
ใจของฉันมันอ่อนแอแพ้อ่อนไหว
สบตาใครใจวาบจนขนลุกซู่
ทั้งขวยเขินเมินมองจ้องแลดู
แล้วจู่จู่แก้มสีซีดเลือดฉีดแดง
เออกระไรใจเจ้ากรรมทำวายวุ่น
พลิกผันหมุนเหมือนเกเรใช่เสแสร้ง
มหัศจรรย์เจียวใจไร้เรี่ยวแรง
มิกล้าแกร่งดั่งก่อนเฮ้ออ่อนใจ.

ขอซบไหล่ให้ใจอุ่น.........
ใกล้อกคุณคนดีที่ปลอบขวัญ
และอิงแอบแนบสนิทชิดคืนวัน
เพื่อใจฉันนั้นผ่อนพักสักครั้งครา
ขอได้ไหมไหล่กว้างวางโอบกอด
อิงอ้อนออดสอดสายใจใยเสน่หา
ขอหนุนนอนผ่อนความคิดยามนิทรา
ขอซบหน้ายามอ่อนไหวได้ไหมเธอ.

ถนนใจในวันนี้มีความสุข
ร้างเลือนทุกข์ทับถมห่มหงอยเหงา
ร่ายเริงร้องทำนองใสไล่ม่านเงา
ยิ้มเยี่ยมเย้ายั่วใจอิ่มไมตรี
ถนนถักรักทอก่อความหวัง
หยุดพลาดพลั้งขังอ่อนแอพ่ายแพ้หนี
ถนนย้อมอ้อมใจใส่หวังดี
ถนนนี้นำรักถักล้อมใจ
ถนนมีมากมายถ่ายถอนพิษ
ถนนปิดเปิดสายถ่ายหวั่นไหว
ถนนคล้องบ่วงบาศคาดสายใย
ถนนให้ใจพำนักพักนิรันดร์.

รักเจ้าเอ๋ยเคยชมภิรมย์สอง
เคียงเคล้าครองคู่เคียงใจไม่ห่างหาย
สลักรักสลักใจไม่คลอนคลาย
มิแหนงหน่ายร่ายโรยรานาทีใจ
บทเพลงรักเรียงถ้อยร้อยคำหวาน
ดีดผสานดนตรีกล่อมล้อมหวั่นไหว
ตัวโน้ตร่ายเริงรำทำนองไป
พลิ้วขานไขไอความสุขแด่ทุกคน
ให้ใยรักถักร้อยทอก่อผสาน
มนต์เพลงหวานกล่อมถิ่นท้องทุกห้องหน
อวลละมุนกรุ่นดอกรักสลักมนต์
และดาลดลมนต์เพลงรักภักดิ์นิรันดร์
ทุกนาทีบรรเลงบทเพลงใหม่
ก็ขอให้ใยรักถักผูกขวัญ
ร้อยเกาะเกี่ยวก้อยใจใส่ผูกพัน
พร้อมคงมั่นตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.

สายฝนพรำกระซิบรักถักใยสุข
ไล่ความทุกข์ปลุกปลอบใจให้คลายเหงา
เย็นหยดน้ำพร่ำพรมห่มไล่เงา
ใจคนเศร้าก็พลิกฟื้นตื่นยินดี
มองสายรุ้งสีทองทาบท้องฟ้า
ยิ้มเต็มหน้าโศกร้ายพาลพ่ายหนี
ฝนสั่งฟ้าลาไกลในวันนี้
คืนใจที่สดใสให้กลับมา
หมู่นกการ่าเริงร้องแซ่ซ้องเสียง
ดั่งร่ายเรียงร้อยสายใจใยห่วงหา
ผีเสื้อบินเว้าวอนอ้อนผกา
ทุกหย่อมหญ้าบรรเลงบทเพลงสุข.