9 มีนาคม 2547 05:39 น.
sun strom
ลมกระโชก ส่งความเย็น พัดผ่านร่าง
กายน้องนาง สั่นระริก เพราะความหนาว
ถอดเสื้อนอก ใส่ไม้แขวน ไว้ที่ราว
เสื้อแขนยาว ที่ติดกาย ไม่พอเลย
ลมพัดแรง ตั้งแต่เช้า กระทั่งสาย
ยังไม่คลาย ความหนาว เจ้าลมเอ๋ย
หากได้กาย เจ้าพายุ มาก่ายเกย
น้องทรามเชย คงหายหนาว ทุกเช้าเย็น
9 มีนาคม 2547 05:25 น.
sun strom
วันนี้เรา เหงาจัง ไม่มีเพื่อน
ร่วมขีดเขียน คำกลอน อันแสนหวาน
อีก 7 วัน สองเรา ค่อยเจอกัน
แต่ตัวฉัน สามวันผ่าน ใจวุ่นวาย
คิดถึงคำ พร่ำวอน ผ่านยาฮู้
เหมือนก้บรู้ ว่าเรารัก ไม่ห่างหาย
เหมือนกับทราบ เราต้องการ นั้นอย่างไร
แล้วป้อนให้ เราอิ่มเอม เปรมฤทัย
ไม่มีเขา เราเหงา ๆ บอกไม่ถูก
ความพันผูก ที่มี คงจางหาย
หงุดหงิดใจ ปล่อยให้กาย เจ็บป่วยไข้
ทำอย่างไร จะได้คุย ซัก....คำ เอย
8 มีนาคม 2547 08:15 น.
sun strom
แสงสีทอง สาดส่องไป ทั่วท้องฟ้า
ใจเหว่หว้า คิดถึงเขา ไม่ลืนหาย
หกโมงเช้า นั่งมองนก บินมากมาย
ส่งเสียงกราย ใกล้ระเบียง ล้วนน่าดู
เช้าแล้วซิ เหมือนทุกวัน ที่ฉันเห็น
อากาศเย็น ท้องฟ้าใส น่านอนคู้
แต่ต้องตื่น ทำกิจวัตร ตอนเช้าตรู่
ยืนเคียงคู่ รอพระท่าน ที่ผ่านมา
ตื่นตอนเช้า นำอาหาร ใส่บาตรพระ
ไม่เคยละ กิจอย่างนี้ น่าทำหนา
เกิดชาติไหน บุญจะส่ง เกื้อหนุนน่ะ
เป็นนางฟ้า เป็นคนดี ที่ต้องการ
4 มีนาคม 2547 21:08 น.
sun strom
ก่อนกลับบ้าน วันนี้เรา ช่างสุขนัก
ก็คนรัก ส่งน้ำคำ ผ่านไปหา
ขับรถให้ ดีดีนะ น้องมัทน๊ะ
เป็นห่วงนา รักมัทน๊ะ อื้อปลื้มใจ
อันน้ำคำ เป็นยาดี วิเศษมาก
ออกจากปาก ผ่านที่ใด ให้สุขใส
ทั้งหวานหู รับแล้ว สุขที่ใจ
เหมือนกับได้ รับโอสถ ขนานดี
รักพี่น๊ะ ตอบกลับไป เสียงแจ้ว ๆ
ใจมันแป้ว กว่าจะเจอ น่ะคุณพี่
ลาพักร้อน ตั้งห้าวัน ฉันสุดที่
ห่วงหาพี่ ไม่ได้คุย คงเหงาใจ
4 มีนาคม 2547 15:47 น.
sun strom
ดั่งสายลม โชยพัด สะบัดอ่อน
พายุ ซันสตรอม หลอมใจใส
ด้วยพลัง แห่งรัก จากดวงใจ
หลอมรวมไว้ กลายเป็นหนึ่ง ซึ้งใจกัน
อยากตะโกน กู่ก้อง ร้องบอกว่า
29 เมษา แต่งงาน สืบสานฝัน
บอกให้รู้ ในยาฮู้ ไทยโพเอ็มนั้น
รู้เท่ากัน เป็นวันชื่น คืนสุขเอย
หน้าส่วนตัว
616
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
