ฤดูที่แปรเปลี่ยน
หมุนเวียนมาอีกครั้ง
ความหนาวเก็บความหลัง
ที่ฝังในหัวใจนาน
นึกถึงถิ่นแดนเก่า
ความร้อนหนาวมิแปรผัน
ไม่มีคืนและวัน
ไร้ตะวันสิ้นดวงดาว
ความจำไม่ย้อนกลับ
ความหนาวกับย้อนกลับได้
ความจำไม่ละลาย
ความหนาวหายได้พลิบตา
น้ำแข็งเริ่มละลาย
สื่อความหมายให้ฟากฟ้า
จดหมายผ่านดวงตา
ให้ท้องฟ้ารู้ว่าไป
หิมะที่เคยเกาะ
กลับลัดเลาะแล้วเหาะหาย
น้ำแข็งไม่ละลาย
กลับเป็นสายกลายธารา
ความหนาวไปแล้วหนอ
ความจำก็ค่อยๆหาย
ทุกสิ่งล้วนมลาย
ไม่กลบกลายเป็นอย่างเดิม