จุดจบ...ของความรัก
ยากยิ่งนักที่ใจ...ไม่อ่อนไหว
ยากยิ่งกว่าหากต้องลบรอยน้ำตาในวันที่ไม่เหลือใคร
ในเมื่อหมดใจ...ให้เขาไปเพียงผู้เดียว
อยากบอกว่ารักอยู่...
แม้วันนี้ทำได้เพียงเฝ้าดู...ไร้คนแลเหลียว
แม้หัวใจไม่เสียเธอไปจากความฝันเสียทีเดียว
แต่ความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว...มันมากเกินพอ
ยังรัก...
แต่หัวใจอยากหยุดพัก...อยากขอ
หลงเหลือเพียงซากตะกอนของวันเวลา...และรอยน้ำตาคนรอ...
และหัวใจที่เจ็บและอ่อนท้อกับคำว่า - - พอ- -
...เพียงสิ่งเดียว...
25 สิงหาคม 2547 14:53 น. - comment id 316562
เศร้าจัง...

25 สิงหาคม 2547 18:07 น. - comment id 316642
เป็นเป็นอารมณ์เศร้าที่งามมากครับ ๚ะ๛ size>

25 สิงหาคม 2547 21:06 น. - comment id 316734
ตกเถิดตะกอนรัก ที่ขุ่นคลักคละคลุ้งทั่ว ละลายจากร่างตัว อย่าไปกวนคนขึ้นมา กำลังใจให้กันเป็นยาที่ดีวิเศษมากครับ

27 สิงหาคม 2547 12:52 น. - comment id 317546
บทสรุปของความรัก คือเจ็บช้ำ
ฉันต้องจมกับรอยจำไม่จางหาย
บทสรุปของน้ำตา..คือฉันยังอ่อนล้าเดียวดาย
เพราะไม่เคยมีความหมาย..สักครา
จุดจบของความรัก..ก็เท่านี้
หนึ่งคนแค่เคยไยดี หนึ่งคนที่วันนี้หนีหน้า
สุดท้ายก็แค่เดิมพัน..
..ที่คนทุ่มเทเช่นฉันไม่มีวันได้มา
เธอจบเกมด้วยคำลา ฉันจบชีวิตที่ไร้ค่า..ลำพัง
( บังเอิญจังที่กลอนของเรามีเนื้อหาคล้ายกัน
หวังว่าเราจะเลิกเจ็บกับมันซะทีนะ )

28 สิงหาคม 2547 10:20 น. - comment id 318007
ขอบคุณทุกคนนะคับ...อิอิ
