18 มีนาคม 2553 04:31 น.

** กลอน ปัญหา "ใคร" เอ่ย **

victoriasecret

๐ มีปัญหามาทายไม่ง่ายยาก
เพียงดูจากบทกลอนที่ย้อนถาม
เมื่ออ่านไป.ให้คิดพินิจตาม
แล้วตอบความตามเน้นเขาเป็น  ใคร

๐ ถ้อยคารมคมเฉียบเปรียบนักปราชญ์
เก่งฉลาดมาดแมนแสนสวยใส
ทั้งหล่อหมวยสวยตี๋นี่กระไร
เอ๊ะ! ยังไงใครกันน่างันงง

๐ แต่งกลอนกานท์หวานเจี้ยบเนี้ยบทุกบท
ทุกถ้อยพจน์รจนาพาลุ่มหลง
ทั้งกาพย์โคลงโยงระยายร่ายบรรจง
ในหมู่ดงวงวรรณนั้นลือชา

๐ แทบทุกกลอนย้อนอ่านจะพานพบ
มิเร้นหลบกลบเกลื่อนจนเลือนค่า
ชื่อนั้นหนอ...ขอย้ำ...คำเดียวนา
โปรดตอบมา...ว่าใคร...ให้ถูกเอย

คำถามที่สองต่อเลยจ้า

๐ ถ้อยปุจฉา...มาถาม...ยามสงสัย
ว่าเหตุใด...ไยจึง...ถึงทำเฉย
ทุกถ้อยความ...ตามอ้าง...เหมือนอย่างเคย
โปรดเฉลยเอ่ยมา...ช้าอยู่ไย

๐ คำถามนี้...ที่เห็น...เน้นเรียบง่าย
แต่หน้าคุณ...วุ่นวาย...คล้ายสงสัย
อย่าไปหลง...จงอ่าน...อย่าผ่านไป
รู้ไหมใคร...ไหนกัน...นั้นถามมา

สองคำถาม สองคำตอบนะคะร้าบบบบ				
16 มีนาคม 2553 01:13 น.

จั๊กว่า'หยัง

victoriasecret

อ้ายปองหมาย...my dear...จนเสียศูนย์
Tell me soon...ทูนหัวสิมัวโอ่
เป็นควมฮัก...นั้กแหน่น...I can show
ฮอดอ้าย lowprofile...บ่อายไผ๋

Sweetheart...บาดใจ...ให้คึดฮอด
อยากพร่ำพรอดกอดน้อง...along side
Will never...เผลอใจ...ให้ you cry
อ้ายยอมตาย...by you...ฮู่ไว่เด้อ

I love you too muchซัดแล้วไป่?
บอกกะได่...my love...serve เสมอ
Love me nowฟ่าวมาอย่าเยิ่นเยอ
อยากสิเจอเผลอ crymy darling

๐ ฝากอีเกิ้ง...เทิงฟ้า...far away
Just to say...hello...โต๋มิตรมิ่ง
ฮักอ้ายหนอ...more than...anything
หมายต้องคิง...อิงอุ่น...soon this year

๐ ติ้ดขั้ดว่า...youre not...ปลอดเจ้าของ
It's wrong...น้องฮู้...อยู่บ่เนี้ย
จึงจำใจ๋bye-bye...oh my dear
Im so fear...เมียอ้าย...เพิ่นขายปื่น

ขางล่างหั้นเมียอ้ายเพิ่นเขียนไว่

Because I...love you...อยู่มากหลาย
If I cry...by you...คอยดูฉัน
ว่าจะเกิด...อะไร...จาก my gun
Kill you นั้น...ทันที...ไม่รีรอ				
13 มีนาคม 2553 21:15 น.

จบแบบเจ็บ

victoriasecret

๐ บนทางใจใบนี้เคยมีฝัน
ภาพสุขสันต์วันเก่าเคยเฝ้าถาม
สองดวงใจ.ใสสดเคยงดงาม
จวบใจสามตามขวางระหว่างเรา

๐ เมื่อหนึ่งใจใหลหลงมิคงมั่น
จึงไหวหวั่นปันใจไปให้เขา
ฟ้าสีครามยามนี้เป็นสีเทา
เมิ่อมีเงาเขานั้นเข้าคั่นกลาง

๐ พอรักคลายกลายกลับจึงสับสน
เพราะหนึ่งคนขนใจออกไกลห่าง
รักที่เคยล้นเหลือก็เจือจาง
ความเลือนลางห่างหายก็กรายเยือน

๐ ความรักที่มีเหลือเมื่อวันหนึ่ง
ยามหมดซึ้งถึงหวานก็พานเฝื่อน
ฝันตระการซ่านตรึงจึงบิดเบือน
เป็นรักเลือนเคลื่อนคล้อยบนรอยตรม

๐ จบแบบเจ็บเหน็บหนาวคราวรักจาก
เพราะรักมากยากฝืนความขื่นขม
เมื่อรักจางห่างหายกายระทม
เขาคงสมน้ำหน้าว่าไม่เจียม

๐ จากรู้จักทักทายกลายเป็นมิตร
จึงใกล้ชิดสนิทจนรักล้นเปี่ยม
สุขไหนปานหวานใดไม่เทียบเทียม
ไม่ทันเตรียมหัวใจวันไร้เธอ

๐ ยามรักร้างจางจืดก็มืดบอด
เคยพร่ำพรอดออดอ้อนวอนเสมอ
รักที่เคยท่วมท้นเฝ้าปรนปรอ
กลายเป็นเพียงภาพเบลอเมื่อเธอจร

๐ อาจจะดีที่ฉันเจ็บวันนี้
อาจจะมีที่เธอเจอรักหลอน
อาจบางทีที่รักที่หักคลอน
อาจจะย้อนรอยเยือนเหมือนดังเดิม				
10 มีนาคม 2553 14:06 น.

ระบำไพร ไผ่หลงกอ

victoriasecret

ผืนดินร้าง...หว่างผา...ในป่าใหญ่
มีธารใสไหลผ่านลานหินโล่ง
ไม้หลายหลากมากมายระยายโยง
มองเห็นโพรงโป่งดินใต้หินทราย

มีเนินภูอยู่ไกลในเบื้องหน้า
หมู่เมฆาคณานับจับเป็นสาย
ทิวป่าไผ่ไหวเอียงอยู่เรียงราย
ยืนท้าทายสายลมอย่างกลมเกลียว

ตรงโขดหินดินดานบนลานกว้าง
ต้นไผ่คว้างกลางโขดอย่างโดดเดี่ยว
เป็นไผ่หลงพงษ์หมู่อยู่ต้นเดียว
อวดใบเขียวเรียวงามช่างหวามจินต์

ไผ่หลงกอ...หน่อไผ่...ไม่ย่นย่อ
ยังแทงช่อ...หน่อผุด...มิหยุดสิ้น
ต้นแตกหน่อ...ต่อก้าน...พ้นลานดิน
คล้ายถวิล...ถิ่นฟ้า...นภางาม

หน่อเป็นลำ...ค้ำก้าน...แตกฐานราก
เป็นหลายหลาก...จากหนึ่ง...จึงสองสาม
ทุกคืนวัน...ฟันฝ่า...พยายาม
จนลุกลาม...ท่ามดง...แม้หลงกอ

ถึงมองไป...ไร้หวัง...ก็ยังขืน
คงหยัดยืน...ฝืนไป...ไม่ย่นย่อ
ขอลองดู...สู้ชะตา...มิรารอ
จนมีหน่อ...ต่อต้น...จนเป็นลำ

ไผ่หลงกอ...ต่อพงษ์กลางดงป่า
สู้ฟันฝ่า...พาต้น...พ้นพื้นต่ำ
กิ่งใบก้าน...สานสยาย...คล้ายร่ายรำ
สานลำนำ...ระบำไพร...ใต้ฟ้าคราม				
8 มีนาคม 2553 06:54 น.

ตำนานไพร ไผ่ลู่ลม

victoriasecret

๐ ยินเสียงแว่ว...แผ่วพลิ้ว...จากทิวไผ่
สายลมไล้ไกวแกว่งไร้แรงขืน
ลมกรรโชกโบกสบัดยังหยัดยืน
มิล้มครืน...ฝืนร่าง...กลางลมแรง

๐ ลมกระหน่ำซ้ำซัดหมายตัดโค่น
ไผ่เงนโงนโอนตามยามลมแกร่ง
เอนกอชูลู่ไปไม่เปลี่ยนแปลง
มิขืนแข่งแข็งข้อต่อพระพาย

๐ หลังลมแกร่งแรงจัดพัดพ้นผ่าน
ดอกไผ่บานเอนเอียงเคียงลำก่าย
ต้นต่อต้นบนพื้นยืนเรียงราย
ยามที่สายลมพร่างช่างชวนชม

๐ เสียงใบไผ่...ไล้กอ...ราวฉอเลาะ
ขับสำเนียง...เสียงเสนาะ...พอเหมาะสม
ยามใบเสียด...เบียดช่อ...ล้อสายลม
เหมือนน้ำพรม...รมย์รื่น...แสนชื่นใจ

๐ ที่ใต้ต้น...บนผืน...พิ้นดินแห้ง
มีหน่อแทง...แยงหน่อ...เป็นกอใหญ่
ค่อยค่อยคืบสืบสานตำนานไพร
เป็นต้นไผ่...ใหญ่สง่า...ท้าแดดลม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings  victoriasecret เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings  victoriasecret เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings  victoriasecret เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงvictoriasecret