25 มิถุนายน 2547 13:29 น.
sun strom
หากหัวใจ เธอบินไป ได้ดั่งนก
พี่จะผก ผันใจ ให้เป็นกิ่ง
เป็นต้นไม้ ให้น้อง ได้พักพิง
แผ่ก้านกิ่ง ร่มใบ ให้น้องนอน
สะสมบุญ กุศลสร้าง ปูทางไว้
เดินเรื่อยไป เหนื่อยนัก หยุดพักก่อน
ซุกหน้าแนบ แอบอกพี่ หลับตานอน
หยุดพักผ่อน พอมีแรง แล้วค่อยไป
พี่จะจูบ ที่เปลือกตา สองข้างนั้น
จูบรับขวัญ คนดีที่ หน้าผากใส
กอดแนบแน่น ให้น้อง ได้สุขใจ
มือลูบไล้ เส้นผม พรหมจูบตาม
25 มิถุนายน 2547 11:37 น.
sun strom
ความรัก สวยงาม ในความรู้สึก ... เรน
ความรักที่แท่จริงมักมาหลังจากที่ไม่มีที่ว่าง .... อัลมิตรา
แม้จะเศร้า แต่มาก ด้วยความหมาย
จิตใจชาย ยึดมั่น อย่างนั้นหนอ
มีน้อยนัก หากรัก รู้จักพอ
ไม่เติมต่อ หญิงอื่น ให้ชื่นใจ ... มัดหมี่
---------------------------------------------------
จิตใจชาย นั้นยึดมั่น ในรักแท้
มั่นคงแน่ ดั่งเป็น เช่นขุนเขา
พายุพัด ฝนกระหน่ำ หนักหรือเบา
พัดพาเอา รักแท้ไป ไม่ได้เลย
รักแท้จริง เพียงหญิงเดียว ที่เกี่ยวข้อง /font>
รักสำรอง สองใจ ชายเมินเชย
หากรักแล้ว รักมั่นคง ตรงนั้นเลย
รักเดียวเลย รักมั่น นิรันดร ... มัดหมี่ /font>
25 มิถุนายน 2547 06:07 น.
sun strom
ถึงตีห้า ฟ้าสาง ช่างงามนัก
ตื่นพร้อมพรัก เตรียมใส่บาตร กันอีกครั้ง
ลิ้นจี่งาม กล้วยไม้ ใสสดจัง
ด้วยความหวัง สร้างบุญ เป็นทุนกรรม
อาหารหวาน คาวได้ เตรียมไว้เสร็จ
ทั้งแกงเผ็ด กล้วยบวชชี อย่างดีล้ำ
หยิบใส่บาตร อธิษฐาน ส่งจิตนำ
รับถ้อยคำ อวยพร ท่านสอนใจ
วันนี้เรา จิตใส ใจสดชื่น
หลับทั้งคืน อิ่มเอม จะหาไหน
จากเมื่อวาน มาวันนี้ ช่างสุขใน
คล้ายหัวใจ บินไป ไร้พรหมแดน
24 มิถุนายน 2547 09:28 น.
sun strom
เจ็บที่ใจเหมือนถูกมีดกรีดเป็นแผล
เจ็บปวดแท้แผลที่ใจไม่จางหาย
เจ็บจริงจริงหญิงที่รักบอกลาไกล
เจ็บที่ใจหัวใจเจ็บเก็บไว้จำ
เจ็บครั้งนี้ขอพอที่จะได้ไหม
เจ็บหัวใจใครทำเจ็บเก็บความช้ำ
เจ็บแสนเจ็บยังเก็บรักไว้จดจำ
เจ็บน้ำคำร่ำลาไกลไม่หวนคืน
จุ๊บที่แก้ม ยิ้มอาย หายใจลึก
จุ๊บแล้วนึก ถึงวัน อันอ่อนหวาน
จุ๊บอีกนิด สะกิดหน่อย อย่ารำคาญ
จุ๊บนานนาน หวานจัง ประดังมา
จุ๊บที่ตา อย่าหลบ นะพี่เจ้า
จุ๊บเบา ๆ อย่าถอย อย่างอนน่า
จุ๊บที่ปาก บางๆ ยิ้มพริ้มตา
จุ๊บทั้งหน้า ยิ้มละมุน อบอุ่นจัง
หายเจ็บแล้วใช่เป่า....อิอิ
24 มิถุนายน 2547 08:14 น.
sun strom
สมองหมุนมึนงงลงนอนหงาย
ชาหัวใจคล้ายหยุดเต้นเป็นไรหนอ
พูดไม่ออกบอกไม่ได้คล้ายติดคอ
ได้แต่รอเวลาฟื้นตื่นอีกที
ทำไมหนอต้องเป็นเราพบความเศร้า
หลงรักเขาเข้าเต็มทรวงดวงใจพี่
มาบอกเลิกร้างลาไกลไม่ใยดี
บดขยี้รักสลายกลายเป็นจุล
ชอกช้ำใจหัวใจช้ำย้ำรอยแผล
คงเหลือแต่เพียงร่างกายใจเหลือศูนย์
อยู่อย่างคนไร้หัวใจให้อาดูรย์
ชีพดับสูญดีกว่าอยู่ดูเธอไป
ยิ้มกว้าง ๆ เดินรี่ เข้าไปหา
ยิ้มทั้งตา ออกจากใจ มาให้พี่
จุ๊บเบา ๆ ที่แก้ม คนแสนดี
น้องมัดหมี่ มาขอโทษ โปรดอภัย
ด้วยว่ายัง อ่อนด้อย ในเรื่องรัก
พึ่งประจักษ์ ว่าเจ็บ มากแค่ไหน
คิดจะเดิน ให้ห่าง แต่เจ้าใจ
บอกว่าไง รู้ป่าว จะเล่าให้ฟัง
ใจมันบอก ว่าเจ็บ เหมือนเล็บจิก
อย่าตุกติก หนีหาย ให้ผิดหวัง
ระวังเค้า จะทิ้ง ไม่อินัง
แล้วความหวัง ที่มี จะหมดไป
อย่าเลยนะ พี่พายุ อย่าโศกเศร้า
อย่าอับเฉา ให้น้อง ต้องร้องไห้
มัดหมี่เอง ก็เจ็บ ปวดดวงใจ
สัญญาไว้ จะไม่ไกล พี่อีกเลย
หน้าส่วนตัว
547
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
