...ภาษาไทย...

หมึกมรกต

๒๙ กรกฎา วันภาษาไทยแห่งชาติ
...ไหว้ครู...
๏ประกายเกล็ดเพชรรัตน์จำรัสเลิศ 
งามชูเชิดโชติชื่อบรรลือสยาม 
ศักดิ์ไทยเพิ่มเสริมยศปรากฏตาม 
เหมือนสูรย์ยามเยือนส่องผ่องอัมพร 
๏เริงระบำรำเต้นเล่นทีท่า 
เป็นลีลาเอกลักษณ์เอกอักษร 
เหมือนเกิดแก้วแพร้วพร่างกลางนคร 
เสริมสุนทรวรรณกรรมให้กำจาย 
๏ด้วยกล่าวเกริ่นกาพย์กลอนสุนทรถ้อย 
เป็นรุ้งร้อยรอยงานประมาณหมาย 
คำแปดคำเรียงคำจำเรียงราย 
งามเฉิดฉายยงอยู่คู่ขวัญกัลป์ 
๏หวนสะท้อนให้สะท้านธารความคิด 
ปลุกชีวิตด้วยคุณค่าภาษาสวรรค์ 
คำกวีไหววิเวกเศกวงวรรณ 
เพื่อรังสรรค์วรรณศิลป์ถิ่นแหลมทอง 
๏ทุกคารมคมคำยังย้ำผ่าน 
ทุกผลงานบทกวีไม่มีสอง 
นามท่านภู่พริ้งสะพรั่งยังเรืองรอง 
ยังคงครองความวิจิตรนิจนิรันดร์...
...ในนามนักกลอน...
๏เป็นนักกลอนนอนเปล่ากันเข้าไป 
ก็กระไรอยู่หนานะเพื่อนเอ๋ย 
หากห่างหายคลายเคลื่อนไม่เหมือนเคย 
คงเปรียบเปรยเป็นดอกไม้ในป่าช้า 
๏เป็นนักกลอนควรสลักอักขระ
ด้วยพจ-มานหอมที่พร้อมค่า
สร้างสุนทรวรรณศิลป์ด้วยวิญญาณ์ 
สืบสายธารศรัทธาภาษาไทย 
๏เป็นนักกลอนความกล้าควรปรากฏ 
เพื่อร่ายพจน์ไพสิฐสถิตสมัย 
เพื่อสืบสานวรรณศิลป์มิสิ้นไป
เพื่ออำไพเพริดฟ้าสถาพร
๏เป็นนักกลอนนอนเปล่าไม่เข้าท่า 
เชิญรี่มาร่วมรักษ์ในอักษร 
ปลายปากกาจะปรากฏเป็นบทกลอน 
ให้กระฉ่อนขึ้นชื่อด้วยมือเธอ
 
...รังสฤษฎ์มธุรส...
๏จงเปล่งแสงสะท้อนแก้วแววกวี 
เพื่อสุนทรีย์คีตลักษณ์ศัพท์อักษร 
ให้ปรากฏร้อยกรองทำนองกลอน 
สืบสุนทรศรัทธาภาษาไทย 
๏โอ้...อัญมณีแห่งชีวิต 
จะวิจิตรพิสดาร์ทุกสมัย 
สร้อยอักษรโศภิตสนิทใน 
ความอำไพองอ่าสง่างาม 
๏ละมุนละไลอักโขมโนรถ 
พึงร่ายพจน์รังสฤษฎ์สถิตสยาม 
ย้อมอักษรอ่อนช้อยร้อยเนื้อความ 
แฝงด้วยนามนัยหมายให้ขบคิด 
๏ปากกามีในมือเธอถือไว้ 
ตะเกียงเก่าจุดใหม่ให้ไฟติด 
ภาพสลัวบางเบาเงาชีวิต 
นั่นแหล่ะมิตร..หัวใจในตัวเธอ...
 
...สืบสาน ปณิธานแห่งภาษา...
๏มโนมัยลอยลิ่วปลิวฟ้า 
ไหวลีลาหลากหลายลายอักษร 
ผจงถ้อยร้อยถักสลักกลอน 
ให้สุนทรสุนทรีย์ชูชีวัน 
๏น้ำร่วงรุ้งโรยราวพราวโปรยเพชร 
ดั่งกลเม็ดพริ้งเพริศอย่างเฉิดฉัน 
รวมความงามความหมายไว้ด้วยกัน 
เลอเลิศสรรพ์กุศลศิลป์กินใจเมือง 
๏ปณิธานจารไว้ให้จำจด 
เพื่อหยาดหยดความงามตามต่อเนื่อง 
อ่อนละลวยพวยพุ่งสู่รุ่งเรือง 
ให้ฟูเฟื่องอมตะอกาลิโกฯ 
...หมึกมรกต