หน้าส่วนตัว
**.. ตรงรอยต่อ ช่วงวัน ซึ่งผันเปลี่ยน
สอนบทเรียน รู้ค่า คำว่า ให้
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย
และจงใช้ ใจทำ ตรากตรำงาน..
**.. เฝ้าพร่ำสอน เธอขยัน หมั่นฝึกฝน
อาจเสียงบ่น มีบ้าง ดังฉะฉาน
ที่รอยเขียว เรียวไม้ ใช่ประจาน
แต่จะดัด สันดาน พาลเดิมเดิม..
**.. การบ้าน กองโต โธ่! น่าเบื่อ
แค่ชายเสื้อ หลุดบ้าง ครั้งแรกเริ่ม
แค่นิสัย ส่อเค้า เราเหิมเกริม
ครูก็เพิ่ม ความโหด ลงโทษเรา..
**.. เคยเดียงสา ว่าครู อยู่ทุกครั้ง
จับวงนั่ง ล้อตอน ก่อนครูเข้า
คือภาพอัน โง่-ใส ครั้งวัยเยาว์
ก่อนการถูก ขัดเกลา เราวันนี้..
**.. ตรงรอยต่อ ช่วงวัน ซึ่งผันผ่าน
สร้างตำนาน ผู้ที่ไม่ ขายศักดิ์ศรี
ขอร่ายบท ร้อยคำ ลำนำกวี
สดุดี เทิดฟ้า บูชาครู...
ด้วยเคารพครูครับ
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ต่อง (ต้อง) ksg 16 ม.ค. 2549 21:52 น. - ID 85241 
1664
1
0
16 มกราคม 2549 22:57 น. - comment id 553595
555+ ไม่อยากจะบอกว่าทำมาหมดซะทุกอย่างเลยที่ในกลอนนี้ว่า แต่ตอนนี้กลับมานั่งสำนึกครู คริ ๆ มาบูชาครูด้วยคนนะเพื่อน
17 มกราคม 2549 18:50 น. - comment id 553797
อ่านแล้วคิดถึง ครูจำปี หรือแม่ปีของ ม.3/2 จังค่ะ เพราะว่าสมัยนั้น หลายต่อหลายครั้งที่โดนตีมือ เพราะว่าจำไม่ได้ว่าพระเจ้าแผ่นดินองค์ไหน ครองเมืองไหน สมัยอะไร และประเทศไหน เป็นอาณานิคมของประเทศอะไร แถมจำได้ว่า วิชาประวัติศาสตร์ .. ภูมิศาสตร์ .. ให้ย่อจากเล่มใหญ่ ๆ .. มาเหลือแค่ไม่ถึง 10 หน้าต่อบท โห๊ สมัยนั้นเป็นแชมป์ความจำดีของห้องเชียว แห่ะ แห่ะ แต่มาตอนนี้ดิคะ ความรู้เอาคืนให้กับแม่ปีไปหมดแล้วอ่ะนะ เอิ๊กส์ ๆ มาร่วมบูชา ครูด้วยคนค่ะ
27 มกราคม 2549 16:04 น. - comment id 556061
คิดถึงครูคร้าบ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด