18 ธันวาคม 2549 22:05 น.
WhiteWizard
คราตะวันยกตนพ้นขอบฟ้า
ทุกชีวาย่อมเห็นเส้นทางใหม่
สู้หรือนิ่งล้วนตามความเป็นไป
สัจจธรรมแห่งวันใหม่จึงให้ยล
ตราบโลกนี้จำรัสแสงแห่งอาทิตย์
ย่อมเผยเงาของชีวิตทุกแห่งหน
บ่งความมืดหรือชั่วในตัวคน
มนุษย์ไม่เคยพ้นความหม่นดำ
แล้วแต่จะซ่อนปิดมิดเพียงไหน
เพื่อเกาะกินใครต่อใครได้อิ่มหนำ
ผู้ฝักไฝ่ศรัทธาในอาธรรม
อาจซ่อนกรรมชั่วไว้ในราตรี
สัจธรรมแห่งแสงจึงแจ้งกระจ่าง
ให้เห็นทางรู้ผิดรู้คิดหนี
เปลือกที่มากเพชรพลอยร้อยมณี
อาจเพียงผีที่ไม่หวั่นตะวันทอง
15 ธันวาคม 2549 19:18 น.
WhiteWizard
ศาลไคฟงลือนามการตัดสิน
พวกกังฉินมากหน้าพาหัวหาย
มีท่านเปาสางคดีจนคลี่คลาย
สื่อดี-ร้ายสู่สายตาประชาชน
พิทักษ์ธรรมนำสร้างทางถูกผิด
ด้วยความคิดสัตย์ซื่อถือเหตุผล
มอบความจริงที่แท้แก่ผู้คน
ผู้ผิดล้วนไม่พ้นโดนโทษทัณฑ์
จนเรื่องราวถูกสานต่อสู่จอแก้ว
เพื่อเป็นแนวเส้นทางที่สร้างสรรค์
สื่อคุณธรรมยิ่งใหญ่ในชีวัน
อีกครบครันหลากอารมณ์จนติดตา
แต่กาลนี้เสียงผู้ใหญ่ใคร่เป็นห่วง
หนังอาจลวงเด็กน้อยด้อยเดียงสา
ให้เห็นว่าประหารกันนั้นธรรมดา
เลวต้องฆ่าชั่วต้องตายไปทุกคน
กลองแห่งศาลสื่อไทยจึงกึกก้อง
เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมล้ำเหตุผล
เพื่อปกป้องผ้าขาวอย่างเยาวชน
ไม่ให้หม่นเปื้อนดำระกำใจ
บอกข้อหาเปาบุ้นจิ้นให้ยินทั่ว
ชอบตัดหัวอ้างสัตย์ซื่อถือเป็นใหญ่
แล้วนำมาเผยแพร่แก่เด็กไทย
หวั่นท่านเปาส่งเสริมให้เด็กใจทราม
กฏป่าเถื่อนไทยนี้ไม่มีแน่
ขอเอาแค่ผู้ต้องหามาสอบถาม
พอผลได้ประโยชน์ได้ใต้โต๊ะตาม
กฏหมายไทยแสนงามก็ผ่อนพลัน
สื่อโหดร้ายไทยเราไม่เอาแน่
เรามีแต่ละครดีที่สร้างสรรค์
เหล่านางร้ายจิกหัวแย่งผัวกัน
นางเอกผู้เฝ้าฝันวันขึ้นเตียง
ไม่ใช่สื่อที่สร้างเด็กแต่เล็กน้อย
ให้เฝ้าคอยประหารกันเกินหลีกเลี่ยง
ผู้ใหญ่เราเห็นการณ์ไกลไม่เอนเอียง
จึงเป็นเสียงแทนเด็กน้อยคอยเฝ้าดู
ท่านเปาจึงต้องถูกพิพากษา
ฐานชอบเผยภาพการฆ่าน่าอดสู
ต้องละครน้ำเน่าไทยที่เชิดชู
นี่แหละหนูสื่อที่ดีมีคุณจริง
22 กันยายน 2549 12:24 น.
WhiteWizard
น = นครา ประไพพงศ์ ก = โกฏิดารา ว = Whitewizard ด = แดดเช้า
น - คือลำนำ ชีวิต มิตรภาพ
ก -ซึ้งดื่มด่ำกำซาบเอิบอาบไหล
ว -สุขสุนทรีเลิศล้ำช่วยนำใจ
ด -เหนือคำใดเรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์
ก -ทุกอารมณ์อักษราสมาชิก
ว -มักแพลงพลิกโศกาเป็นสุขสันต์
ด -ล้างชำระเหงาหงอยพลอยผูกพัน
น -ถ้อยสำเนียงเรียงร้อยฝัน...พันธมิตร
ว -ศิลป์วจีนำพาชีวาสุข
ด -บำบัดทุกปัญหาค่าถูกผิด
น - จำรุงใจให้เรียนรู้...รู้ชีวิต
ก -ผสานกิจกวีไว้ในบานบรรณ
ด -มาเถิดมา ... พันธมิตรลิขิตอักษร
น -ร่วมร้อยกลอนร้อยใจไปตามฝัน
ก -รื่นบรรเลงเพลงกาพย์ตราบชีวัน
ว - ด้วยหัวใจหมายมั่นฝันกวี
19 กันยายน 2549 22:19 น.
WhiteWizard
น = Numeo ด = แดดเช้า ม = ม้าลาย ว = Whitewizard
น- เชิญสี่ศรีพี่น้องลองกลอนสด
ด - ช้าเดี๋ยวอดออดอ้อนกลอนอ่อนไหว
ว - มาเถิดมาเรียงถ้อยรักอักษราไทย
ม - ร้อยหัวใจพร้อมเพรียงเรียงเป็นคำ
ด - เป็นผลงานสานก่อต่อความคิด
ว - งานนิมิตคุณค่าพาชื่นฉ่ำ
ม - ขับทำนองร้องเล่นเป็นลำนำ
น - หรือร้องรำป้อหญิงยิ่งสบาย
ว- ดุจมหาคีตาแห่งฟ้าสรวง
ม- ดาษดาวร่วงสว่างแจ้งด้วยแสงฉาย
น- ดั่งหยาดฟ้าหยาดฝนหล่นประกาย
ด- ร้อยเรียงรายภาษาศิลป์จินตนา
ม- สานอักษรความคิดลิขิตฝัน
น-ใจคงมั่นสู่เป้าที่เราหา
ด- จะสืบสานกานท์กวีพลีเวลา
ว- เพื่อนำมาซึ่งเกียรติศิลป์ถิ่นผองไทย
น- ใช้กลอนหวานหว่านในใจสาวสาว
ด- ร้อยเรื่องราวบันทึกคำพร่ำฝันใฝ่
ว- เป็นของขวัญแด่นางช่างพิไล
ม- จุดเปลวไฟในคำจำนรรจา
ด- ฝากหัวใจทั้งหมดใส่บทกลอน
ว- ช่างอักษรจักประดิษฐ์คิดศึกษา
ม- ทำนองเสนาะเปล่งประกายพร้อมสายตา
น- เพื่อบอกว่ารักเธอเสมอเอย
13 กันยายน 2549 14:24 น.
WhiteWizard
สนธยาท้อลับดับกษัย
เพริศพิไลจันทราคราสืบสาน
สู่ห้วงหาวตราบฟ้านิศากาล
กล่อมดวงมานเคลิ้มคล้อยด้วยรอยดาว
หากราตรีดุจชีวีที่ไหลผ่าน
สายธาราแห่งกาลนานเหน็บหนาว
คงมีวันฟ้าสิ้นกลิ่นไอดาว
ฟ้าคงไม่สุกสกาวทุกคืนวัน
ค่ำคืนนี้ใจเห็นไม่เป็นสุข
ไร้สีมุกดารานภาฝัน
โลกทั้งโลกชินชาพาเงียบงัน
ฤาเจ้าจันทร์แสนเทวษสมเพชใคร
เห็นพื้นทรายรายรางข้างเสมอ
หากไร้เธอเคยพิงบ่าจ้องฟ้าใส
แล้วพร่ำขอพรฝันอันพิไล
วันนี้ใจขาดเธอเพ้อเคียงครอง
แม้นหมื่นพันดารา ณ ห้วงหาว
ฤาสกาวเท่าเนตรใสในตาสอง
ที่จ้องจับรักมั่นอันเรืองรอง
ประกายทองเฉิดพักต์รัตติกาล
สายลมอ่อนโชยชื่นคลื่นสวรรค์
ดุจอนันต์คีตามหาศาล
หากเพียงขาดเสียงเจ้าเยาว์มาน
ทุกสิ่งคงเป็นตำนานที่รางเลือน
หนาวแสนหนาวบาดทรวงในห้วงจิต
เคยแนบชิดกายกรอ้อนเสมือน
จดจำอุ่นรักนี้มิลืมเลือน
วันนี้เจ้ากลับแชเชือนเดือนนที
แลสิ่งใดคืนนี้มีแต่ขาด
ความพิลาสแห่งดาวใจไร้สักขี
จวบแผ่นฟ้าครอบลวงห้วงปฐพี
ราตรีนี้พิการแล้วเมื่อแคล้วเธอ
หน้าส่วนตัว
1612
