คิดถึงบ้านที่จากมา
คิดถึงผืนนาที่วิ่งเล่น
คิดถึงนกกาที่เคยเห็น
คิดถึงจันทร์เพ็ญที่งามนัก
ทั้งลำน้ำละหานห้วย
อีกกระบวยที่เคยตัก
กอดของยายที่อุ่นรัก
ข้าวโพดฝักที่หวานลิ้น
ภูเขาข้างหลังบ้าน
สะพาน ... กรวด ... ไม้ ... หิน
ทั้งกลิ่นอายแห่งขี้ดิน
แต่สิ้นแล้วในวันนี้
จากบ้านมาอยู่เมือง
สถานเรืองแห่งแสงสี
เวลาผ่านมานานปี
ชีวีช้ำระกำทรวง
คิดถึงบ้านที่จากมา
กาสะลองกำลังร่วง
ยอดข้าวเหลือเพียงรวง
--- ฉันติดบ่วงแห่งชีวิต ---
9 พฤศจิกายน 2548 09:57 น. - comment id 529775
อ่านแล้วน้ำตาตกเลยเรา คิดถึงบ้านนาเหมือนกัน เราก็คนบ้านนาเหมือนกัน แต่ไม่ใช่เชียงใหม่นะ อิสานค่ะคิดถึงครอบครัวกและญาติๆๆๆมากๆๆเลย

10 พฤศจิกายน 2548 16:50 น. - comment id 530049
พี่ฤกษ์คะ ถูกแล้วคะ แม่ริมเดี๋ยวนี้มีแต่บ้านจัดสรรค์มากมาย ที่ดินตามท้องนากลายเป็นบ้านจัดสรรค์ไปบ้างเหมือนกัน ที่ดินถูกแบ่งขายเป็นแปลงๆ แต่ยังไงก็ยังดีอยู่นิดนึง ... ที่เซเว่นอีเลฟเว่น ยังเข้าไปไม่ถึงค่ะ แต่คิดว่างคงอีกไม่นานแล้วล่ะค่ะ ...

10 พฤศจิกายน 2548 14:18 น. - comment id 531051
กลับไปก็คงจำไม่ได้แล้วละ แม่ริมเดี๋ยวนี้มีแต่บ้านจัดสรรค์ ที่แถวริมปิงก็มีแต่ผู้จับจอง ผู้หลักผู้ใหญ่ระดับชาติ...ก็ไปปลูกบ้านพักอยู่ที่นั่นกันมากมาย ที่ชายเขาชายป่าก็โดนบุกรุกใช้อำนาจออกเอกสารสิทธิ คนระดับรัฐมนตรีก็เอาไปทำไร่มากมายไง ทัแรกนึกว่าเป็นประพเอกพอเห็นธาตุแท้ก็ผู้ร้ายดี ๆ นะแหละ อิอิ

9 พฤศจิกายน 2548 18:56 น. - comment id 531499
กลับบ้านเมื่อไหร่
อย่าลืมของฝากปรี๊เมกด้วยน๊า ฮิๆๆ
มิส..สสสสสสสสส จร้า คิกๆ
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+

9 พฤศจิกายน 2548 22:21 น. - comment id 531577
พี่เมก มีแต่ใจกลับมาฝากค่า คริ คริ

9 พฤศจิกายน 2548 14:01 น. - comment id 532107
ถ้ามีเวลาว่างๆก็หาโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านดีกว่านะคะ โอเล่เชื่อว่า ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี บ้านก็ยังเป็นบ้าน ... เป็นที่พำนักสุดท้ายของเรามี ครอบครัวแบบนี้มีหนึ่งเดียวนะคะ ต้องรักษาไว้ให้ดี โอเล่เพิ่งกลับเชียงใหม่เมื่อกลางเดือนที่แล้วค่ะ แต่กลับไป 4 วันเอง เพราะคุณแม่ขึ้นไปทำธุระ... คิดถึงยาย พี่ ป้า น้า น้องมากๆเลย
