25 มิถุนายน 2552 13:13 น.
whitelily
ขึ้นภูเขาเห็นเป็นหาดทรายสีขาว
มองวิวสวยยาวไปไกลสุดสายตา
เขาล้อมรอบขอบทะเลสุดปลายฟ้า
ด้วยมนตราสายลมชมทะเล
ทรายละเอียดละมุนเท้าด้วยรู้สึก
เดินก้าวลึกก้าวไกลใช่ลังเล
ดำว่าย ดำผุดทรุดซวนเซ
ด้วยคลื่นลมเลลมแรงปะทะกาย
สนุกสนานสำราญอิ่มเอมใจ
ชุ่มทั้งกายชุ่มทั้งใจความเหนื่อยหาย
มีงมหอย มีชิมน้ำ เค็มจนคาย
สุดท้ายนักเล่นเต้นโหย่งโหย่งหาของกิน
นั่นปลาทอด นี่ปูนึ่ง โน้นหอยแมลงภู่
ลองชิมดูอู้หู้อร่อยจริงอร่อยทั้งสิ้น
ทั้งเบียร์ สุรา สปายช่างนุ่มลิ้น
อร่อยดิ้นชินปากทุกคนไป
ได้เวลาช่วงเย็นนั่งมองฟ้า
เห็นตาวันงามตาฟ้าสดใส
ช่างเย็นกายเย็นใจเพลิดเพลินไป
ช่างสุขใจในฤทัยเหล่าลูกทัวร์
16 มิถุนายน 2552 08:56 น.
whitelily
เสียงไพเราะเรียงร้อยเพียงคำหวาน
เพื่อขับขานเสียงเสนาะไพเราะหู
มีคะ-ขา มีจ้ะ-จ้า น่าชื่นชู
ทำให้รู้ผู้ใช้เธอนั้นอ่อนหวาน
กิริยาวาจาสำรวมดูน่ารัก
รู้จักรักพิทักษ์ภาษาใช้สื่อสาร
มิใช่เพื่อใครแต่เพื่อเธอเพื่อวงศ์วาน
เพื่อสืบสานวัฒนธรรมเพื่อสิ่งดี
การเรียนรู้สิ่งดีดีไม่มียาก
ไม่ลำบากหากต้องการไม่ถึงปี
เพียงฝึกพูด ฝึกทำในทุกที่
ย่อมต้องดีไม่มีเขินทำประจำ
ยิ่งเด็กเด็กฝึกไว้เถอะนะเจ้า
เมื่อเติบใหญ่เอาไปใช้ทุกถ้อยคำ
พูดดีดี พูดไพเราะ พูดย้ำย้ำ
พูดให้จำ พูดให้ทำ เพื่อตัวเรา
ไม่มีใครอับจนเพราะพูดดี
ไม่มีใครตีหน้าว่าหยาบเอา
ไม่มีใครรังเกียจเกลียดนานเนา
ไม่มีใครดีเท่าเรารู้ฝึกตน
ในทุกคนย่อมต้องมีความอ่อนหวาน
เพื่อเพิ่มเติมล้านหว่านรักในฝูงชน
ให้พ่อแม่พี่น้องอีกเหตุผล
หวังให้คนทั้งปวงทั้งหมดเขารักเรา
11 มิถุนายน 2552 10:10 น.
whitelily
เฝ้าขบคิดเค้าโครงของชีวิต
เฝ้าทบทวนมวลมิตรที่ห่างหาย
เฝ้ามองหาเส้นทางที่ย่างกลาย
เฝ้าเพื่อหมายปลายทางที่สรรค์สร้าง
เพื่อนเพื่อนห่างหายเหมือนไกลห่าง
เพื่อนเพื่อนสร้างครอบครัวรั้วขอบข้าง
เพื่อนเพื่อนทำหน้าที่ที่แตกต่าง
เพื่อนเพื่อนเดินตามทางที่ว่าดี
ความห่างกันหาใช่เหตุของจิตใจ
ความคิดถึงหาใช่ต้องเจอกันทุกที
ความหวังดีหาใช่เจือจางจนไม่มี
ความรักหาใช่น้อยตามปีที่ห่างไกล
เพื่อนจ้าเธออยู่ไกลหาใช่จะไม่ห่วง
เพื่อนยังหวงกลัวควงใครแล้วปวดใจ
เพื่อนยังสอบถามมีสุขหรือเป็นเช่นไร
เพื่อนยังรักเพื่อนด้วยใจที่รักจริงเสมอมา
ห่วง... เสมอเธอจ้าว่าทำอะไร ห่วง... ยิ่งกว่าใครใครในทุกนาที ห่วง... เธอเจ็บป่วยด้วยโรคที่มากมี ห่วง... ในทุกเรื่องที่สัมพันธ์กัน ห่วง... จังเช้านี้จะมีอะไรกิน ห่วง... เธอไม่ชินเส้นทางเหมือนทุกวัน ห่วง... เธอเบื่อความห่วงใยจากใจฉัน ห่วง... เธอหวั่นไหวกลัวใครเขามาชิง หวง... นะกับแขนที่เคยควง หวง... นะกับคำท้วงที่เคยติง หวง... นะกับคำชมที่ไม่จริง หวง... นะเธอยิ่งหล่อซะเหลือเกิน หวง... นะอ้อมกอดที่อบอุ่น หวง... นะคุณหากใกล้ใครเวลาเดิน หวง... นะกับสายตายามเขินเขิน หวง... นะสิ่งเพลิดเพลินจากใจคุณ ทั้งห่วงทั้งหวงเพราะรักมาก แต่ก็ยากที่จะเอ่ยบอกกับคุณ รู้ได้ไหมรู้ด้วยใจที่อบอุ่น รู้ว่าคุณคือหนึ่ง หนึ่งในดวงใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwhitelily
หน้าส่วนตัว
1221
