18 พฤษภาคม 2550 08:19 น.
WhiteWizard
ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่งดังก้องหู
เหลียวมองดูวิหคบินเหนือหินผา
เป็นอีกครั้งที่ได้ละสายตา
จากการจ้องตำรามานานปี
ให้ผืนทรายสีทองกองห่มเท้า
เหมือนกลับเข้าวัยฝันอันสุขี
อุทัยเล่นแสงวาววับกับวารี
ทุกสิ่งนี้มีชีวาในตาใจ
เหมือนได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น
แล้วมันเป็นเช่นนี้ทุกทีไหม?
ธรรมชาติแสนงามมีความนัย
กระซิบบอกต่อใครให้รับรู้
เพียงเปิดตาทั้งคู่ดูให้ทั่ว
เปิดใจตัวพังกรอบคิดนอกลู่
รับรู้สึกถึงฝันอันพรั่งพรู
จากผองครูทั้งหลายด้วยวิญญา
รับรู้ถึงความหวังอันดุจแสง
รับรู้ความแข็งแกร่งแห่งหินผา
รับรู้ความเลื่อนใหลในเวลา
รับรู้ความเย็นชาแห่งราตรี
และรู้สึกถึงมันทั้งชีวิต
จากเคยปิดกั้นมันหันหน้าหนี
และเรียนรู้สิ่งอื่นใดในปฐพี
ที่ไม่มีบอกไว้ในตำรา
นั่นเพราะสิ่งใดใดในโลกนี้
ต่างก็มีความนัยให้ศึกษา
แม้นเรานี้เกิดตายหลายชีวา
รู้ปัญญาทั้งโลกนี้เพียงเสี้ยวเดียว
หน้าส่วนตัว
1570
