10 ตุลาคม 2547 13:12 น.
unicorn
น้ำนมเลี่ยงน้ำใจหลอมถนอมลูก
สัมพันธ์ผูกด้วยน้ำคำแม่พร่ำสอน
จะเติบโตเท่าใดใจอาทร
คุณมารดรควรเราท่านกตัญญู
10 ตุลาคม 2547 13:11 น.
unicorn
น้ำนมป้อนน้ำคำปลอบมอบลูกแก้ว
น้ำใจแผ้วสรรทางสร้างชีพให้
น้ำเหงื่อรินเพื่อลูกแม่สุขใจ
คุณแม่ไซร้ลำเลิศหมดเกินทดแทน
10 ตุลาคม 2547 13:09 น.
unicorn
มองออกไปเบื้องหน้าขอบฟ้ากว้าง
เงียบเวิ้งว้างไกลมากยากไปถึง
ได้แต่ฝากดวงใจใฝ่คะนึง
รักไมซึ่งจึงห่างหายสุดสายตา
รักครั้งแรกชอกช้ำระกำจิตเกิดแผลพิษเพราะหลงเล่ห์เสนห์หา
พิษไข้รักหนาวสั่นหวั่นอุรา
กลัวมายาพิศวาสแทบขาดใจ
10 ตุลาคม 2547 12:25 น.
unicorn
ไม่เคยคิดถึง
ไม่เคยเหงา
ไม่เคยเศร้า
ไม่เคยห่วงใย
ไม่เคยใส่ใจ
ไม่เคยรักใคร
ไม่เคยให้ใจ
นอกจากเธอคนเดียว
1 ตุลาคม 2547 12:09 น.
unicorn
........แม่จำลูกได้ทุกอย่างตั้งแต่เกิดจนโต จะทุกข์จะสุขก็คือลูกของแม่
แม่ให้โดยไม่เคยวาดหวังจะได้จากลูกทุกคนเป็นการตอบแทน
ลูกเอ๋ย...เมื่อลูกยังเป็นทารกทุกครั้งที่แนบอกดูดดื่มน้ำนมจากเต้า
สองมือน้อย ๆ ของเจ้าไขว่คว้าอยู่ไหว ๆ
วันนี้แม่สิ้นแรงแทบสิ้นใจจะมีมือของลูกคนไหน
เอื้อมมาปิดตาให้แม่ก่อนสิ้นลม.....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟunicorn
หน้าส่วนตัว
923
