25 เมษายน 2548 16:16 น.
sun strom
: ใส่หน้ากาก หลายชั้น ปิดกั้นหน้า
: ไม่รู้ว่า ใบหน้าจริง เป็นไฉน
: หน้ากากสวย นั้นดูดี มีลวดลาย
: แต่ภายใน หลังหน้ากาก ฉากบังตา
: ใส่หน้ากาก ปิดหน้าร้าย ไม่ให้เห็น
: หลอกว่าเป็น เช่นคนดี มีมากหนา
: ปากกับใจ คล้ายหน้ากาก มีหลายหน้า
: หลงวาจา หลงเชื่อใจ ใบหน้าลวง
: คนบ้านนอก หน้าไม่ใส แต่ใจซื่อ
: คำพูดสื่อ ออกจากใจ ที่ไร้บ่วง
: ไม่มีเล่ห์ ไม่มีหลอก คนทั้งปวง
: รักและห่วง ก็ด้วยรัก จากใจจริง
19 เมษายน 2548 10:50 น.
sun strom
ส่งเสียงก้อง ทั่วไทโพม ประโคมเรื่อง
วันนี้มัท อยากเลี้ยง ตอบแทนเพื่อน
ด้วยดีใจ ป๊าท่าน กลับสู่เรือน
ไม่แชเชือน ขอเลี้ยง แทนขอบคุณ
มีเหล้าดี บลูเลเบิล มาหนึ่งโหล
ทั้งสาโท สั่งตรง จากท่านขุน
ทั้งเหล้ากลั่น เหล้าขาว ทั้งเซียงชุน(ม่ายรู้เขียนแบบนี้ป่าวอะ)
เชิญท่าน ๆ คุณ ๆ มาดื่มกัน
ปลาหิมะ อบน้ำผึ้ง จากจีนใต้
ยำหัวใจ หงษ์ขาว จากพี่ท่าน
ต้มข่าลิง ลพบุรี ทั้งอ้วนมัน
อบดวงจันทร์ ใส่ไข่ จากยุดยา
สั่งดีปรี ทอดกรอบ มาเข่งใหญ่
อีกทั้งต้ม เครื่องใน เหล่าหมาหมา(อิอิ...)
หมวยน้ำแดง คุณอัล ทรงคุณค่า
เชิญท่านมา ร่วมทาน กานทุกคน
มีของหวาน ท่านผู้เฒ่า ประทานให้
อบลำใย ใส่ก้าน มะยมข้น
เจ้จ่อทาน หน่อยค่ะ จะหายจน
มีปัญญา มากล้น จนคนทึ่ง
มีของฝาก จากเรนจัง มาด้วยค่ะ
กลิ่นนั้นโชย ผ่านมา ให้ตราตรึง
เป็นทับทิม อบทอง ร้อยตำลึง
แถมมาด้วย ตับนึ่ง สิบกิโล
มีอาหาร แปลก ๆ มาท้าดวล
ทั้งอยากชวน มาดื่ม ให้อักโข
ทานอาหาร ให้อิ่ม หายอดโซ
แล้วค่อยโม้ เรื่องกลอน สอนสั่งเอย
วันนี้มัดหมี่ดีใจจังค่ะ
ใคร่ขอเชิญชวนเพื่อน ๆ
ใครมีอาหารแปลก ๆ จะยกมาร่วมก็ไม่รังเกียจนะคะ
ล้อมวงเข้ามาเถอะค่ะ
มัดหมี่จะคอยเสริฟน้ำเย็นเพิ่มเติมค่ะ
ู
17 เมษายน 2548 23:43 น.
sun strom
ยื่นใบลา พักร้อน หนึ่งอาทิตย์
ด้วยใจจิต ร้อนรน ทนไม่ไหว
ห่วงปาป๊า ไร้คน ดูแลไข้
จะเหนื่อยหนัก อย่างไร จำต้องทน
พี่พายุ คนดี คงเหงานัก
ขาดคนรัก เคลียคลอ ให้สุขล้น
ถึงไม่อยู่ แต่รัก ยังเวียนวน
คอยเคียงข้าง ในกมล ของพี่ยา
พี่ชัยเจ้า คงเหงา แค่นิดหน่อย
เพราะสาวใหญ่ สาวน้อย คอยร้องหา
พี่อุ๊เอง คงยิ้ม ในอุรา
ไม่มีใคร เผากายา ให้ร้อนรน
ท่านผู้เฒ่า คงเย็น เป็นน้ำแข็ง
เพราะไร้เรี่ยว ขาดแรง จะพร่ำบ่น
มัทไม่อยู่ ท่านคง สมใจตน
เพราะขาดคน มาแซว เป็นแน่เชียว
พี่นิ่มจ๋า ต่อนี้ ไม่มีแล้ว
เสียงแจ้ว ๆ อ้อล้อ ให้หวาดเสียว
คงอีกนาน กว่ามัท จะมาเกี้ยว
ให้พี่นิ่ม หายเปรี่ยว ในอุรา
คุณหญิงตูน คนงาม มัทลาก่อน
ขอให้หยุด พักผ่อน บ้างเถอะหนา
อีกนานวัน กว่ามัท จะกลับมา
รอมัทนะ คนดี อย่าหนีไกล
ฝากข่าวถึง คนเมา คนนั้นด้วย
อย่าดื่มมาก เดี๋ยวซวย ลื่นไถล
หัวหูโน หายโก้ แล้วทรามวัย
จะหนีไกล นะท่าน ผ่อนนิดหนึ่ง
ฝากบอกยศ คนดี อีกคนค่ะ
มัทมาลา แม้นาน ยังคิดถึง
ไปทำงาน ให้ตั้งใจ อย่าดื้อดึง
ให้คำนึง อนาคต อันยาวไกล
ทั้งพี่พงษ์ คุณอัล น้องเพียงพลิ้ว
คุณบินเดี่ยว คุณกุ้ง พี่แทนไท
อีกพี่ปราย พี่เมก ท่านเรไร
มัดหมี่ไป ไม่นาน จะกลับมา
เจ้ากาลาแม พี่มัทฝาก ความคิดถึง
ขอเจ้าอย่า ดื้อดึง กับมาม๊า
เป็นเด็กดี จะแนวไหน ไม่ได้ว่า
ขอให้น้อง กานดา เป็นคนดี
ตาเจ้ากรรม ใยเจ้า มีน้ำใส
ไหลปริ่มปริ่ม จากใจ ซะทุกที
หยุดเถอะนะ ร้องไป ทุกข์ที่มี
ไม่ถดถอย ดวงฤดี ร้องไปใย
คิดถึงพี่ ดอกแก้ว พี่ทิกิ
ท่านคอยบอก สิ่งดี ให้รู้ไว้
จะน้อมนำ สิ่งนั้น ด้วยหัวใจ
พิจารณา ให้ได้ อย่างบทกลอน
คงอีกนานกว่ามัทจะได้กลับมาที่บ้านไทโพม
อย่างไร มัทจะจำไว้เสมอว่า มีเพื่อน ๆ
มีสิ่งดีดี ที่ทุกคนคอยแบ่งปัน
อีกไม่นาน.......มัทจะกลับมาค่ะ
8 เมษายน 2548 09:22 น.
sun strom
เป็นวันเหงา เศร้าจิต คิดไปทั่ว
คนที่เคย รักตัว กลับไร้เสียง
ทักทายไป หลายครั้ง ไร้สำเนียง
รักที่เห็น เป็นเพียง คำหลอกลวง
ไม่รู้ซิ คิดน้อยใจ ไปทุกอย่าง
ถึงแม้อยู่ คนละทาง สุดแสนหวง
เรานั่นหรือ คิดถึง และเป็นห่วง
แต่ทำไม คู่ควง จึงเฉยชา
โอ้น้ำตา ไหลริน เหมือนสายฝน
นี่หรือคน รักเรา ช่างหนีหน้า
เป็นอันใด หรือจึง ไม่นำพา
คนจะคอย ตั้งหน้า ไม่เหลียวแล
เก็บความช้ำ ไว้ใน หัวใจน้อย
เช็ดน้ำตา แล้วค่อย ตั้งใจแน่
อยู่กับม๊า กับป๊า ท่านคอยแล
ไม่เคยทำ ให้แย่ แบบนี้เลย
ลาก่อนนะ คนดี ขอลาก่อน
พี่ไม่ต้อง อาวรณ์ นะพี่เอ๋ย
คนไร้ค่า อย่างน้อง ไม่ต้องเอ่ย
คงแสนเชย เฉิ่มดิ จึงหนีไกล
12.20 น. 8 เมษายน 2548
รอแล้ว รอเล่า รอหาย
พี่ชาย ไม่ส่ง ข่าวหา
เป็นไร ไปหนอ ไม่มา
เอื้อยเอ่ย วาจา อย่างเคย
สัญญา กันไว้ ให้มั่น
เธอฉัน หายไป อย่าเฉย
อาจเกิด เหตุร้าย กล้ำเกย
น้องเอย หากพี่ หายไป
ผ่านมา หนึ่งวัน แล้วนะ
พี่จ๋า อย่าแกล้ง ได้ไหม
หรือพี่ ติดงาน อะไร
โปรดได้ ติดต่อ กลับมา
เป็นห่วง คิดไป ต่าง ๆ
น้องนาง ร้อนรน โหยหา
หรือพี่ โดนใคร จับฆ่า
น้ำตา ไหลริน รดใจ
โปรดทราบ มัดหมี่ คิดถึง
ถ้าขึ้ง เคืองโกรธ ขอได้
บอกมา อย่าอ้ำ อึ้งไป
จะได้ ปรับปรุง ให้ดี
คิดถึงพี่นะคะพี่พายุ
5 เมษายน 2548 23:41 น.
sun strom
เวลานี้ พานพบ คนในฝัน
รอนานวัน พึ่งเจอ โอ้เธอจ๋า
อยู่ที่ไหน หนใด ใยพึ่งมา
ทราบไว้ว่า รอคุณ ทุกค่ำคืน
เหมือนดังฝัน ค้างฝัน ในวันก่อน
หลับตานอน คราไหน ไห้สะอื้น
เก็บเอาความ หนาวเหน็บ เจ็บกล้ำกลืน
ยากจะฝืน นิททรา ครวญหาเธอ
ครั้นเจอหน้า ใยเจ้า จึงเศร้านัก
หรือโดนรัก หักอก หลงพร่ำเพ้อ
ใครกันหนอ ทำเจ้า ครวญละเมอ
บอกซิเออ อย่าทำ หน้างุนงง
เพียงเพราะลม รำเพย มาเอ่ยอ้าง
จึงเคว้งคว้าง ละเมอ จนเพ้อหลง
จนปวดร้าว เศร้าใจ ไม่อาจปลง
มิลดลง ความคิดถึง ติดตรึงใจ
คำว่ารัก ฝากไป ในวันนั้น
หรือหลอกกัน ให้เก้อ เพ้อหวั่นไหว
หรือเป็นแค่ คำหลอก กลอกกลิ้งไป
สัญญาใจ แค่ฉัน ที่ฝันเอา
ราตรีนี้ หลับตาลง คงขมขื่น
เมื่อวานซืน วันไหน หัวใจเหงา
เพราะคำมั่น มาทวงถาม ตามเป็นเงา
คำรักเรา ทำเหว่ว้า น้ำตาริน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
23004
