5 เมษายน 2546 23:51 น.
windsaint
กรงใจ
ก็มองเธอมองดูอยู่แสนนาน
เธอเดินผ่านแอบมองจ้องเธอไว้
ก้ว่ารักแต่เธอไม่สนใจ
ทำอย่างไรจะได้นั่งมองเธอ
จะจับเธอใส่กรงแล้วลงขัง
จะได้นั่งทั้งจ้องมองให้เพ้อ
จะกลั่นรักเป็นข้าวน้ำป้อนให้เธอ
จะขอเจอเพียงเธอแค่คนเดียว
จะเก็บเธอทุกเมื่อไม่เผื่อใคร
เก็บเอาไว้มีใครก็ไม่เหลียว
ขอยอมเลวเก็บเธอดูคนเดียว
จะไม่เลี้ยวให้ใครมาแย่งเธอ
จะขังเธอเอาไว้ต่อไปนี้
จะดูเธอคนดีไม่มีเผลอ
จะเฝ้าคอยป้อนรักคอยปรนเปรอ
จะขังเธอให้ลงที่กรงใจ
จะขังเธอจ้องเธอและเก็บเธอ
คอยมองเหม่อเพ้อคอยให้คล้อยไหว
เอาสายลมผสมบ่มลงไป
แล้วรอให้เธอตอบรักนะนวลปราง
4 เมษายน 2546 23:00 น.
windsaint
สพาใจ
เปิดประชุมโต้เถียงเอาเสียงมาก
ไม่ลำบากรัฐบาลฝ่ายเสนอ
ยื่นมติอภิปรายให้หมายเธอ
เมื่อแรกเจอก็หลงที่ตรงใจ
ฝ่ายเสนอเปิดประเด็นให้เห็นรัก
จึงประจักษ์รักเธอที่ตรงไหน
ชี้ข้อดีมากมายไม่หายไป
รักเธอไว้แท้แท้มีแต่ดี
ฝ่ายค้านลุกขึ้นโต้อย่างโอ่อ่า
ถ้าเกิดว่าเสียใจเสียศักดิ์ศรี
แล้วเธอเมินเหินห่างอย่างที่มี
แล้วแบบนี้ดีหรือท่านประธาน
สภาใจขอมติทั้งสองฝ่าย
อภิปรายยกมือไว้ไม่มีหาร
ลงมติไว้วางใจรัฐบาล
ให้หน้าด้านพาใจรักเธอต่อไป
จะหน้าด้านอยู่อย่างนี้แค่มีเธอ
แค่เพียงเจอพบหน้าไม่ไปไหน
มตินี้จะรักเธอต่อไป
จงรู้ไว้รักเธอเพ้อนวลปราง
3 เมษายน 2546 23:08 น.
windsaint
คาลมด่า
แอบอ้างชื่อถือดีว่ามีเก่ง
ปลอมตัวเปล่งประกาศคาดเชื่อถือ
เล่นลับหลังใส่ร้ายทำลายชื่อ
นี่น่ะหรือคือกวีที่นิยม
แอบอ้างเขาเอาไปใส่ร้ายตัว
เล่นชั่วชั่วแบบนี้ไม่ใช่ผม
อ้างสารพัดจัดทุกทางตามอย่างลม
โถโสมมคนชั่วหน้าตัวเมีย
แอบหลังเขาเอาหน้ากากมาฉากหน้า
ไม่ดีกว่าสี่ขาน่าละเหี่ย
เล่นซึ่งหน้าเล่นด้วยกลอนแบบตอนเนี้ย
ดีไหมเฮียที่ว่าเก่งหรือเบ่งคน
แอบอ้างชื่อคนทำมันต่ำช้า
โผล่หน้ามาหรือว่าเป็นหน้าขน
เรื่องแค่นี้ขอให้กล้ามาผจญ
อย่าแอบตนอยู่เชิญเดินออกมา
จะแอบรู้รึจะสู้ที่แอบรัก
อกจะหักขอให้ได้เห็นหน้า
ก็เฝ้ามองจ้องอยู่ทุกเวลา
รอบอกว่ารักเธอนะนวลปราง
2 เมษายน 2546 22:04 น.
windsaint
ไทนิยม
ทั้งเอวลอยสายเดี่ยวเดี๋ยวเกาะอก
เดินนมหกตกมาจ้าละหวั่น
เขานิยมคนนิยมชื่นชมกัน
ก็ตามมันเข้าไปให้เจริญ
มีของไทยดีแท้แต่ไม่เห็น
ไหมไทยเป็นราคาน่าสรรเสริญ
สีสันยังงามตาพาเพลินเพลิน
ก็ขอเชิญยลยินสินค้าไทย
ต่างประเทศนิยมและชมชื่น
เขาคนอื่นแต่ชมนิยมไหม
คนกันเองเลื่อนกันกลับหันไป
นิยมใครไม่รู้ดูF4
นิยมได้นิยมไปเถิดไทยเอ๋ย
คนเชยเชยขออยู่ดูของโหล
จะนั่งดูสุดสาครไม่ยอมโต
ถึงจะโง่แต่ตนก็คนไท
จะมองเจ้าค่ำเช้าหรือหนาวสั่น
มองทุกวันไม่หันผันไปไหน
จะเช้าสายบ่ายเย็นไม่เป็นไร
ทั้งสี่ห้องหัวใจมีนวลปราง
2 เมษายน 2546 00:43 น.
windsaint
ประถมวัย
ยังแย้มยิ้มพริ้มเพราเยาวลักษณ์
ดุจผ้าปักก่อนย้อมต้องสีขาว
แต่งแต้มเติมเสริมสีที่แพรวพราว
จากผ้าขาวเปลี่ยนสีตามที่ใจ
เพิ่มเติมแต่งแสงสีที่ใจหมาย
เติมวุ่นวายขัดตาทาสีใหม่
สีผสมปนเปกันเรื่อยไป
จึงเหลือได้สีเน่าเยาวชน
จัดแสงสีท่าทีก่อนจะย้อม
ทำเมื่อพร้อมย่อมมีสีน่าสน
มิอาจย้อมได้ใหม่ตามใจตน
ต้องอดทนเอาใจใส่ให้ผ้าดี
ผ้าผืนน้อยจึงมีสีสดสวย
ก็เพราะด้วยแรงทนจนเกิดสี
ค่อยค่อยแต้มค่อยค่อยแต่งทุกแห่งนี้
จึงจะได้ผ้าดีที่ใช้งาน
รักก็เหมือนดั่งผ้าที่บอบบาง
แม้ซักบ้างอย่าแรงน่าสงสาร
ซักเบาเบาถนอมมือมีมิตรจาน
ได้ความหวานจากรักมอบนวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
618
