16 มีนาคม 2551 01:15 น.
Salukphin
ณ จุดนี้ที่หัวใจฉันให้เขา
ระหว่างเราความหลังฝังลืมสิ้น
คนไม่มีหัวใจใครยลยิน
ด้วยลมลิ้นเล่ห์น้ำลายหมายหลอกลวง
อดีตดับลับลาวันลาจาก
เป็นของฝากซากรักเก่าเฉาแหนหวง
ไร้คุณค่าร่วมร้อยเรียงคิดเคียงควง
ปลดโซ่ห่วงพันธะอิสระใจ
ใจโบยบินด้วยใยรักถักสีสัน
ข้ามคืนวันหรรษาพาสดใส
มาเจอะเขาคนดีที่แดนไทย
สร้างโลกใหม่ใช่ความฝันอันเลื่อนลอย
รักแลกรักถักใจไปเกี่ยวก่อ
แต่งกิ่งหน่อก้านใบใช่สุดสอย
พรวนดินรักตักปุ๋ยใจให้เต็มร้อย
มิปละปล่อยปลดขว้างแรมร้างรา
รักร่วมสร้างสะพานใจไร้แตกแยก
อาจผิดแผกเส้นทางใจใยเสน่หา
เหมือนกงล้อลิขิตขีดชะตา
ยอมรับว่าช่างประหลาดเกินคาดเดา
พรหมลิขิตหรือไรฉันไม่รู้
ยืนเคียงคู่เข้าพิธีนี่กับเขา
ปัจจุบัน ณ วันนี้ไม่มีเงา
เธอคนเก่าก็เถ้าถ่านผ่านลบลืม.
15 มีนาคม 2551 16:22 น.
Salukphin
ปลอบหัวใจไหวอ่อนซ่อนหวั่นไหว
อย่าร้องไห้โหยหาใบหน้าหมอง
หยุดไหลหลั่งถั่งโถมบ่าไม่น่ามอง
หยุดร่ำร้องให้สมเพชเวทนา
เถอะเข้มแข็งแกร่งเหมือนก่อนยากอ่อนไหว
สร้างเกราะใจไร้ยลยินดุจหินผา
มองหมางเมินเหินห่างร้างเมตตา
ไม่นำพาสรรพเสียงสำเนียงใด
เรียกขวัญกลับลับร้างคว้างว้าเหว่
โอ้ละเห่เร่ร่อนล้างอ่อนไหว
ปรารถนาสิ้นสลายพ่ายเปลวไฟ
สิ้นสายใจใยสวาทรักขาดตอน
พอรักจบพบเจ็บเหน็บปวดร้าว
ขมขื่นคาวคมรักยอกพิษหลอกหลอน
ดับกลิ่นหืนกลืนร้าวหนาวอาทร
เก็บซุกซ่อนระทมตรมน้ำตา
นะนะใจเจ้ากรรมอย่าทำวุ่น
หยุดกระตุ้นต่อมสายใจไร้เสน่หา
ลบคำออดพรอดลมลวงบ่วงมายา
ด้วยไร้ค่าควรจดจำเหมาะทำลาย
คิดว่าเป็นเศษเสี้ยวใจที่ไผลเผลอ
หลงละเมอตามแฟชั่นใช่มั่นหมาย
ได้สติเตือนตนหยุดทุรนทุราย
บทสุดท้ายปลายมือคือปล่อยวาง.
15 มีนาคม 2551 15:28 น.
Salukphin
เป็นลูกไก่ในกำมือคือแพ้พ่าย
บีบก็ตายอย่าหมายรอดปลอดภัยหรือ
ไม่มีสิทธิ์คิดครอบครองปองแย่งยื้อ
ในกำมือคือของตายใช่สายใจ
ไม่มีค่าของความรักสักปลายก้อย
วิมานลอยล้อหลอกขวัญเซ่นหวั่นไหว
เป็นของเล่นล่ออารมณ์ชมผ่านไป
อนาถไหมใจโซโซโง่งมงาย
คิดว่าใจเขาซื่อดั่งสื่อสาร
แท้ประหารผลาญใจให้สลาย
ยื่นดอกรักร้อยยาพิษฤทธิ์แรงร้าย
มุ่งมาดหมายเหมือนไม่รู้คู่เจตนา
แรกเริ่มก่อหน่อรักจักดูสวย
ต่างพร้อมช่วยเทปุ๋ยใจใส่ปรารถนา
ครั้นเนิ่นนานม่านหมอกเมฆเลขเวลา
กลับพัดพาลมระทมตรมร้าวราน
ที่เคยรักจักเปลี่ยนเขียนเบื่อหน่าย
บอกง่ายง่ายสายใจไร้สงสาร
โง่งี่เง่าเงอะงะน่ะรำคาญ
คำหวานหวานมิเหลือรอยร้อยสายใย
ทุกถ้วนถ้อยคมคำพร่ำหยามเหยียด
แฝงส่อเสียดเกลียดชังทั้งผลักไส
เห็นน้ำตาบอกสำออยถอยหลีกไป
จำเอาไว้อย่าลำพองต้องเจียมตัว
แค่ของเก่าเป็นสนิมปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ
หยุดละเมอเพ้อพร่ำย้ำปวดหัว
เหมือนกำหนดบทลงโทษโหดน่ากลัว
ขีดล้อมรั้วเส้นหัวใจให้ปิดทาง
เพราะฉันเป็นของตายหมายหมดค่า
ใจเหว่ว้าลอยละล่องตกช่องว่าง
ดั่งลูกนกตกกรงเหยี่ยวเสี้ยวอับปาง
ขวัญเคว้งคว้างหวาดผวาน้ำตาคลอ
ปลอบตัวเองทำใจให้กล้าแกร่ง
แม้ล้าแรงระทมตรมแท้ท้อ
ขอเวลาระงับใจในคำพอ
จะเกี่ยวก่อใจกลับหลังฝังลืมเธอ
หมดนิยามความรักเก่าเฉาสิ้นซาก
ลบลมปากฝากลวงใจใส่ไผลเผลอ
ณ จุดนี้ที่หัวใจไร้เผอเรอ
คนมาดเซ่อกับหัวใจไม่มีรัก.
2 มีนาคม 2551 16:25 น.
Salukphin
เหนื่อยเหลือเกินเดินลำพังทั้งเหน็บหนาว
ใจปวดร้าวอ้างว้างทางสายเปลี่ยว
ปลอบใจตนทนสู้อยู่ดายเดียว
ต้องโดดเดี่ยวไร้เพื่อนพี่ที่รู้ใจ
คงเป็นกรรมนำชะตาฟ้าลืมหลง
ลิขิตส่งเต้นบรรเลงเพลงร้องไห้
ร่ายกำสรวลครวญโหยหาคล้องมาลัย
ทุกข์หวั่นไหวโถมถั่งประดังมา
เป็นนางฟ้าเดินดินพลัดถิ่นฐาน
ร้างไกลบ้านเบิกปณิธานสานปรารถนา
เพื่อเด็กน้อยด้อยโอกาสพัฒนา
ได้ศึกษาเรียนรู้สู้ความจริง
แม้หนทางมิสวยหรูปูทางฝัน
ก็ฝ่าฟันก้าวไปไม่เกรงกริ่ง
ท่องถ้อยคำจำไว้ไม่ประวิง
อย่าหยุดนิ่งดูดายอายทำดี
ความสุขของปวงชนบนผืนหล้า
จักต้องมาก่อนสิ่งใดในหน้าที่
มอบรอยยิ้มพิมพ์ใจยื่นไมตรี
ร้อยปรานีเมตตาอย่ารู้คลาย
ปลุกปลอบขวัญวันนี้อย่าขี้แพ้
อย่าอ่อนแอถอดใจวางร้างหนีหน่าย
เติมใจสู้อยู่เคียงข้างเต็มร่างกาย
จุดความหมายของเทียนทองส่องนำทาง.
หน้าส่วนตัว
983
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
