ได้โปรดเถิดได้โปรดเถิดอย่าปล่อยมือฉัน
แม้ว่ามันจะทำให้เธอต้องทรมานแค่ไหน
ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าจากฉันไป
หลงเหลือเพียงความอาลัยและใจที่จมน้ำตา
ได้โปรดเถิดได้โปรดจงสบตาฉัน
แล้วบอกว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันไปใช่มั้ย
จับมือฉันให้แน่น ๆ แล้วบอกว่าเธอจะไม่จากไป
ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าให้หัวใจต้องร้าวราน
26 ตุลาคม 2547 11:40 น. - comment id 357499
ความรู้สึกของคนที่กำลังจะถูกทอดทิ้งนี่มันทรมานจริงๆ ^o^

26 ตุลาคม 2547 11:56 น. - comment id 357521
ใช่แล้วล่ะ สุดแสนจะเจ๊บปวด ขอบใจนะที่แวะมาเยี่ยมเยือน

26 ตุลาคม 2547 20:53 น. - comment id 357832
คิดถึงคืนวันที่เราจับมือกัน
ยังจำวันนั้นได้ไหม
เราสองคนจับมือเดินทางไป
แม้เวลาจะเปลี่ยนไปแต่ฉันยังจดจำ
..............................
จำไว้นะเพื่อนรักเราไม่มีวันปล่อยมือเธอจนกว่าเธอจะเดินไปถึงทางนะ
.............
......................
ถึงแม้ว่าต้องเจอทางแยก.......แต่หัวใจเราไม่เคยแยกจากกัน
..........................................................
กระดานจากปลายฟ้าความหวังโต้คลื่น
ห่วงใยเธอเสมอมา.................
