บทเรียน..

ประภัสสุทธ

ฉันถูกขับกล่อมด้วยจริต
อารมณ์ออกฤทธิ์จิตใฝ่
ภายใต้บังเหียนหัวใจ
น้ำตาหลั่งไหลล้นริน
ฉันหลงอำนาจความรัก
จับเจ่าจมปลักรักเขา
เพียงแสงน้อยนิดติดเงา
พร่ำเพ้อเป็นเขาเฝ้าคอย
ฉันเจนเจ็บจนท้นท่วม
รู้รักสำรวมคิดใคร่
หากเอ่ยถึงเรื่องหัวใจ
บอกเลยมิใยใคร่เจอ				
comments powered by Disqus
  • ต้นเกดค่ะ

    14 มิถุนายน 2548 07:43 น. - comment id 479648

    เมือมีความรักย่อมมีความหลงเป็นธรรมดา
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    14 มิถุนายน 2548 14:32 น. - comment id 479854

    แวะมาอ่านงาน บินผ่านมาทักทายครับ
    31.gif
  • เดือนไร้เงา

    14 มิถุนายน 2548 17:50 น. - comment id 479901

    10.gif ว่าด้วยเรื่องของหัวใจใครจะเดาได้เนอะ
    
    ถ้ามันมีแต่เจ็บช้ำนัก ก็อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย
    
    ชื่นชมค่ะ11.gif
  • ทิกิ

    14 มิถุนายน 2548 22:08 น. - comment id 479973

    คงช้ำนะคะ
    
    ทิกิ18.gif
  • ประภัสสุทธ

    14 มิถุนายน 2548 22:41 น. - comment id 479987

    ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาครับ..
  • กรวรา

    16 มิถุนายน 2548 17:22 น. - comment id 480694

    เข้ามาดูแล้วน้า  ฟามหมายดีอะ..ได้จัย   41.gif69.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน