30 กันยายน 2545 21:18 น.
windsaint
เธอรักเขา ใยฉันจะไม่รู้
เธอรักเขา ฉันก็ดูอยู่ห่างห่าง
เธอรักเขา ฉันอยู่อย่างอ้างว้าง
เธอรักเขา แต่จืดจางจากฉันไป
ฉันก็เพียง คนเก่าทีเศร้านัก
ฉันก็เพียง คนอกหักที่หวั่นไหว
ฉันก็เพียง คนเศร้า...ที่อยากให้เธอเอาใจ
ฉันก็เพียง คนที่ใจ...มีแต่น้ำตา
ในหัวใจ ยังคงรักเธออยู่
ในหัวใจ ยังรู้...รักเธอยิ่งกว่า
ในหัวใจ ยังมีเธอถึงแม้...จะมีน้ำตา
ในหัวใจ ยังบอกว่า...ฉันรักเธอ
29 กันยายน 2545 20:57 น.
windsaint
เขารักกัน เขาแคร์กันฉันพอรู้
เขารักกัน ฉันแอบดูอยู่ห่างห่าง
เขารักกัน ฉันก็แค่คนคั่นกลาง
เขารักกัน ฉันก็คว้างอกหัก...อยู่เดียวดาย
เขารักกัน เธอรักเขาเขารักเธอ
เขารักกัน ฉันก็เอ๋อฉันก็พ่าย
เขารักกัน ฉันก็แค่คนมาสาย
เขารักกัน ฉันก็หงาย...เพราะมาทีหลัง
เขารักกัน ฉันเดียวดายเหมือนสายลม
เขารักกัน ฉันก็ตรมสุดจะรั้ง
เขารักกัน ฉันนอนซมตรมใจพัง
เขารักกัน ความหวัง...ก็พังทลายลง
เขารักกัน แค่ฉันคิดก็ผิดแล้ว
เขารักกัน ฉันก็แคล้วแค่ใหลหลง
เขารักกัน ฉันก็อึ้งตะลึงงง
เขารักกัน ฉันก็คง...แค่คนที่เสียใจ
เขารักกัน ฉันชอกช้ำระกำจิต
เขารักกัน ฉันแค่มิตรแค่เพื่อนใหม่
เขารักกัน แต่ฉันที่เสียใจ
เขารักกัน เหลือฉันไว้...แค่คนที่อกหัก...เพราะรักเธอ
เรื่องราวนี้จะมีต่อแน่ๆเลย
28 กันยายน 2545 19:12 น.
windsaint
ในคืนนี้ มีดาวพราวนภา
ในคืนนี้ มองฟ้าแล้วฉันเหงา
ในคืนนี้ มองใจแล้วแสนเศร้า
ในคืนนี้ คืนเหงาเหงาของหัวใจ
ลมพัดโชย โบยโบกกรรโชกพัด
ลมพัดโชย สะบัดที่พัดให้
ลมพัดโชย พัดสาดฟาดที่ใจ
ลมพัดโชย พัดให้ใจพะวง
ลมเหงา เปล่าเปลี่ยวและเหงาใจ
ลมเหงา อ่อนไหวจิตใจหลง
ลมเหงา เฝ้าคิดให้จิตงง
ลมเหงา เฝ้าพะวงคิดถึงเธอ
26 กันยายน 2545 12:17 น.
windsaint
...ปฏิกูลเต็มทั่วทั้ง.....เมืองไทย
หากแต่ในจิตใจ.......สะอาดสิ้น
ยังดีกว่าที่ให้............ใจมาก ขยะแล
ชนชาติอาจดับดิ้น.....ชาติสิ้นชาติไทย
25 กันยายน 2545 17:58 น.
windsaint
เพียงทักทายทายทักกลับหมางเมิน
เพียงทักทายกลับเดินห่างเหินหาย
เพียงทักทายกลับไร้ยิ้มรอยพริ้มพราย
เพียงทักทายคล้ายว่าน้ำตาริน
เป็นแค่เพียงลมบางเบาที่เลยผ่าน
เป็นแค่เพียงหมอกม่านที่ผ่านสิ้น
เป็นแค่เพียงเศษใจในเศษดิน
เป็นแค่เพียงก้อนหินที่ละเมอ
อยากให้รู้ให้ซึ้งสักแค่ไหน
อยากให้รู้ให้เข้าใจในคำเพ้อ
อยากให้รู้ให้คิดที่อยากเจอ
อยากให้รู้ว่ารักเธอมากเพียงใด
มองแสงจันทร์แววตาที่เหมือนฝัน
มองแสงจันทร์แสงนวลดูสดใส
มองแสงจันทร์วาววับอยู่รำไร
มองแสงจันทร์แต่แสงใจไร้คนมอง
ไร้คำตอบขาดคำพูดไม่รู้จัก
ไร้คำตอบขาดคนรักใจยังหมอง
ไร้คำตอบขาดคำตอบที่ร่ำร้อง
ไร้คำตอบขาดคนปองให้ท้อใจ
เหลือเพียงเสียงเบาเบาของอากาศ
เหลือเพียงเสียงลมบาดใบไม้ไหว
เหลือเพียงเสียงกระซิบของหัวใจ
เหลือเพียงเสียงหัวใจที่ช้ำตรม
ยังไม่ลืมไม่ลืมไม่ลืมเธอ
ยังไม่ลืมคำพร่ำเพ้อที่ขื่นขม
ยังไม่ลืมเสียงพร่ำที่ช้ำตรม
ยังไม่ลืมคำชื่นชมว่ารักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
1126
