสมาชิก : 7470 - วนัสนันท์ รหัส - วัน เวลา : 274648 - 18 พ.ค. 47 - 19:48 แม้นโลกนี้ มันร้ายนัก ยังรักได้ จะเจ็บใจ เจ็บกาย มาหลายครั้ง ขอจงเก็บ สิ่งดีๆ เป็นพลัง โลกยังสวย ด้วยมนต์ขลัง แห่งรัก...ที่จิตใจ.... วนัสนันท์ ขอรักนี้....มีต่อเธอ...แสนบริสุทธิ์ รักผ่องผุด....มอบให้เธอ...แม้เผลอไผล แต่ก็รัก.....เธอนั้น....ทุกวันไป บนสายใจ.....อันเปราะบาง....อย่างที่เป็น เพราะรักเธอ...ฉันจึงเจ็บ และฉันก็จะเก็บมันไว้เงียบๆคนเดียว ทิกิ_tiki

18 พฤษภาคม 2547 21:00 น. - comment id 270266
๏ใจช่างฝัน..ดวงนั้น..ตื่นขึ้นแล้ว
ประกายตา ฉายแวว ที่สดใส
ฝันเพราะคำหวานพรอดมาออดใจ
ตอนนี้ตื่นขึ้นใหม่ไม่ฝันแล้ว ๚ ..พี่ดอกแก้ว  
มาขอบคุณในน้ำใจ..
มาอ่านและมาเขียนบอกไว้ค่ะคุณทิกิ 
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว  
 รหัส - วัน เวลา : 274657 - 18 พ.ค. 47 - 20:16  
 .๏      ใจช่างฝัน....ฝันไป......แม้นไกลห่าง
ฝัน...อาจค้าง.......ฝันอาจกลาย....หายไม่เห็น
ฝัน....แห่งรัก......ฝันอาจปร่า....น้ำตากระเซ็น
ฝันเย็นเย็น.....ฝันจากใจ....เก็บไว้จำ....   ๚ 
ทิกิ_tiki
        ชาตินี้..
ลืมฝัน...
ขอบคุณนะคะคุณดอกแก้ว...
							
							
18 พฤษภาคม 2547 21:55 น. - comment id 270293
มัย? ..ตอบเรน..สั้น..กระจิ๊ด ด..ด....
         คุยกะเรน..ยาว ว ว..ๆ..ได้ปล่าวคะ..
  แบบ..เรน..อยากจะอ่าน..นะคะ..
       เขียน..รัย..ก็..ได้..
            ..เขียนให้เรน..อ่าน..นะคะ..
   น๊า..
         แป๊ปป..  เรน..จะมาอีก..
							
							
18 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 270296
ขอเชิญอ่านความรักความฝันแสนหวานไม่ร้าวรานใจของทิกิที่เรื่องสั้น http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2532

18 พฤษภาคม 2547 22:36 น. - comment id 270341
พี่ทิกิยังเขียนได้ดีเหมือนเดิมนะครับ คิคิ ตอนนี้เมกกำลังศึกษาวิธีเขียนกลอนที่ถูกต้องอยู่นะครับ คิคิ ถ้าเข้าใจแย้ว จะเริ่มแต่งแต้มให้พี่ได้ชื่นชม คิคิ หลงตัวเองอ่ะ อย่าลืมแวะเข้าอ่านนะครับ อีก 2-3 วันจะลองดู

18 พฤษภาคม 2547 22:47 น. - comment id 270351
จ้ะเม็กจ๊ะ พี่อาจเขียนไม่ค่อยถูกฉันทลักษณ์เท่าไหร่นะคะ กลับมาจากระยองแล้วหรือคะ

19 พฤษภาคม 2547 07:55 น. - comment id 270486
.....ช่างแสนเศร้า...นะใจเรา...เจ้ากัลยา
ความสุขหนอ...รอท่า...ก็เห็นเห็น
จริยะ....ศาสนะ...ล้วนจำเป็น
หากแหวกว่าย...คือทุกข์เข็ญ...มโนธรรม.....
           ต่างกล้ำกลืน....ฝืน....ไม่คิดฝัน
ตามให้ทัน......รักเมตตา....มาเช้าค่ำ
หากไม่ทัน.....รัก..เสน่หา...มากระหน่ำ.
จะชอกช้ำ.....ใจซุก.....ทุกข์ทรมาณ ๚ 
ทิกิ_tiki.
							
							
19 พฤษภาคม 2547 11:40 น. - comment id 270599
ความรักเดินทางมาพานพบ มาบรรจบบนทางแห่งความฝัน แล้วไยความรักจึงหยุดอยู่กลางคัน หรือความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป เพียงระหว่างฉันหรือเธอ บนเส้นทางที่พบเจอห่างแสนไกล สับสนกับความเป็นจริงที่โหดร้าย หรือเราเป็นได้แค่ในฝัน...

19 พฤษภาคม 2547 13:00 น. - comment id 270635
ความรักเดินทางมาพานพบ
มาบรรจบบนทางแห่งความฝัน
แล้วไยความรักจึงหยุดอยู่กลางคัน
หรือความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป
เพียงระหว่างฉันหรือเธอ
บนเส้นทางที่พบเจอห่างแสนไกล
สับสนกับความเป็นจริงที่โหดร้าย
หรือเราเป็นได้แค่ในฝัน...
 
 จาก : วาพราว  
 รหัส - วัน เวลา : 275020 - 19 พ.ค. 47 - 11:40  
...วาพราว
....บนความปวดร้าวแห่งใจ...เจ้าจะทำไฉน
หากบทกลอน...เพื่อใครคนนั้นซึ่งแสนไกล...
เหลือเพียง...รอยแห่งใจ...ไร้ปรานี
        หากรู้สึก...ถึงรู้ลึก...หว่างรอยฝัน
ยังมีดาบ....คาบฟาดฟัน....เพื่อหักลี้
รอยอาฆาต....มาดร้าย....คล้ายยังมี
เจ็บนั้นนี้....จะมาคืน...จึงฝืนมา
          ก็กระนี้....เมื่อรู้ลึก..ผนึกนั้น
เธอจะบั่น....ก็ยื่นคอ....มาต่อหน้า
เศียรจะหล่น....กลิ้งแทบเท้า...พลีชีวา
ก็ยอมให้...หากแค้นค่า...เจ้าคืนคลาย    .
							
							
19 พฤษภาคม 2547 14:29 น. - comment id 270680
บางครั้ง..ก็ต้องหยุดบ้างเหมือนกัน เหมือนจังหวะชีวิตของคนเรา  อิอิ 
    
จังหวะชีวิตปิดลงตรงแจกการ์ด
ที่เคยเจ๋งเก่งกาจกลับหงอยหงอ
ต้องหิ้วของตามหลังต้องนั่งรอ
ใจเหี่ยวห่อสาวผ่านมาไม่กล้ามอง
ต้องหยุด อิอิ  เธอเป็นใคร มาจากไหนไม่เคยรู้จัก อยู่ ๆ ก็มาควบคุม แม้แต่เงินเดือนของเราก็ไปไปใช้หมด จะครึกครื้นรื่นเริงกะใครก็ไม่ได้ ชีวิตหนอชีวิต อิอิ
							
							
19 พฤษภาคม 2547 14:31 น. - comment id 270685
บางครั้ง..ก็ต้องหยุดบ้างเหมือนกัน เหมือนจังหวะชีวิตของคนเรา  อิอิ 
    
จังหวะชีวิตปิดลงตรงแจกการ์ด
ที่เคยเจ๋งเก่งกาจกลับหงอยหงอ
ต้องหิ้วของตามหลังต้องนั่งรอ
ใจเหี่ยวห่อสาวผ่านมาไม่กล้ามอง
ต้องหยุด อิอิ  เธอเป็นใคร มาจากไหนไม่เคยรู้จัก อยู่ ๆ ก็มาควบคุม แม้แต่เงินเดือนของเราก็ไปไปใช้หมด จะครึกครื้นรื่นเริงกะใครก็ไม่ได้ ชีวิตหนอชีวิต อิอิ  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์  
 รหัส - วัน เวลา : 275102 - 19 พ.ค. 47 - 14:29  
อะแน่ะ
บอกไม่เชื่อ อิอิ
เป็นยังไงคะ ไม่แจกแถวนี้บ้างหรือ
							
							