ด้วยนั่งกอดความเหงาเศร้านักหนา ไม่เคยห่างเลยสักคราพาขื่นขม แถมดวงจิตยังใกล้ชิดติดระทม และจ่อจมความเหงาเฝ้าเดียวดาย เมื่อข้างกายไร้เธอเสมอเก่า ฉันจึงเฝ้านั่งเหงามิห่างหาย อยู่ลำพังกับความเศร้าเฝ้าเดียวดาย จนวันตายหรือไรให้คร่ำครวญ อยากจะผลักอยากจะไสไล่หลีกหนี กับความเหงาที่ล้นปรี่ไม่มีหวน แต่อย่างไรใจเจ้ากรรมพร่ำรัญจวน ยังเฝ้าครวญถึงความช้ำมิร่ำลา หรือต้องช้ำเรื่อยไปใจจำจด ไม่มีวันจะหมดความอ่อนล้า จึงได้เฝ้ากอดเหงาเศร้าอุรา กับน้ำตาที่ไหล่มาตรงบ่าใจ
23 มิถุนายน 2547 00:26 น. - comment id 288441
^*^
^*^
^*^......ทําไมวันนี้กลอนเหงาๆ จัง.....^*^
อ่ะ .แนทตี้ส่งความคิดถึงไปแล้วนะ เพี้ยงง..
อย่าเหงาๆ มานั่งใกล้ๆ คนดีแล้วจ้า
^*^....................^___^......................^*^

23 มิถุนายน 2547 00:42 น. - comment id 288443
ฉันคิดถึง เหมือนกัน อยากไปหา แต่กลัวว่า น้ำตา จะบ่าไหล เมื่อเห็นหน้า ฉันอาจเพิ่ม ความเศร้าใจ ขอเหงาไป อย่างนี้ ดีกว่าเจอ..

23 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 288454
มานั่งเป็นเพื่อนคนเหงา เอาความห่วงใยและกำลังใจมาฝาก อยากบอกว่าคิดถึงมาก ถ้าไม่ลำบากช่วยรับไว้ที นอนหลับฝันดีค่ะ

23 มิถุนายน 2547 01:36 น. - comment id 288463
จงหายเหงา ความเศร้า เคล้าน้ำตา มาเริงร่า ซาบซ่าส์ อุราจิต ให้ความสุขย้ำเตือน เหมือนความคิด ปล่อยชีวิต ลิขิตใจ คลายกังวล ขอให้ตูนหายเหงา เจอแต่ความสุข และสุขตลอดไปนะครับ นาน ๆ จะมาตอบของตูนที จำกันได้ไหม เอ่ย

23 มิถุนายน 2547 07:20 น. - comment id 288485
อ่านแล้ว........ .....เขียนดีจริงๆๆ ครับ จะคอยเป็นกำลังใจต่อไป

23 มิถุนายน 2547 08:43 น. - comment id 288496
จะคอยเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ นะค่ะ

23 มิถุนายน 2547 09:09 น. - comment id 288504
สุดแสนจะซาบซึ้งและกินใจ...จนตอบไม่ออก

23 มิถุนายน 2547 10:03 น. - comment id 288516
ขอคิดถึงเธอได้ไหมในวันเหงา นั่งมองดาวคล้ายว่าเรายังอยู่ตรงนี้ ที่เดิมที่มองฟ้า กับอุ่นไอรักที่เคยมี ยังคอยคิดถึงเธอทุกที แม้รู้ดีว่าเป็นได้แค่ฝันไป จึงกอดเหงาเฝ้าระทมเดียวดายนัก แต่ความรักยังคงอยู่ไม่ไปไหน ฉันเพียงขอคิดถึงเธอเพื่อต่อลมหายใจ ให้คนเหงากล้าก้าวไปอีกครั้งหนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกเหงา เศร้า ยกกำลัง 2 เลยคะ พี่ตูนยังแต่งกลอนได้ไพเราะเสมอเลย คิดถึงนะคะ ^_____^

23 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 288544
เศร้า...เศร้ามากครับน้องตูน ความไม่สมหวังในรัก มักทำลายคนที่ใจอ่อนแอเสมอ อย่าเศร้าไปเลยนะคนดี มอง มองดูคนที่พ่ายแพ้คนอื่นสิครับ มีอีกมาก เมื่อพ่ายแล้วอย่าช้ำเลย มันไม่ก่อประโยชน์อะไร ให้เราเลยนะ เก็บความงดงามแห่งรักไว้นะ อย่าเอาความช้า มาบดบังความรู้สึกที่งดงาม ปล่อยมันไปเหอะนะใจ พี่เมกขอเป็นกำลังใจนะครับ อยู่กับความงดงามในรักตลอด ไปนะคนดี ห่วงใยน้องสาวคนนี้เสมอนะ พี่เมก

23 มิถุนายน 2547 12:21 น. - comment id 288560
เปลี่ยนความเหงาเศร้าใจในครานี้ ด้วยความดีของคนที่มอบให้ มอบความรักความหวังดีมาจากใจ อย่าอาลัยไปเลยนะจะไม่ดี ถึงเหงาแต่กลอนเพราะค่ะ

23 มิถุนายน 2547 12:25 น. - comment id 288561
แวะมาชมผลงานครับ

23 มิถุนายน 2547 12:27 น. - comment id 288563
ทำไมถึงได้เศร้าขนาดนี้เลยล่ะคะพี่ ...

23 มิถุนายน 2547 12:38 น. - comment id 288568
ไมเศร้าจังล่ะคะพี่ตูน..

23 มิถุนายน 2547 14:09 น. - comment id 288635
กอดความช้ำ พร่ำเพ้อ ปลนเปลอรัก กอดความหลง ชัดๆ รักหลอกๆ กอดความเศร้า เมาใจ ให้ช้ำชอก คิดถึงผม ก็บอก อยากกอดจัง

23 มิถุนายน 2547 14:27 น. - comment id 288652
ตอบ ผู้หญิงไร้เงา เพราะว่าเธอคือเพื่อนใจ คนที่ฉันมอบให้ใจผูกพัน เพราะว่าเธอคือคนสำคัญ คนที่ฉันนั้นมั่นใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 292841 - 23 มิ.ย. 47 - 13:41 --------------- หากแรงใจจะต่อเติมเริ่มสานฝัน ของเธอนั้นที่ปิดหายมาหลายหน เพราะพิษลวงของคนมากเล่ย์กล ที่มาปล้นหัวใจให้เย็นชา หากเปิดให้ฉันเดินฉันก็พร้อม หากจะยอมเปิดใจเธอให้ค้นหา คำว่ารักหรือเชื่อใจขอเวลา - นั้นให้มาพิสูจน์ก็รู้เอง

23 มิถุนายน 2547 16:50 น. - comment id 288702
... นับแต่นี้ พี่คงได้อยู่เป็นเพื่อนเหงา
เพราะว่าเราเหงาเหมือนกัน ฉันถูกทิ้ง
แต่ขออยู่ เป็นเพียงเพื่อนกันจริงจริง
รักแล้วทิ้ง กลิ้งกรอกหลอกกัน ฉันขอลา

23 มิถุนายน 2547 16:58 น. - comment id 288705
เคยมีใครใกล้ชิดลิขิตฝัน กาลเวลากางกั้นให้ไกลห่าง กลับไปสู่ความโดดเดี่ยวและอ้างว้าง รอใจจางจากเหงาและเศร้าซึม แล้วเวลาจะพลัดพาคนมาใหม่ มาเคียงข้างนั่งใกล้มาดขรึมๆ ใจโดดเดี่ยวก็ไม่เปลี่ยวและอึมครึม หายเศร้าซึมอีกครั้งนั่งยิ้มยวน อิอิ..มาเยี่ยมค่ะน้องตูน

23 มิถุนายน 2547 17:19 น. - comment id 288719
อารมณ์..คนกอดเหงา แม้จะเศร้า..แต่สดสวย ดินฟ้า..ยังอำนวย เหงาไปด้วย...เลยวันนี้ ;) กลอนเหงาดีจังค่ะ แวะมาดู และแวะมาบอกว่า พี่ตูนนามสกุลเดียวกับแม่ต่ายเลย ฮิๆๆๆ เป็นญาติกันแหงมเลยค่ะเนี่ย

23 มิถุนายน 2547 18:59 น. - comment id 288759
ก อ ด เ ก็ บ น้ำ ต า
.. ในวันเหงา..
ต ร ง ที่ เ ก่ า มุ ม เ ศ ร้ า
.. อย่างคว้างเคว้ง..
ป ล่ อ ย หั ว ใ จ ขั บก ล่ อ ม
.. ร้องบรรเลง ..
.. รินน้ำตาเป็นบทเพลงคิดถึงเธอ ..
***
บทกลอนสื่ออารมณ์ได้ดีค่ะ.. เศร้ามากๆ T-T

23 มิถุนายน 2547 19:13 น. - comment id 288763
ก่อนเคยมีเธอไว้เคียงคู่ มาวันนี้เธอไม่อยู่แปรเปลี่ยนผัน มาวันนี้เธอทิ้งให้ฉันเศร้าทุกวัน ลืมแล้วความผูกพันที่เคยมี.. *-* ว๊า.. หายไปแป๊บเดียว.. กอดเหงาเศร้าอุรา..ซะแล้ว.. อิอิอิ...คิดถึงจ่ะ คิดถึงเหมือนเดิมนะจ๊ะ..

23 มิถุนายน 2547 20:00 น. - comment id 288782
ถึง คุณแนทตี้
ด้วยกลอนเหงาเพราะคนเศร้าเหงาหวั่นไหว
จึงทำให้เกิดอารมณ์บ่มความหมาย
เป็นกลอนเศร้าเหงาลำพังนั่งเดียวดาย
เพราะข้างกายไม่มีเธอเสมอมา
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ พอคุณแนทตี้มานั่งข้าง ๆ แล้วหายเหงาเลยค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณรดา (4264)
แค่เธอมาให้เห็นหน้าพาชื่นจิต
แถมด้วยยิ้มสักนิดยิ่งสดใส
แต่พอหาหายจากพรากดวงใจ
ทำให้เศร้าหวั่นไหวได้คร่ำครวญ
*-*แหมที่เศร้าเพราะไม่เจอหน้าคุณรดาไง เห็นไหมพอมาผู้หญิงไร้เงาก็ยิ้มให้เสมอเลยค่ะ อิอิ รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
ถึง คุณนางฟ้าซาตาน
รับความคิดถึงคนึงจิต
จากมิ่งมิตรคนจริงใจที่ให้ฉัน
แล้วส่งกลับกับไมตรีที่ผูกพัน
ด้วยตัวฉันคิดคงมั่นฉันคิดถึงเธอ
*-*หลับฝันดีเช่นกันนะค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
จะปล่อยทุกข์ให้พบสุขทุกสถาน
อยู่วิมารฉิมพลีมีความหมาย
ให้เจ้าทุกข์ห่างจากตนพ้นมากมาย
แล้วเจอสุขดั่งสหายข้างกายกัน
*-*แหมใครจะจำหนุ่มสุดหล่อไม่ได้หละจ๊ะ สบายดีไหม ห่วงใยเสมอนะจ๊ะตอนที่คุณไม่อยู่ และหวังว่าคงสบายดีนะค่ะ*-*
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กัน*-*
ถึง คุณข้าวปล้อง
เมื่อมีเธออยู่ข้างข้าง
ความเหงาจางหลบหนีหาย
จึงดีใจซะมากมาย
ที่ข้างกายฉันมีเธอ
*-*ดีใจจังที่แวะมาหา รู้ไหมหละว่าคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ
สุดแสนจะซาบซึ้ง
กับกลอนบทหนึ่งบทนี้
เลยไม่แต่งกลอนเลยหรือคนดี
ทั้งที่ฉันรอกลอนคุณนี้เสมอมา
*-*แค่แวะมาหาก็ดีใจเสมอนะค่ะ หวังว่าคุณยังจะพอเปลี่ยนจากไร้ใจเป็นมีใจให้กับผู้หญิงไร้เงาบ้างนะค่ะ อิอิ แซวเล่นค่ะ และขอบคุณสำหรับคำกลอนทุกบทที่พิมพ์ให้เสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล
ขอคิดถึงเธอได้ไหมยามใจเหงา
ด้วยตัวเราเฝ้าคิดถึงคนึงหา
และจึงฝากความคิดถึงซึ้งอุรา
กับสายลมผ่านมาคิดถึงเธอ
และไม่อยากจ่อจมความผิดหวัง
ที่ความรักมาชิงชังนั่งหวั่นเพ้อ
ฉันจึงขอแค่คิดถึงคิดถึงเธอ
นะนะเออด้วยคิดถึงซึ้งหทัย
*-*รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะดูแลสุขภาพด้วยหละ ห่วงใยไม่เคยเปลี่ยนค่ะ*-*
ถึง คุณเมกกะ
ขอบคุณกำลังใจที่ให้น้อง
ขอบคุณการประคองปองดองมั่น
ขอบคุณพี่คนดีที่ผูกพัน
ขอบคุณที่ห่วงกันเสมอมา
*-*ขอบคุณคุณเมกกะ (พี่ชายที่แสนดีนะค่ะ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยเสมอที่มอบให้ค่ะ*-*
ถึง คุณลอยไปในสายลม
จะเปลี่ยนใจไม่เศร้าเหงาแล้วนะ
ด้วยฉันจะเปลี่ยนใหม่ไม่ห่วงหา
กับความเศร้าและเหงาที่เข้ามา
เปลี่ยนเป็นสุขในชีวาพาเข้าที
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณยโส
ขอบคุณค่ะคนดี
กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
และฉันขอส่งกำลังใจ
ให้คุณสำเร็จตามเป้าหมายปริญญา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กัน จะเป็นกำลังใจให้คุณศึกษาสำเร็จตามเป้าหมายนะค่ะ*-*
ถึง คุณCompletely
ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย
เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้
เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี
ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ
*-*อ่านกลอนเศร้าเลยเขียนเศร้าค่ะ ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ*-*
ถึง คุณตะแหง่ว
ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย
เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้
เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี
ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ หายไปนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณสนิมรัก
ขอกกกอดความเศร้าที่เข้าใกล้
ให้ดวงใจได้ชอกช้ำระกำมั่น
แต่ไม่ขอกอดใครให้ชีวัน
เสียชื่อเสียงที่เรานั้นมั่นพึ่งมี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณกวีบ้านไร่
อยากเปิดใจให้คนดีที่ห่วงฉัน
เข้ามาช่วยเติมฝันยามอ่อนล้า
แต่ด้วยใจยังกล้าแกร่งแรงศรัทธา
จึงขอปิดอุราไม่เปิดใจ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณพายุ สุริยะ
อยากให้ลองปรับใจกันใหม่นะ
เพิ่งว่าจะดีขึ้นบ้างอย่างเก่านั้น
จึงได้ขอให้พี่ชายอย่าช้าพลัน
โทรไปหาเขานั้นเพื่อตกลง
*-*อยากให้คุณพายุ ลองติดต่อไป อาจเป็นแค่การเข้าใจผิดกันก็ได้ อยากให้คุณทั้งสองรักกันเหมือนเดิมนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
เมื่อได้ฟังคำปลอบใจที่พี่ให้
ก็ทำให้แสนสุขใจไม่เคยหวั่น
และหวังไว้ต่อแต่นี้ในชีวัน
จะพบสิ่งสวยสรรค์ดั่งว่ามา
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไม่เจอกันนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ ส่วนผู้หญิงไร้เงา มีอาการไข้นิดหน่อย แต่ที่หายไป มิใช่เรื่องการเจ็บไข้ไม่สบายนะค่ะ เพียงแต่ว่าติดธุระเกี่ยวกับการศึกษาต่อปริญญาโท คือจะสอบในวันที่ 27 มิถุนายน 2547 ซึ่งตอนแรกจะต้องสอบในวันที่ 26 มิถุนายน 2547 แต่ทางคณะเปลี่ยนวันสอบนะค่ะ ก็เลยหายไปเตรียมตัวค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณวนัสนันท์
อารมณ์ของคนเศร้า
ต้องนั่งเหงาเศร้าหนักหนา
อารมณ์ช่างโศกา
น้ำตาเลยหลั่งริน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และดีใจนะค่ะที่นามสกุลของพี่ไปเหมือนของคุณแม่น้อง ซึ่งทำให้เราอาจเป็นญาติกันก็ได้ค่ะ ดีใจจัง*-*
ถึง คุณ-`๏- G e n i 3 -`๏-
กอดเก็บความช้ำร่ำไห้
รินใจหลั่งไหลคล้ายสายฝน
ที่เปียกปอนรินไหลใส่กมล
อยากล้นพ้นจนจะท่วมห้องอุรา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ*-*
ถึง คุณnamsai
เคยมีเธอชิดใกล้
แต่เธอจากฉันไกลไม่มาหา
ทำให้ฉันนั้นเศร้าอุรา
และต้องรินมาเป็นน้ำตาเพื่ออาวรณ์
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*

24 มิถุนายน 2547 05:36 น. - comment id 288986
พี่ก็กอดหนอนข้างอ้างว้างหนาว ด้วยไร้สาวเทใจใฝ่เป็นคู่ อยากหาน้องแก้วเหงาเจ้าพธู ถ้ารับรู้ดวงจิตโปรดพิจารณา ช่วงนี้มาช้าหน่อย นอนไม่ค่อยเต็มที่สักเท่าไหร่ ว่าจะขาดไปกลัวว่าจะมีคนคอยจ้า..

24 มิถุนายน 2547 11:17 น. - comment id 289077
กอดหนาวเศร้าระทมใจเจ็บ ด้วยเฝ้าเก็บงำเงียบในความหลัง จะห่วงหาไปไยกับรักไม่จีรัง สร้างพลังสู้วันใหม่ให้ใจตน ........................................ ข้าพเจ้ามาทักทาย..ผู้หญิงไร้เงา ชืนชมเสมอจ้ะ

24 มิถุนายน 2547 12:51 น. - comment id 289117
ทุกครั้งที่น้ำตาไหล..หัวใจก็รอนร้าว เมื่อไรที่คิดถึงเรื่องราว..ภาพวันเก่าๆถมใจท้อแท้ บทเรียนจากความทรงจำ ตอกย้ำ ทุกคราวที่อ่อนแอ หลังจากการร่ำลาของคนแพ้..เรียนรู้ว่าคนที่มีรักแท้ต้องเจ็บไม่เป็น แก้มมาตามเก็บงาน .. ย้อนหลังค่ะ คิดถึงคนคุ้นใจ .. เสมอๆ

24 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 289161
ต่างคนต่างนั่งเหงา ชีวิตเราเป็นอย่างนี้ รู้สึกที่ดีดี ไม่บอกกันแต่ก่อนมา โอกาศที่ล่วงผ่าน ให้วันวานกลับมาหา ยากเย็นเหลือคนา ปล่อยตรึงตรากับเหงาใจ จะต่อไรล่ะบอกมั่ง

24 มิถุนายน 2547 18:42 น. - comment id 289259
ถึง คุณชัยชนะ
อยากจะพิจารณาในครานี้
แต่กลัวพี่เปลี่ยนใจไม่มาหา
จึงขอเก็บไว้เลยเผยวาจา
ว่าขอเหงาเศร้าอุราตลอดกาล
*-*ไม่เป็นไรค่ะหากคุณชัยชนะเพลียและเหนื่อยมาก เว้นของน้องสักคนก็คงไม่เป็นไรค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจ และยังไงก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ และขอแนะนำ รังนก สามารถช่วยให้รางกายดีขึ้นหากเหนื่อยและล้ามากนะค่ะ*-*
ถึง คุณแว่นดอย
จะลืมทุกข์และความเศร้าที่เข้าใกล้
เพื่อให้ใจได้เริ่มใหม่ไม่เศร้าหมอง
จะทำจิตเพื่อลืมวันไม่สมปอง
และเฝ้าครองความสุขไม่ทุกข์ตรม
*-*ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้อย่างล้นเหลือ ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ*-*
ถึง คุณแก้ม...ป่อง
ทุกครั้งที่หัวใจร้องไห้
มักเกิดจากการแพ้พ่ายเสมอ
ทุกครั้งที่หัวใจพร่ำเพ้อ
ก็มักจะคิดถึงเธอเสมอเลย
*-*ขอบคุณมากเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มอบให้ และต้องขอโทษด้วยที่บางครั้งไม่ได้แวะไปเยือน ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวเข้าศึกษาต่ออยู่ เลยทำให้เวลาไม่ค่อยพอ หวังว่าคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ และอยากจะบอกว่าคิดถึงน้องแก้ม..ป่องเสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ต่างคนต่างเก็บไว้ไม่เปิดเผย
ทั้งที่ใจเฝ้าคุ้นเคยและห่วงหา
แต่ต้องทนความช้ำย้ำอุรา
ด้วยไม่กล้าเผยวาจาถึงความนัย
แม้นานวันใจนั้นยังครุ่นคิด
เต็มดวงจิตว่าเธอนั้นก็ใช่
แต่เพราะว่าสิ่งหนึ่งตรึงดวงใจ
เธอมีเขาเต็มหทัยไม่ใช่เรา
*-*จะให้บอกอะไรหละค่ะ รู้อยู่แก่ใจนา อิอิ*-*

26 มิถุนายน 2547 08:54 น. - comment id 290045
ก็เห็นบอกวุ่นอยู่กะการเรียนต่อเพียงอยากทราบว่าจะเรียนต่ออะไรด้านไหนอิอิก็ห่วงน่ะ

30 มิถุนายน 2547 22:37 น. - comment id 291786
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ก็ไม่บอกให้ชัดแจ้ง
เอาก็แสดงการเข้าใจผิด
คิดว่าจะต่อกลอนต่อชีวิต
โถแค่ต่อยังผิดเลยขอใช้สิทธิ์การขออภัย อิอิ
*-*ก็ไม่บอกว่านี่ค่ะว่าอยากทราบเรื่องการศึกษาต่อ นึกว่าถามเรื่องต่อกลอนกัน อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณมากนะค่ะสำหรับความห่วงใย ผู้หญิงไร้เงาจะต่อปริญญาโท ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง ซึ่งจะมาเปิดศูนย์อยู่ที่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของจังหวัดชุมพร โดยจะเรียนอาทิตย์ หรือนอกเวลาทำการนั่นเองหละค่ะ อิอิ ส่วนเอกที่เรียนก็คือการจัดการ หรือบริหารธุรกิจ หรือ MBA นะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับความห่วงใยที่มอบให้นะค่ะ*-*
