18 ตุลาคม 2547 13:21 น.
unicorn
เหนื่อยนักกับความรัก
เจบนักกับความลวง
น้ำตาเลยรินร่วง
คล้ายทวงถามความอาวรณ์
18 ตุลาคม 2547 13:20 น.
unicorn
เด็กน้อย...ข้างถนน
ไม่เคยได้กินพอเพียง
ไร้บ้างช่อง ที่นอนอบอุ่น
ไร้คนชุบชูเอาใจ
เร่ร่อนจรจัดไปในเส้นทางชีวิต
ส่งสายตาอ้อนวอนรบเร้า
เพียงจะได้เศษสตางค์เพื่อแลกเศษอาหาร
อดทนต่อสายตาเกรี้ยวกรารำคาญ
เพียงให้ชีวิตดำรงอยู่
เมืองใหญ่ แร้นแค้น คับแคบเกินกว่าจโอบอุ้มเขาได้
เพราะผู้คนล้วนดิ้นรนเพื่อตัวเอง
ดอกไม้ที่เพิ่งผลิกลีบ
จึงอับเฉาโรยราก่อนวัยอันควร
สงสารเจ้าเสียนัก...เด็กน้อย
18 ตุลาคม 2547 13:13 น.
unicorn
สำหรับผู้แพ้...
ไม่มีดอกาสเหลืออยู่
ไม่มีความถูกต้องให้ค้นหา
ไม่มีเวลาที่จะถามถึง
มีแต่นำตาของความพลาดหวัง
สายตาของคนรอบข้าง
เคลือบแคลงด้วยความสงสัย หวาดระแวง
กีฬา สร้างคน
หากก็ทำให้หลายคนหม่นมัว
เพราะเราคาดหวังถึงแต่ชัยชนะ
ไม่ได้เผื่อใจไว้สำหรับการพลาดแพ้
17 ตุลาคม 2547 10:01 น.
unicorn
ร่วมทางไปด้วยกันทุกฝันก้าว
ฝ่าคืนร้าวยาวนานไม่หวั่นไหว
แม้จะเจอหุบเหวหรือเปลวไฟ
เราพร้อมใจแผ้วทางฝันไม่หวั่นเกรง
17 ตุลาคม 2547 09:59 น.
unicorn
ให้เธอป็นคนดีของชีวิต
คอยใกล้ชิดผูกพันทั้งฝันตื่น
เป็นริ้วหวังเรืองรองของวันคืน
เป็นรอยชื่นไล่รอยหม่นที่ล้นใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟunicorn
หน้าส่วนตัว
623
