22 กันยายน 2549 12:24 น.
WhiteWizard
น = นครา ประไพพงศ์ ก = โกฏิดารา ว = Whitewizard ด = แดดเช้า
น - คือลำนำ ชีวิต มิตรภาพ
ก -ซึ้งดื่มด่ำกำซาบเอิบอาบไหล
ว -สุขสุนทรีเลิศล้ำช่วยนำใจ
ด -เหนือคำใดเรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์
ก -ทุกอารมณ์อักษราสมาชิก
ว -มักแพลงพลิกโศกาเป็นสุขสันต์
ด -ล้างชำระเหงาหงอยพลอยผูกพัน
น -ถ้อยสำเนียงเรียงร้อยฝัน...พันธมิตร
ว -ศิลป์วจีนำพาชีวาสุข
ด -บำบัดทุกปัญหาค่าถูกผิด
น - จำรุงใจให้เรียนรู้...รู้ชีวิต
ก -ผสานกิจกวีไว้ในบานบรรณ
ด -มาเถิดมา ... พันธมิตรลิขิตอักษร
น -ร่วมร้อยกลอนร้อยใจไปตามฝัน
ก -รื่นบรรเลงเพลงกาพย์ตราบชีวัน
ว - ด้วยหัวใจหมายมั่นฝันกวี
19 กันยายน 2549 22:19 น.
WhiteWizard
น = Numeo ด = แดดเช้า ม = ม้าลาย ว = Whitewizard
น- เชิญสี่ศรีพี่น้องลองกลอนสด
ด - ช้าเดี๋ยวอดออดอ้อนกลอนอ่อนไหว
ว - มาเถิดมาเรียงถ้อยรักอักษราไทย
ม - ร้อยหัวใจพร้อมเพรียงเรียงเป็นคำ
ด - เป็นผลงานสานก่อต่อความคิด
ว - งานนิมิตคุณค่าพาชื่นฉ่ำ
ม - ขับทำนองร้องเล่นเป็นลำนำ
น - หรือร้องรำป้อหญิงยิ่งสบาย
ว- ดุจมหาคีตาแห่งฟ้าสรวง
ม- ดาษดาวร่วงสว่างแจ้งด้วยแสงฉาย
น- ดั่งหยาดฟ้าหยาดฝนหล่นประกาย
ด- ร้อยเรียงรายภาษาศิลป์จินตนา
ม- สานอักษรความคิดลิขิตฝัน
น-ใจคงมั่นสู่เป้าที่เราหา
ด- จะสืบสานกานท์กวีพลีเวลา
ว- เพื่อนำมาซึ่งเกียรติศิลป์ถิ่นผองไทย
น- ใช้กลอนหวานหว่านในใจสาวสาว
ด- ร้อยเรื่องราวบันทึกคำพร่ำฝันใฝ่
ว- เป็นของขวัญแด่นางช่างพิไล
ม- จุดเปลวไฟในคำจำนรรจา
ด- ฝากหัวใจทั้งหมดใส่บทกลอน
ว- ช่างอักษรจักประดิษฐ์คิดศึกษา
ม- ทำนองเสนาะเปล่งประกายพร้อมสายตา
น- เพื่อบอกว่ารักเธอเสมอเอย
13 กันยายน 2549 14:24 น.
WhiteWizard
สนธยาท้อลับดับกษัย
เพริศพิไลจันทราคราสืบสาน
สู่ห้วงหาวตราบฟ้านิศากาล
กล่อมดวงมานเคลิ้มคล้อยด้วยรอยดาว
หากราตรีดุจชีวีที่ไหลผ่าน
สายธาราแห่งกาลนานเหน็บหนาว
คงมีวันฟ้าสิ้นกลิ่นไอดาว
ฟ้าคงไม่สุกสกาวทุกคืนวัน
ค่ำคืนนี้ใจเห็นไม่เป็นสุข
ไร้สีมุกดารานภาฝัน
โลกทั้งโลกชินชาพาเงียบงัน
ฤาเจ้าจันทร์แสนเทวษสมเพชใคร
เห็นพื้นทรายรายรางข้างเสมอ
หากไร้เธอเคยพิงบ่าจ้องฟ้าใส
แล้วพร่ำขอพรฝันอันพิไล
วันนี้ใจขาดเธอเพ้อเคียงครอง
แม้นหมื่นพันดารา ณ ห้วงหาว
ฤาสกาวเท่าเนตรใสในตาสอง
ที่จ้องจับรักมั่นอันเรืองรอง
ประกายทองเฉิดพักต์รัตติกาล
สายลมอ่อนโชยชื่นคลื่นสวรรค์
ดุจอนันต์คีตามหาศาล
หากเพียงขาดเสียงเจ้าเยาว์มาน
ทุกสิ่งคงเป็นตำนานที่รางเลือน
หนาวแสนหนาวบาดทรวงในห้วงจิต
เคยแนบชิดกายกรอ้อนเสมือน
จดจำอุ่นรักนี้มิลืมเลือน
วันนี้เจ้ากลับแชเชือนเดือนนที
แลสิ่งใดคืนนี้มีแต่ขาด
ความพิลาสแห่งดาวใจไร้สักขี
จวบแผ่นฟ้าครอบลวงห้วงปฐพี
ราตรีนี้พิการแล้วเมื่อแคล้วเธอ
12 กันยายน 2549 11:37 น.
WhiteWizard
เหม่อมองเงาใต้น้ำอำพรางหมอง
ได้แต่ลองยิ้มใส่ใจแดงฉาน
เห็นเพียงเงาเสแสร้งแกล้งสำราญ
ความเบิกบานสิ้นไร้ในตัวตน
เห็นแต่หยาดน้ำใสในตาโศก
โลกหนอโลกลวงจิตวิปริตผล
ใจไร้ค่าภายนอกหลอกสิ่งยล
เงาที่เป็นแสนมืดมนคนหลอกตัว
กว่าได้เห็นในของคนไร้ค่า
ต้องอัตตาที่แท้พ่ายแพ้ชั่ว
หลงครรลองผองกรรมทำเมามัว
แสนหวาดกลัวทุกคราเห็นค่าเงา
แลร่างสองในน้ำตามกล่าวอ้าง
หวังลบล้างสิ่งชั่วมั่วโง่เขลา
โถมฟาดใส่วารีที่ดูเบา
เพราะรู้ความโง่เง่าเข้ารอญราญ
''ไร้สำนึกประพฤติเยี่ยง
หล่อเลี้ยงกาฝากรากผลาญ
พิบัติสิ้นตัวกลัวประจาน
สำราญเริงเพลิงอัปรีย์''
หลงแล้วหลงทางตรงคงทางสาป
หลงลิ้มบาปกินใจในวิถี
สิ้นศักดาสิ้นตัวมั่วกาลี
จึงเห็นผีทุกเพลาคราส่องตัว
หน้าส่วนตัว
1147
