22 กันยายน 2551 18:04 น.

อีกนานแค่ไหน...จะหาย

Salukphin

    นั่นซีนะจากกันมันก็จบ

แต่ต้องพบทุกวันเจ็บหวั่นไหว

อุปสรรคขวางกั้นนั่นใช่ใคร

เพราะผู้ใหญ่กีดกันบั่นรักเรา




ถ้ารู้รักจักผิดหวังทั้งขมขื่น

อยากขอคืนหัวใจรักภักดิ์จากเขา

ไม่ต้องแอบร้องไห้ใจซบเซา

จบเรื่องเศร้าของใจได้ลงตัว




ในความจริงยิ่งปวดร้าวและหนาวเหน็บ

เหมือนกรีดเล็บลึกลงเนื้อเถือถึงขั้ว

พิษสวาทบาดเป็นรอยร้อยพันพัว

ริ้วระรัวระริกสั่นบั่นทอนใจ




ทุกเวลานาทีที่รู้สึก

ปวดร้าวลึกระทมซมโหยไห้

ต้องตรอมตรมข่มรักหักอาลัย

นานแค่ไหนจักบรรเทาและเบาบาง.

 				
20 กันยายน 2551 14:15 น.

ย้ำอย่าลืม

Salukphin

   อย่าลืมกันสัญญาอย่าลืมฉัน

อย่าลืมวันร่วมร้อยเกี่ยวก้อยหวาน

อย่าลืมวันที่ร่วมสรรค์สร้างวิมาน

อย่าลืมจารหัวใจใส่สัญญา




อย่าลืมคำพร่ำพรอดที่ออดอ้อน

อย่าไหวอ่อนกับสาวใหม่ใกล้ชิดกว่า

อย่าเกาะเกี้ยวเกี่ยวหญิงใดยามไกลตา

อย่าลืมค่าของหัวใจใยผูกพัน




อย่า อย่า อย่า..ใช่ข้อห้ามปรามตำหนิ

หรือเตียนติโปรดเข้าใจความนัยฉัน

คือคำเอ่ยอ้อนวอนก่อนจากกัน

ก็แค่นั้นนะเธอจ๋าย้ำอย่าลืม.


 				
20 กันยายน 2551 13:53 น.

ขวัญว้าเหว่

Salukphin

   รักและคิดถึง.........

ขอแค่ซึ้งวันละนิดผิดบ้างไหม

ขอเวลาสักเศษส่วนเสี้ยวของใจ

เจียดแบ่งให้คิดถึงซึ้งซึ่งกัน




ขอแค่นี้มากไปใช่หรือเปล่า

คนใจเหงาขี้แยแพ้ไหวหวั่น

ยามเธอร้างห่างหายสายสัมพันธ์

ว้าเหว่ขวัญเคว้งคว้างช่างเดียวดาย.

 				
20 กันยายน 2551 13:30 น.

โปรดทราบ...คิดถึงมาก

Salukphin

     โปรดทราบคิดถึงมาก......

จึงใคร่ฝากใส่ซองหรือกล่องส่ง

แต่หนทางขวางกั้นช่างมั่นคง

ฉันจึงหลงคิดถึงซึ้งผู้เดียว




เหมือนเมฆน้อยลอยละล่องท่องผืนฟ้า

ลมบนพาพัดไกลไร้หลักเกี่ยว

มีจันทร์เจ้าเว้าแหว่งชมคู่คมเคียว

เพียงเศษเสี้ยวแสงสลัวมัวมืดมน




เธออยู่ไหนใจฉันร้าวหนาวคิดถึง

โศกซาบซึ้งซึ่งอาลัยเยื่อใจหม่น

ทั้งทดท้อทรมานนานก็ทน

ใจยังก่นคิดถึงซึ้งมิจาง




ณ ขอบเหวห้วงคิดถึงซึ่งจุดเจ็บ

มันหนาวเหน็บเหนียวแน่นใจไม่เหินห่าง

วันจะเคลื่อนเดือนจะผันปีกั้นกลาง

ใช่แรมร้างรอยคิดถึงซึ้งพันใจ


 				
20 กันยายน 2551 12:43 น.

ปรารถนา...เพียงเท่านี้

Salukphin

      รักงานเขียนเพียรสร้างฝันวรรณศิลป์

ดั่งสายพิณดีดสายร่ายมนต์เสียง

จัดคมคำลำนำถ้อยมาร้อยเรียง

และหล่อเลี้ยงลำธารใจให้มีแรง




มีทั้งทุกข์สุขเศร้าคละเคล้าบ้าง

มีอ้างว้างว้าเหว่ใจใช่อับแสง

มีท้อทดหมดกำลังดั่งไร้แรง

ด้วยล้าแล้งพลังบ้างบางเวลา




ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ไต่ตามฝัน

ร้อยรังสรรค์สุนทรคำล้ำภาษา

มิได้หวังซึ่งเงินทองก่ายกองมา

ปรารถนาเพียงเท่านี้นี่สุขใจ.




				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงSalukphin