ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
หากเธอยังมีใจจะใฝ่ฝัน
คืนยังงามท่ามแสงยวนของนวลจันทร์
และกลางวันอาทิตย์จ้าอย่างท้าทาย
ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
อย่าเพิ่งหลั่งน้ำตาอย่าแพ้พ่าย
ทางเลือกเธอยังมีอีกมากมาย
จงเพ่งสายตามองลองแย้มยล
ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
เธออย่าขังตัวเองไว้ในหมองหม่น
จงเดินหน้าอย่างทรหดและอดทน
มิจำนนต่อหนทางกลางมรรคา
ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
ทรุดกายนั่งหากเธอเมื่อยเธอเหนื่อยล้า
อาจหลับลงในห้วงแห่งนิทรา
แล้วลืมตาขึ้นค้นฝัน ณ อโณทัย
ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
ก้าวสู่ฝั่งแห่งความฝันอย่าหวั่นไหว
แม้ไร้สิ้นแสงทองผ่องอำไพ
แต่ไฟใจยังสว่างพร่างตระการ
ยังมีหวัง...ชีวิตนี้ยังมีหวัง
สติตั้งใจทายท้าอย่างกล้าหาญ
เพียงไฟใจไม่มอดดับลงยับลาญ
เธอย่อมสานใยต่อก่อฝันพราว
๑๒ ส.ค.๒๕๔๑
เกรียงไกร หัวบุญศาล
16 พฤษภาคม 2549 22:06 น. - comment id 577649
มาสิทางขวากหนาม จักด้นข้ามอย่างท้าทาย มาสิภยันตราย จักย่อยยับลงกับมือ หลอมใจให้แกร่งกล้า ผ่านเวลาเพื่อฝึกปรือ อุปสรรคนั้นคือ ทางเส้นชัยให้ฝ่าฟัน

16 พฤษภาคม 2549 22:36 น. - comment id 577654
สิ่งมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความหวังครับ

17 พฤษภาคม 2549 06:32 น. - comment id 577683
สวัสดีครับ สวัสดีครับ...เห็นทั่นอยู่ที่พันทิปแว็บๆ ขอแจมอารมณ์ด้วยครับ พลังหวัง วาทเว้า กาพท์กี้ สุขฤดี สู่หมาย สู่ฝัน ลายพจน์ ลายภาษ ภาษาวรรณ แพรวจันทร์ พลันกระจ่าง สร่างโพยม

17 พฤษภาคม 2549 11:03 น. - comment id 577736
ความหวังดุจฝั่งฟ้า.............ความฝัน อภิสิทธิ์ย่อมยืนยัน...........ต่อก้าว ความฝันเพื่อแบ่งปัน........เพื่อนร่วม....ฝันเนอ ใครทุกข์ฤทัยร้าว............มิไร้ไฟฝัน ........................... สวัสดีครับคุณคนผ่านมา ขอบคุณที่มาฝากบทกวีไว้

17 พฤษภาคม 2549 11:05 น. - comment id 577737
ครับคุณหมี่ทระนง

17 พฤษภาคม 2549 11:08 น. - comment id 577739
พลังหวัง วาทเว้า กาพท์กี้ สุขฤดี สู่หมาย สู่ฝัน ลายพจน์ ลายภาษ ภาษาวรรณ แพรวจันทร์ พลันกระจ่าง สร่างโพยม ......................... สวัสดีครับคุณน้ำ ผมก็ไปโน้นมานี่ไปตามเรื่อง ที่นี่เพิ่งจะเข้ามาเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา

17 พฤษภาคม 2549 12:09 น. - comment id 577765
สวัสดีครับ..ดีใจที่เห็นคุณเอากลอนมาวางที่นี่ ยังตามอ่านอยู่ครับ แต่ไม่ได้เขียนอะไรทิ้งไว้

17 พฤษภาคม 2549 12:23 น. - comment id 577775
คนที่ไม่มีความหวัง...คือคนที่หมดลมหายใจ.. ***บินมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ

17 พฤษภาคม 2549 14:46 น. - comment id 577805
ชีวิตนี้หากสิ้นหวังดังคล้ายตด ช่วงกำหนดปลดเปลื้องเรื่องทั้งหลาย ถ้ามีหวังสร้างกรอบรอบเรียงราย ขัดฉวีแพร้วพราณรายกรายดำเนิน
แก้วประเสริฐ.

17 พฤษภาคม 2549 16:41 น. - comment id 577821
คงต้องเอาบทกวีมาวางไว้ที่นี้ประจำครับคุณร้อยแปดพันเก้า เพราะตอนนี้ถือว่าเป็นสมาชิกแล้ว หวังว่าทุกท่านคงให้การตอนรับสมาชิกใหม่ที่นี่นะครับ

17 พฤษภาคม 2549 16:43 น. - comment id 577823
ยินดีเป็นม่านใยให้คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้บินผ่านครับ

17 พฤษภาคม 2549 16:45 น. - comment id 577827
ครับคุณแก้วประเสริฐ ของให้เริงรื่นในร่มเงาแห่งอักษร

18 พฤษภาคม 2549 14:48 น. - comment id 578031
เพราะมีหวังมีความฝัน... เลยแวะมาทักทายค่ะ .....

18 พฤษภาคม 2549 17:11 น. - comment id 578083
สวัสดีครับคุณรุ้งมณี ขอให้มีไฟแห่งฝัน

18 พฤษภาคม 2549 21:51 น. - comment id 578160
เมื่อวานนี้ ศาลา ๒ วัดไผ่เงิน .. คำถามที่ค้างใจมาหลายปี ก็ได้ถามพี่สะใภ้เสียที ทำไมเขาถึงผูกคอตาย (หมายถึงลูกพี่ลูกน้องอีกคน) จำได้ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ดีเสมอ ชอบหัวเราะ เขามักจะสรรหาของแปลก ๆ มาฝาก เขาเป็นญาติผู้พี่ อายุมากกว่าอัลมิตราสิบกว่าปี ดังนั้นตอนเขาเป็นหนุ่ม อัลมิตราก็ยังเด็กมาก \".. เขามีความคิดวนเวียนตลอดเวลา ว่าจะต้องฆ่าตัวตาย..\" ประโยคนี้ พี่สะใภ้ตอบมา อัลมิตราไม่กล้าถามต่อ เพราะไม่อยากทำให้เรื่องราวในอดีต นำความโศกสลดมาให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ ทั้งที่ในใจ ยังสงสัยไม่เลิก ..หรือเขาคิดว่า ชีวิตของเขา ไร้ซึ่งความหวังใด ๆ แล้ว .. ?

19 พฤษภาคม 2549 12:45 น. - comment id 578284
ขอบคุณมาครับคุณอัลมิตรา ที่นำเรื่องราวมาแลกเปลี่ยนกัน เป้นเรื่องที่น่าคิด
