5 มีนาคม 2548 21:47 น.

ด้วยรักจึงฝากฝัง

unicorn

เพราะเชื่อว่าวันนี้ยังมีอยู่                            จึงเชื่อว่านักต่อสู่ไม่สูญหาย
เพราะเคยเห็นคลื่อนซัดที่หาดทราย           ไม่เคยสิ้นขาดสายสักครั้งครา
เมื่อลูกเก่าลูกก่อนย้อนเข้าฝั่ง                     จึงเกิดคลื่นลูกหลังที่แรงกว่า
ลูกแล้วลูกเล่าไม่ร้างรา                               เก่าไปใหม่มาอยู่อย่างนั้น
ในใจเธอคิดอะไรฉันไม่รู้                           แต่แววตาที่เห็นอยู่มีไฟฝัน
เธอจะร้องเพลงบทไหนไม่สำคัญ                 แต่เป็นเพลงเดียวกันที่ฉันร้อง
เพราะไม่เคยเห็นใครอยู่โดดเดี่ยว             และขังตัวแต่ผู้เดียวอยู่ในห้อง
หากวันไหนบนถนนมีคนนอง                    ฉันอยากเห้นเธอเปิดห้องก้าวออกมา
เมื่อประเทศยังไม่มีเสรีให้                          หมู่มารังผยองใหญ่ทุกหย่อมหย้าล
หรือเธอจะนอนหลับได้เต็มตา                     ขณะโหงเหวห่ายังครองเมือง
นั่นเศษเสี้ยวผีเสื้อเปียกน้ำค้าง                  และซากศพนั่นคือร่างนกสีเหลือง
เธอจะเดินผ่านไปไม่ชำเลือง                      โดยไม่คิดแค้นเคืองแต่อย่างไร
ในใจเธอคอดอะไรฉันไม่รู้                         แต่แววตาที่เห็นอยู่เธออ่อนไหว
ฉันไม่อยากตั้งคำถามกับผู้ใด                     แต่ยังแอบเผื่อใจจะได้ชม
เมื่อเธอก่อกองไฟในคืนหนาว                    เราจักได้อิ่งอ้าวอ้างไฟห่ม
ถ้าค่อนดึกฟืนไร้และไฟชม                        หวังเพียงเธอเร่งระดมช่วยเติมฟืนฯ
                                                                 หวังเพียงเธอช่วยตื่นมาเติมไฟ



     ผลงานนี้เป็นของ ไพรฑูรย์ ธัญญา  หรือ อาจารย์ ธัญญา   ซึ่งขอนำผลงานของท่านาเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนะครับ				
5 มีนาคม 2548 21:09 น.

น้ำตาพ่อ-แม่

unicorn

พ่อแบกไถไปนายามฟ้าสาง               ลูกคิดสร้างทำชั่วให้มัวหมอง
แม่รดผักตกน้ำในลำคลอง                 ลูกไปจองตั๋วหนังแต่ยังวัน
พ่อถากฟันดินนาจนฟ้าสาย               ลูกสบายอัดบุหรี่มีความฝัน
แม่กินข้าวกับเกลือเมื่อเที่ยงวัน         ลูกสุขสันต์ข้าวมันไก่ใจใหญ่พอ
พ่อมือแตกบอบช้ำปล้ำถางป่า              ลูกเที่ยวบาร์เต้นรำช้ำใจหนอ
แม่นุ่งผ้าผืนหนึ่งเสื้อมอซอ                 ลูกสุดหล่อนุ่งมอร์สยอดไปเลย.
พ่อตัวดำหลังคู้อยู่กลางทุ่ง                   ลูกมัวยุ่งเรื่องผู้หญิงไม่นิ่งฉย
แม่รับจ้างตามลำเค็ญไม่เว้นเคย       ลูกไม่เคยตั้งใจในการเรียน
พ่อร้องไห้เมื่อทราบข่าวเงินตราหมด   ลูกคิดคดทำให้พ่อก่อปวดเศียร
แม่ถางำรไภนาแทบอาเจียน              ลูกหมั่นเพียรรีดไถใช้เงินตรา
พ่อผ่าฟืนขนของไปตลาด                    ลูกองอาจเล่นพนันทางตัณหา
แม่ขาดเลือดเหลืองผอมตรอมอุรา       แต่ลูกยาใจดำแม่ช้ำใจ
ลูกอัปรีย์พ่อแม่มีแต่ลำบาก                 ความทุกข์ยากเหลือล้นพ้นวิสัย
ว่าไม่นอนสอนไม่ฟังกรรมปานใด      พ่อทุกข์ใจแม่มีมารรำคาญครัญ
ทุกนาทีพ่อนี้มีแต่เศร้า                       ทุกค่ำเช้าไม่มีสุขทุกขืมหันต์
เห็นกงจักรเป้นดอกบัวพาตัวตัน         ลูกกลับหันสร้างทางชั่วมั่งทางพาล				
4 มีนาคม 2548 13:02 น.

ไม่จางหาย

unicorn

มีความรัก ความห่วงใย ไม่จางหาย
      สู่สายใย สานสัมพัน สองเรามั่น
   อยู่ห่างไกล สองเรา ไม่เคยหวั่น  
       เป็นแรงใจ ให้กัน ทุกวันคืน

				
4 มีนาคม 2548 12:59 น.

ให้โอกาสหัวใจได้ลองดู

unicorn

ถ้าวันนี้เธอต้องรับใครเข้ามา...


ที่เคยมีน้ำตา........ฉันก็อยากให้เธอลืม

ที่เคยเสียใจปวดร้าว.....ฉันก็อยากให้เธอเก็บไว้ในลิ้นชักของอดีต

เพราะฉันรู้....ยังไงเธอก็ไม่มีวันลืมความเจ็บช้ำนั้นได้หรอก....

ฉันจึงให้เธอเก็บไว้มากกว่า ฝืนใจให้ลืม

วันนี้....ถ้ามีใครมาเคาะประตูหัวใจของเธอ

อยากให้เธอกล้าที่จะเปิดรับคน-คนนั้น...

อย่าให้อดีตเปรียบเสมือนแม่กุญแจ...ที่ล็อคเธอไว้...

ให้นั่งอยู่ข้างในเพียงคนเดียว....อีกทั้งยังไม่ยอมที่จะรับใครเข้ามานั่งเป็นเพื่อน...

ผ่อนปรนความรู้สึกของตัวเอง.....ให้มีความยืดหยุ่น...

การเปิดรับใครอีกคนเข้ามา....

ไม่ได้หมายความว่า....เราจะต้องเจ็บซ้ำอีกครั้ง...

แต่ถ้าเผอิญ.....

เผอิญเธอต้องเจ็บในการตัดสินใจครั้งนี้อีก...

ไม่ต้องกลัวนะ...

มาหาฉันได้เสมอ....

ฉันจะให้ไหล่เธอพิง...

ฉันจะให้ 2 แขน โอบกอด....

ฉันจะคอยซับน้ำตาเธอด้วยความรัก...

ฉันจะปลอบประโลมด้วยความห่วงใย...

ฉันพร้อมจะยืนเคียงข้างเธอ...

โดยเฉพาะเวลาที่เธอไม่มีใคร.....

......

เรียนรู้เขาคนนั้น.....ไปในแต่ละวัน....

อย่างน้อยเราก็ได้เพื่อนเพิ่มเข้ามาในชีวิตอีก 1 คน

หากไม่สามารถมอบความรักแบบ คนของใจ ให้แก่เขาได้...

ก็อย่าฝืน....

ถ้ามันไม่ได้......ทั้งเราและเขา ก็รู้กัน

และความรักแบบเพื่อนมิตร.......ก็จะยังคงอยู่....

ไม่ง่ายที่จะรู้จักใครสักคนอย่างคุ้นเคย...

เพราะต่างต้องใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...

เริ่มคบ...เริ่มเรียนรู้...ไม่ได้หมายความว่า 

เธอจะต้องรักเขาเลยทันที....

คงความเป็นตัวเองไว้....

อย่างที่เป็นอยู่ทุกวัน......

แล้วทั้งเราและเขาจะรู้คำตอบ...

ว่าเราสามารถไปด้วยกันได้ดีหรือไม่

เวลาเปลี่ยนแปลงความรู้สึกกันได้...

ก็น่าจะให้ หัวใจของเรา ได้ลองดู.... 				
25 กุมภาพันธ์ 2548 17:43 น.

เธอ...ชีวิต

unicorn

เธอคือทุกทุกสิ่งในชีวิต
เธอคือชีวิตที่มีให้
    เธอคือความห่วงใยมิห่างหาย
ด้วยหัวใจดวงนี้มีให้เธอ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟunicorn
Lovings  unicorn เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟunicorn
Lovings  unicorn เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟunicorn
Lovings  unicorn เลิฟ 0 คน
  unicorn
ไม่มีข้อความส่งถึงunicorn