4 เมษายน 2548 09:50 น.
sun strom
เกิดอาการ ปวดรั้ง ใต้วงแขน
จึงห่างแฟน ไทโพม เพื่อพักผ่อน
แวะหาหมอ รับยา มาเป็นฟ่อน
กะจะนอน หลับยาว ซักสามวัน
มีตุ่มขึ้น ด้านหลังและ ข้างอกซ้าย
เป็นไวรัส เชื้อร้าย รุมกินฉัน
เรียกเขาว่า งูสวัด นั่นแหละมัน
ที่ทำฉัน ปวดแสบ แย่แทบตาย
ป๊าบอกว่า ไม่เป็นไร ของแค่นี้
มียาดี ทาให้ สามวันหาย
เสาร์อาทิตย์ มัดหมี่ แทบขาดใจ
ต้องอยู่โยง ไม่ได้ไป เที่ยวไหนเลย
มัดหมี่ไม่มั่นใจว่าเขียนคำว่า งูสวัด ถูกหรือเปล่านะคะ
หากผิดพลาดอย่างไรใคร่ขออภัยด้วยค่ะ
มีตำรายาดี ทาแก้โรคนี้นะคะ ใครที่สนใจก็จะบอกให้ค่ะ
ทาแล้วหายจากโลกเลยค่ะ อ้าวหายจากโรคอะค่ะ อิอิ
30 มีนาคม 2548 16:26 น.
sun strom
ปั่นป่วน รัญจวน ใจเจ้า
ร้อนเร่า ราวกับ เตาผิง
มนต์ดำ กฤษณา มาพักพิง
แอบอิง ในใจ ให้ทุกข์ทน
ดำดิ่ง วิ่งสู่ นรก
เหมือนตก หุบเหว สับสน
ใครหนอ ช่างก่อ เกิดมนต์
ร้อนรน อับจน หนทาง
จะหา ที่พัก ใดเล่า
ช่วยดับ ให้เจ้า หายบ้าง
ทนทุกข์ ไม่มี วันจาง
อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย
28 มีนาคม 2548 15:34 น.
sun strom
คำตอบมา อ่านแล้ว ยิ้มในหน้า
อ่านหลายครา แก้มอิ่ม ไม่หุบหาย
อ่านแล้วคิด คิดแล้วอ่าน ยังไม่คลาย
ขากรรไกร ไมค้าง ช่วยหนูที
หัวเราะเอี๊ก ในใจ กลัวเพื่อนพ้อง
อยากร่ำร้อง ต้องเก็บ ให้มิดมี่
อยากตะโกน ว่าใยรักก มากอย่างนี้
แต่ก็กลัวเพื่อน จะหนี จึงอดทน
ไม่เคยคิด ว่ารักนั้น มีไออุ่น
เอาไว้หนุน ยามเหงา ยามสับสน
เอาไว้ดื่ม ยามเรา เข้าตาจน
ยามวกวน ยังถาม ได้ทุกครา
รักนั้นหนอ ทำให้ มีความหวัง
มีพลัง ให้เราสู้ มีคุณค่า
ความอบอุ่น เกื้อหนุน เจือจุนมา
ช่างมากค่า เสียจัง ความรักเอย
28 มีนาคม 2548 14:04 น.
sun strom
ฝากบอกรัก บอกคิดถึง ซึ้งใจนัก
ฝากจูบปาก จูบคาง ช่างอ้อนหลาย
ฝากอย่างโน้น ฝากอย่างนี้ มีมากมาย
ฝากแนบกาย อุราน้อง ของโปรดเลย
รักคิดถึง เพียงแต่น้อง เฝ้ามองหา
ไม่โทรมา เงียบหายไป ใยเมินเฉย
เจ็บป่วยไข้ หรืออย่างไร ล่ะทรามเชย
ข้อความเคย ส่งหากัน นั้นไม่มี
รักรอได้ นานเท่าใด ไม่เคยว่า
รักมีค่า กว่าคำกลอน อักษรศรี
รักแท้จริง มีเพียงน้อง นะคนดี
รักพี่นี้ เป็นรักแท้ แน่นอนเอย
28 มีนาคม 2548 13:31 น.
sun strom
คำวอนเว้า คงไร้ ซึ่งประโยชน์
หรือพี่โกรธ จึงไร้ คำกล่าวขาน
หรือพี่ยัง ไม่ว่าง จึงร้างนาน
หรือพี่คร้าน จะตอแย คนแง่งอน
นั่งรอพี่ แล้วคิด ไปทุกเรื่อง
หรือพี่เคือง ไม่อยากคุย อยากพักผ่อน
หรือพี่มี คนอื่น เคียงคู่กลอน
น้องงามงอน จะได้นั่ง ปรับจิตใจ
เหตุไฉน ยามนี้ ถึงเหงานัก
รอคนรัก ไม่มา เป็นไฉน
ทราบหรือเปล่า คนรอ อยากร้องไห้
ที่ทำได้ กลั้นสะอื้น กลืนน้ำตา
โอ้หรือเรา รักเขา เข้าเต็มอก
จึงเหมือนตก จากเขาสูง ยามห่วงหา
แสนเจ็บช้ำ ในใจ ดูไร้ค่า
ยามลาร้าง ห่างไกล คนใกล้กัน
++++++++++++
หน้าส่วนตัว
909
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
