ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง
ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น
แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ
ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ
ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว
ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้
โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด
รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
8 กันยายน 2548 15:26 น. - comment id 512992
อืม................
กลอนบทนนี้ไม่คล้องจองเลยนะ ว่าไหม ?
******หงส์*******

8 กันยายน 2548 17:18 น. - comment id 513044
อ่านแล้วโดนใจมากเลย เพราะโดนคนคนหนึ่งซึ่งตอนนี้เค้ากำลังเป็นอย่างนั้นอยู่

22 กันยายน 2548 07:03 น. - comment id 517672
สวัสดีค่ะคุณหนูหงษ์...สวัสดีค่ะคุณ sombyinlove ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทาย

9 มีนาคม 2550 18:01 น. - comment id 668216
กลอนเพราะมากค่ะ โดนใจมากๆค่ะ

6 เมษายน 2550 13:31 น. - comment id 680889
แวะมาอ่านกลอนครับ

8 พฤษภาคม 2550 22:38 น. - comment id 692713
ขออนุญาตนำบทกลอน...คิดถึง...ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ...ขอนุญาต ค่ะ

8 พฤษภาคม 2550 22:39 น. - comment id 692717
ขออนุญาตนำบทกลอน...คิดถึง..ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ...ขอนุญาต ค่ะ

10 กรกฎาคม 2551 17:31 น. - comment id 871492
เพราะและกินใจดีครับพี่ ผม เกียรติฯ ครับ
