หน้าส่วนตัว
โลกของเราโอดครวญตั้งกี่ครั้ง
โลกต้องพังเพราะมนุษย์มาเท่าไหร่
กี่ครั้งแล้วที่โลกหมองร้องอาลัย
กี่ครั้งแล้วที่โลกไหม้ด้วยไฟฟืน
กี่ครั้งแล้วที่โลกโศกเพียงนี้
กี่ครั้งที่โลกโทรมทรุดสุดขมขื่น
กี่ครั้งแล้วที่โลกล้าระอาอืน
เคยเห็นไหมโลกสะอื้นกลืนน้ำตา
นั่นเสียงโลกร้องไห้ใช่หรือเปล่า
นั่นใช่เสียงเร่งเร้าหรือเปล่าหนา
เสียงครวญคร่ำร่ำร้องของโลกา
เสียงดังว่า ตัวฉันนั้นใกล้ตาย...
...ขอร้องล่ะอย่าซ้ำทำร้ายฉัน
โปรดช่วยกันรักษาก่อนจะสาย
โปรดเถอะ...โปรดอย่ามาทำลาย
นี่คือเสียงสุดท้ายของโลกเรา
แดนไกล ไลบีเรีย 14 พ.ค. 2549 15:15 น. - ID 89237 
1448
0
0
14 พฤษภาคม 2549 15:36 น. - comment id 577046
กูซ่าส์เอ๊ย เด็กตัวเล็กนิดเดียวจะช่วยกู้ระเบิดใหญ่ๆ ที่ผู้ใหญ่ตัวใหญ่ๆ กำลังทำลายกันได้ไหมเนี่ย วันหนึ่ง มันจะระเบิดโลก กลัวป่าว ... รีบหนีไปอยู่ดาวอังคารกันเร้ววว มาแกล้วเด็ก ฮา
15 พฤษภาคม 2549 13:49 น. - comment id 577225
..... รู้บ้างไหมโลกสร้างให้ใช้ชีวิต ..... คนมีสิทธิ์คิดทำลายได้อยู่หรือ ..... มิรู้คุณทำโลกวุ่นจุ้นหน้าซื่อ ..... หากโลกหือคือไม่หมุนวุ่นนะเออ ..... ขอตอบมั่งง่ะ ปล่อยกูซ่าส์ ไว้ไม่ได้งับ อิอิ
27 พฤษภาคม 2549 01:51 น. - comment id 579872
อยากให้คนที่กำลังทำล้ายโรคมารับฟังจังเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด