...ไม่มีอะไรจะรั้งคนที่จะไปให้อยู่ได้.. ต่อให้เสียน้ำตามากมายก็คงไร้ซึ่งความหมาย จะเหนี่ยวรั้งได้อย่างไรกับหัวใจที่มันพังทลาย ต่อให้เสียดายเท่าเสียดาย..สุดท้ายก็จบลงอยู่ดี สิ่งเดียวที่จะทำได้ในวันที่เลิกรากัน คือการเข้มแข็งเผชิญกับมัน..ไม่ใช่ถอยหนี บอกตัวเองจงยิ้มให้เขาเพื่อทดแทนคืนวันที่เคยมี อาจยากเต็มทีแต่ก็ยังดี...กว่าให้น้ำตาทำร้ายใจ อย่าซ้ำเติมตัวเองด้วยการร้องไห้ เพราะไม่ใช่ข้อต่อรองสุดท้ายที่รั้งเขาไม่ให้ไปไหน ในความรักไม่ต้องการความสงสารหรือความเห็นใจ ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือไป....ชีวิตก็ยังคงเป็นของเรา ไม่เหลือความรัก....ความหวังก็ยังไม่สิ้น บอกใจให้อดทนเพื่อโบยบินออกจากโลกที่เปลี่ยวเหงา ผ่านวันนี้ไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่..ด้วยตัวและหัวใจเรา ลืมวันคืนเก่าเก่า..ทิ้งความเศร้าไปในกระแสกาลเวลา
3 กุมภาพันธ์ 2549 15:21 น. - comment id 557964
สวัสดีค่ะ พี่นางสาวใบไม้... ความรักไม่ได้หายไป ไหน? แต่ว่า...เขาคนนั้นจากเราไป เขาเดินออกไปจากชีวิตเราแล้ว แม้จะฉุดดึงเพียงใดไม่มีทางเค้าจะคืนมาหาอีก... จึงตัดสินใจยอมรับ และไม่ฉุดรั้งเค้า... ปล่อยเขาไป ให้ไป ไม่ร้องขอ ไม่โวยวาย วันที่เขาหายไป ใจก็เศร้าและเหงา ต้องพยายามมากมาย เพื่อให้ใจเราเอง ยอมรับว่าเขาจากเราไปแล้ว... รักษาสุขภาพนะคะ ด้วยคิดถึงเป็นห่วงเสมอค่ะ...

3 กุมภาพันธ์ 2549 16:30 น. - comment id 557979
น่าเศร้าใจจัง

3 กุมภาพันธ์ 2549 16:54 น. - comment id 557999
ไหนๆรักใดหายไปไหน? ก็ยังอยู่มิร้างหายนี่...

3 กุมภาพันธ์ 2549 17:35 น. - comment id 558020
ที่แท้ก็จีบคุงนาวานี่เอง.. รุแล้ว

3 กุมภาพันธ์ 2549 18:12 น. - comment id 558037
ใครบอกเธอกัน..ว่ารักนั้นหายไปไกล ทุกลมหายใจเข้าออกของเธอไง...ความรักอยู่ในนั้น ไม่ว่าใครจะผ่านมาหรือจากไปไม่ทำให้รักหมดไปในคืนวัน อย่างน้อยที่สุดของความรักนั้น..ก็คือรักตัวเราเอง คิดถึงพี่ใบไม้จังคะ...กำลังใจมีให้ไม่มีวันหมด ด้วยรักเสมอคะพี่สาว ดูแลตัวเองดีดีนะ

4 กุมภาพันธ์ 2549 00:04 น. - comment id 558105
นัสชอบกลอนพี่นางสาวใบไม้จังค่ะ
เศร้ามากเรย แต่ก้อเข้มแข็งมากมาย ^_^

4 กุมภาพันธ์ 2549 05:45 น. - comment id 558134
กลับมาแล้ว ไม่ได้หายไปไหนจ้า

4 กุมภาพันธ์ 2549 11:45 น. - comment id 558215
เศร้าเกินไปรึปล่าว???? คิดถึงจ้า...

7 กุมภาพันธ์ 2549 07:36 น. - comment id 558831
+++แมงกุ๊ดจี่+++
ขอยอมรับกับการลาจาก
ทั้งที่หัวใจไม่เคยพรากไปไหน
จะไม่ฉุดรั้งไม่ร้องขอให้เห็นใจ
เธอจะอยู่หรือไปก็..ปวดร้าวไม่ต่างกัน
..สวัสดีค่ะ..น้องมะกรูด..
...คิดถึงและห่วงใย..เช่นกันค่ะ...
+++เจ้าพานทอง+++
เมื่อความรักจากไป
จะอย่างไรก็ต้องยอมรับให้ได้
อย่างน้อยความรู้สึกดีๆก็ยังอยู่ในหัวใจ
จะเป็นไรไป..แค่ลืมใครให้ได้เพียงหนึ่งคน
..สวัสดีค่ะ...
+++rangmai +++
ความรักไม่ได้ห่างหาย
เพียงคนเดียวดาย..ยังโหยหา
ความรักไม่ได้จากลา
เพียงคนเหว่ว้า..ยังเหงาใจ
...ขอบคุณค่ะ...
+++ดอกข้าว+++
..อ้าว..เพิ่งรู้เหรอ...
อย่าเอ็ดไปดิ...หุหุ
+++แอ็ปเปิ้ล+++
ใครบอกเธอกัน..ว่ารักนั้นหายไปไกล
ทุกลมหายใจเข้าออกของเธอไง...ความรักอยู่ในนั้น
ไม่ว่าใครจะผ่านมาหรือจากไปไม่ทำให้รักหมดไปในคืนวัน
อย่างน้อยที่สุดของความรักนั้น..ก็คือรักตัวเราเอง
...อื้ม...ขอบคุณค่ะ....
+++ช็อกโกแล็ต+++
...^____________________^...
+++คุณฤกษ์+++
...ขอบคุณค่ะ...
+++ ภูตะวัน ตะวันรอน+++
คิดถึงน๊าคะ.....พี่ภู...


8 กุมภาพันธ์ 2549 18:46 น. - comment id 559261
เอ่า นัสว่านัสเข้ามาอ่านแร๊วนะคะ เข้มแข็งมากมายแบบนี้ เป็นเยี่ยงที่น่าเอาอย่างมากมายคะ อิอิ นัสชอบๆกลอนพี่ใบไม้จังเง้ออ

11 กุมภาพันธ์ 2549 10:09 น. - comment id 560257
ความรักไม่ได้หายไปไหน ยังคงวนเวียนอยู่รอบกายเจ้านะคนดี ระยะทางห่างกันแสนไกล... เวลาที่พบกัน...เพิ่งพานพบ ความรัก..ห่วงใย...เพิ่งเริ่มต้น หากแต่เหมือนมีมานานวัน... รักนะ....เด็กล่ำ
